Το Στέκι των Κιθαρωδών
Διάφορα => Περί παντός => Άνθρωπος και ζωή => Μήνυμα ξεκίνησε από: Blacksheepιος στις 18/12/08, 10:39
-
Λιγο φιλοσοφυ, μερες που ειναι.. :)
Η γνωμη μου ειναι ναι,και θα την κατακτησουμε.
Μεσα απο τις παραισθησεις των ατελων αισθησεων μας,βλεπουμε εναν 'αντικατοπτρισμο' της αντικειμενικης αληθειας.Μεσω αυτου,της προβολης της δηλαδη στον κοσμο που κατασκευαζει το μυαλο μας,παιρνουμε μια γευση απο αυτην.
Δεδομενης της συνεχους αυξουσας πορειας της επιστημης,ακολουθιακα πιστευω πως τα παντα θα κατακτηθουν εν τελει απο τον ανθρωπινο νου.
(αν δεν καταστρεψουμε τους εαυτους μας στην πορεια φυσικα)
-
Συμφωνώ οτι υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, ο καθένας βέβαια προσπαθεί να την προσεγγίσει με τον δικό του "υποκειμενικό" τρόπο ή δεν προσπαθεί καθόλου. Τώρα, όποιος τη βρεί κερδίζει λουκουμάκι. Σα σπαζοκεφαλιά το αντιλαμβάνομαι δηλαδή. Άν χρησιμοποιήσεις τη σωστή μέθοδο λύνεις το αίνιγμα του οποίου η λύση είναι υπαρκτή, αν όχι βγάζεις λάθος αποτέλεσμα αλα λόγο εγωισμού το μετράς για σωστό...
-
Τι είναι η αλήθεια; Αν εννοείς αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας ως πραγματικότητα, έχω να πω ότι "η πραγματικότητα δεν υπάρχει!". Είναι κατασκεύασμα των λογικών όντων, του καθενός ξεχωριστά. Το κάθε ένα ζει στον δικό του "κόσμο", και τον αντιλαμβάνεται σαν πραγματικότητα.
-
Αυτο που ειπες ειναι η υποκειμενικη,αυτη που αντιλαμβανομαστε ως ανθρωποι.Η αντικειμενικη αληθεια ειναι αυτη που υπαρχει εξω και ανεξαρτητα απο εμας.
-
Αυτο που ειπες ειναι η υποκειμενικη,αυτη που αντιλαμβανομαστε ως ανθρωποι.Η αντικειμενικη αληθεια ειναι αυτη που υπαρχει εξω και ανεξαρτητα απο εμας.
Μπραβο, το θεμα εχει ενδειαφερον, χρειαζεται ομως βασανος και παρατεταμενη προσοχη για να εξαχθουν ασφαλη συμπερασματα (εδω μεσω ιντερνετ βεβαιως δεν μπορει να γινει κατι τετοιο).
Αυτο που υπαρχει εξω ανεξαρτητα απο εμας, ειναι η πραγματικοτης. Δεν συγχεονται (εξωτερικη) πραγματικοτης και αληθεια, αυτο ειναι βασικη αρχη.
Η διαφορα ειναι οτι, εξω πραγματικοτης τιθεται αναγκαιως, δηλ. υπαρχει ανεξαρτητως θελησεως, βλεπει τα παντα αφ' υψηλου, επιβαλεται χωρις να ερωτά ή ερωτα τυπικως για να δημιουργηση πλαστην αισθησην ελευθερας αποφασεως,
αληθεια δηλ. ζητησις αληθειας, υπαρχει μονον εφ' οσον υπαρχει αυτο το οποιον την σκεφτεται, δηλ. εφ' οσον υπαρχει εσωτερικη πραγματικοτης, το υποκειμενον,
η εξω πραγματικοτης ειναι δεκτικη κατα το μαλλον ή ηττον ανευ σταθερου υποκειμενου, δηλ. το υποκειμενο καιτοι φαινεται οτι δεχεται την αυστηραν εξωτερικην πραγματικοτητα, εντουτοις στερουμενο ελευθερας αποφασεως που αποτελει βασικο γνωρισμα αληθειας, δεν αποδεχεται την αυστηραν εξωτερικην πραγματικοτητα και δεν συμφωνει,
η αληθεια δεν μπορει να υπαρξη ανευ υποκειμενου, πρεπει να υπαρχη το υποκειμενον της αληθειας, ο φορεας που την στηριζει ελευθερως και ανυποχρέως και την εκφραζει χωρις αναγκασμον,
ενα γενικο παραδειγμα, οι ανθρωποι εχθρευονται αναμεταξυ, αυτη ειναι η αδυσωπητη πραγματικοτης, ειτε το θελομε ειτε δεν το θελομε, πλην αληθεια ειναι κατι τελειως διαφορον της πραγματικοτητος, αληθεια ευρισκεται στους φιλικους δεσμους.
Οταν απλως λεγομε πραγματικοτητα, εννοουμε κυριως την εξωτερικη πραγματικοτητα,
αν ονομασομε την εξωτερικη πραγματικοτητα αντικειμενικη αληθεια, προσκρουομε σε μια αληθεια που φερει υποχρεωτικο και εξ αναγκης δεσμευτικο χαρακτηρα,
το υποκειμενο εκφραζει υποχρεωτικως και οχι ελευθερως την αντικειμενικην αληθειαν, δηλ. υποχρεωμενο να δεχθει την αντικειμενικην αληθειαν, δεν μπορει να κανη αλλιως, επομενως δεν εκφραζει αληθεια αλλα εξωτερικη πραγματικοτητα που επιβαλεται,
το υποκειμενο για να εκφραση αληθεια θα πρεπει να υπαρχουν ελευθερως ναι-οχι, αυτη η ελευθερια περιγραφει την εσωτερικη και αφανη πραγματικοτητα,
απο την αντικειμενικη αληθεια περισσευει υποκειμενο,
οσο πιο αντικειμενικη παρουσιαζεται μια αληθεια, δηλ. οσο πιο εξωτερικη, τοσο περισσοτερο απουσιαζει το υποκειμενο, δηλ. εσωτερικοτης,
ωστε η εσχατη (=τελευταια) και αντικειμενικοτάτη αληθεια ουδεν φερει αντικειμενο, δηλ. κανενας απολυτως δεν επιθυμει την καθαρως αντικειμενικη αληθεια, kathodios πορευεται ορθως στην αναλυση που εκανε.
:)
-
Για μένα υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, αλλά η αναζήτησή της είναι σαν να αναζητάς το Θεό (που για μένα προσωπικά είναι Η αλήθεια...) Τι εννοώ. Είναι μάταιο από τη μιά και αλλαζονικό από την άλλη αυτό που κάνουνε οι άνθρωποι, το να νομίζουν δηλαδή ότι κάποια στιγμή θα ξέρουνε τα πάντα, άρα θα κατέχουνε και την αλήθεια. Ποτέ δεν θα μάθουμε τα πάντα και αυτή είναι ίσως η μόνη αλήθεια για την οποία είμαστε σίγουροι. Οπότε το μόνο "ον" που θα μπορούσε σύμφωνα με τις ιδιότητες που εμείς οι άνθρωποι του έχουμε προσάψει να γνωρίζει την αλήθεια είναι ο Θεός. Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να την αντιληφθεί ή να την κατανοήσει.
-
Είναι μάταιο από τη μιά και αλλαζονικό από την άλλη αυτό που κάνουνε οι άνθρωποι, το να νομίζουν δηλαδή ότι κάποια στιγμή θα ξέρουνε τα πάντα, άρα θα κατέχουνε και την αλήθεια.
Κατ'αρχάς, δεν έχουμε ορίσει τι είναι η αλήθεια, ή -αν υπάρχουν πολλές- το είδος της αλήθειας που αναζητούμε. Να'ναι η πραγματικότης; Να'ναι η γνώση; Να'ναι το υπέρτατο ον; Να'ναι η αγάπη; Άλλο;
Δεν υπάρχει περίπτωση να μάθουμε και να αντιληφθούμε τα πάντα, οι σκέψη μας και οι αισθήσεις μας είναι πολύ περιορισμένες, τουλάχιστον μέσα στο υλικό μας σώμα. Αν υπάρχει Θεός-Υπέρτατο Ον τότε ίσως υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, την οποία βέβαια είναι αδύνατον να κατανοήσουμε.
-
Συμφωνώ Βραζίλη μου, απλά να πω ότι για μένα αντικειμενική αλήθεια είναι όλα αυτά μαζί. Για τα επί μέρους ζητήματα υπάρχει η αλήθεια της αντίληψης του ανθρώπου για το καθένα ξεχωριστά. Π.χ αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε με έναν α' τρόπο, με συγκεκριμένα χρώματα, διαστάσεις κλπ. , ή ακούμε συγκεκριμένους ήχους. Αν ήμασταν μέλισσες θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική εικόνα, όπως αν ήμασταν σκύλοι θα ακούγαμε διαφορετικά τους ήχους. Αλλά ακόμα και στο κομμάτι μας , της πραγματικότητας που αφορά τον άνθρωπο δηλαδή, ακόμα και εκεί υπάρχουν διαφορές,απ' το ότι δεν αναπτύξαμε τον εγκέφαλό μας όλοι το ίδιο αποκτώντας όλοι τις ίδιες ικανότητες αντίληψης. Και τέλος εκεί που μιλάμε για ΤΟΝ υποκειμενισμό είναι στο κόσμο της αντίληψης των συναισθημάτων.Φυσικά μπορούμε να ερευνούμε συνέχεια (είναι στη φύση μας) και να κερδίζουμε νέες γνώσεις τις οποίες τις μεταδίδουμε ο ένας στον άλλο, αλλά πιστεύω ότι πάντα θα υπάρχουν αλήθειες κρυμμένες για εμάς.Είναι μάλλον ανεξάντλητη η δεξαμενή της γνώσης της αλήθειας.
-
Αν υπάρχει Θεός-Υπέρτατο Ον τότε ίσως υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, την οποία βέβαια είναι αδύνατον να κατανοήσουμε.
Δεν καταλαβαίνω με ποια λογική εξάγεις αυτό το συμπέρασμα όταν παραπάνω αναφέρεις: "Τι είναι η αλήθεια; Αν εννοείς αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας ως πραγματικότητα, έχω να πω ότι "η πραγματικότητα δεν υπάρχει!". Είναι κατασκεύασμα των λογικών όντων, του καθενός ξεχωριστά. Το κάθε ένα ζει στον δικό του "κόσμο", και τον αντιλαμβάνεται σαν πραγματικότητα."
Και το Υπέρτατο Ον δεν παύει να είναι ον. Και λογικό ον φαντάζομαι... Οπότε κι αυτό το λογικό υπέρτατο ον ζει στον "δικό του κόσμο" όπως ακριβώς και ο καθένας μας, οπότε σύμφωνα με την παραδοχή σου δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια ούτε πραγματικότητα. Δεν χωράει το "ίσως" στην διατύπωσή σου.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να εναντιωνόμαστε στους νέους που "τα σπάνε"! Έχουν απόλυτο δίκιο στην δική τους πραγματικότητα, επίσης έχουν απόλυτο δίκιο και οι υποκινητές, οι δουλέμποροι, οι καταπιεστές κοκ. Το μόνο αντικειμενικό είναι το ποιος θα επικρατήσει, ποιος τα "σπάει" καλύτερα δηλ.
Αλλά όμως η "αλήθεια" δεν συσχετίζεται με τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας αλλά με τον τρόπο αντίδρασης σ' αυτήν. Η μόνη διαφορά των λογικών όντων του ίδιου είδους έγκειται στην διαφορετική αλληλουχία αντιδράσεων. Και αυτό αποδεικνύεται....
-
Το υπερτατο ον, εκφραση των φιλοσοφων χαρακτηριζουσα την θεια οντοτητα, δεν εχει αντικειμενο σκεψεως και ερευνης, ουτε αντικειμενικη γνωση εχει ο θεος, ουτε αντικειμενικη αληθεια κατεχει, η υπαρξη αντικειμενικης αληθειας στο θεο, εχει ως επακολουθο την υποχρεωση εισαγωγης κριτηριου αληθειας εξω του θεου, δηλ. κριτηριον αλλο εκτος του θεου το οποιον πρεπει να υφισταται αντικειμενικως δηλ. να υφισταται (=υπαρχει) ως αντι-κειμενο, ως εξω και αντι του θειου οντος, εαν δεχθουμε οτι στο υπερτατο ον υπαρχει αντικειμενο αληθειας πρεπει να δεχθουμε οτι η αντικειμενικη αληθεια ειναι αυτο το οποιον κρινει αν ο θεος ειναι θεος, ειναι σαν να εισαγομε μοναδα μετρησεως του απειρου, εδω η μονας εκλαμβανεται ως αντικειμενικη αληθεια, δηλ. δια της αρχης της μοναδος (=κριτηριον) μετρουμε το απειρο και ευρισκομε οτι το απειρο τελειωνει εδω, αλλα το απειρον δεν τελειωνει εδω, συνεχιζεται απειρως, διχως τελος, προσπαθουμε απο ορισμενην αρχην (=μονας) να ορισομε αυτο το οποιον δεν εχει ουτε αρχη ουτε τελος (=απειρον), vanitas vanitatum omni vanitas.
-
Βάζω το "Αν" και το "ίσως" γιατί δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για κάτι που δεν γνωρίζω και που δεν είναι δυνατόν να κατανοήσω (καθώς είναι πάνω από μένα). Υποθέτω όμως ότι το Υπέρτατο Ον, με την ιδιότητα του δημιουργού, πιθανότατα γνωρίζει τα πάντα για το σύμπαν, το υλικό και το άυλο, οπότε φαντάζομαι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αυτό είναι η/κατέχει την αντικειμενική αλήθεια.
(papous, το παράδειγμα με τα "σπασίματα" ήταν ατυχές, καθώς εδώ δεν μιλάμε για "δίκιο" και "επικράτηση")
Όμως, όπως λέει ο analogio, ο ορισμός αντικειμενική αλήθεια προκύπτει (μάλλον(?)) από κάποιο υποκείμενο, κάποιον στοχαστή/παρατηρητή. Άρα πιθανόν να ψάχνουμε κάτι που δεν υπάρχει, ή που ίσως υπάρχει αλλά την στιγμή που θα το παρατηρήσουμε δεν θα είναι πια το ίδιο. (θυμηθείτε την γάτα του Schroedinger (http://www.physics4u.gr/news/2001/catschroedinger.html))
Το πιθανότερο είναι ότι θα αναρωτιόμαστε αιωνίως για κάτι που δεν ξέρουμε τι είναι και που μπορούμε να το βρούμε, όσο κι αν προοδεύει η φιλοσοφία και η επιστήμη.
-
Συμφωνώ, οπότε στο ναι και όχι των απαντήσεών μας ας προσθέσουμε και το ίσως, δηλ την φαντασία, την αφαίρεση και την ενόραση.
Ας αφήσουμε και μια πόρτα ανοιχτή.... Οπότε η άποψή μας "δεν υπάρχει πραγματικότητα" μετασχηματίζεται στο "ίσως δεν υπάρχει πραγματικότητα".
(και βέβαια έχουν σχέση τα σπασίματα με την αλήθεια. 1ον Είναι αντικειμενική αλήθεια ότι υπάρχουν σπασίματα? Μπορεί να τα αντιλαμβάνεσαι έσύ ως τέτοια. 2ον Είναι αλήθεια ότι δεν έχουν δίκιο αυτοί που σπάνε? 3ον Είναι αλήθεια ότι υπάρχει κρίση? κοκ
Εννοείται πως εάν δεχτούμε με απόλυτο τρόπο την ανυπαρξία κοινής πραγματικότητας δεν μπορούμε με τίποτα να συννενοηθούμε και αυτό ακριβώς θα επιδίωκα αν προσπαθούσα να χειραγωγήσω τον κόσμο. Υπάρχει πιο ισχυρό όπλο από την διαίρεση? Και υπάρχει πιο ισχυρή διαιρετική δύναμη από την συνειδητή παραδοχή "διαφορετικών και εξατομικευμένων πραγματικοτήτων"?)
Άντε καλά Χριστούγεννα!
-
υπαρχει..και ειναι ο θεος που κρυβεται μεσα μας..
-
Αυτο που ειπες ειναι η υποκειμενικη,αυτη που αντιλαμβανομαστε ως ανθρωποι.Η αντικειμενικη αληθεια ειναι αυτη που υπαρχει εξω και ανεξαρτητα απο εμας.
Δεν μπορείς να απομονώσεις το σύστημα από τον παρατηρητή. Και για να λέμε την (αντικειμενική) αλήθεια, υπάρχει αλλά δεν θα τη βρείτε ποτέ φτωχοί γήινοι :D
-
Δεν μπορείς να απομονώσεις το σύστημα από τον παρατηρητή.
Οταν λες "δενδρο" τι κανεις ;; δεν απομονωνεις το συστημα απο τον παρατηρητη ;; κι ο ποιητης οταν λεει "δενδρον πολυπλοκον διαστελλων τας μικρας γωνιας αθωοτητος" τι κανει ;; παρατηρει κανενα δενδρο με γωνιες αθωοτητος στην αυλη και το λεει ;;
-
Δεν σε εννοώ .. Care to elaborate ? ;D
-
Ζητω μικραν παρατασην του χρεους :)
-
Βρε παιδιά, πως καταφέρνουν μερικοί και μπλέκουν θεωρίες, αντιλήψεις ανόμοιες,ενώ συναρμολογούν τα ασύμετρα και αταίριαστα!!!!
Και εξηγούμαι: Έχουν μπλέξει την κβαντομηχανική με την θερμοδυναμική και την κλασική Φυσική, και προσπαθούν κάνοντας συρραφές από αποκόματα αρχών της κάθεμίας να δημιουργήσουν μια ενοποιημένη θεωρία! ;D
Αλλά δεν ποιούνται μ' αυτόν τον τρόπο οι ενοποιημένες θεωρίες! Αν θέλουν να χρησιμοποιήσουν την αρχή της απροσδιοριστίας της κβαντομηχανικής και την επίδραση του παρατηρητή στο περιβάλλον του και στην κλασική φυσική, τότε θα πρέπει να κρατήσουν και τον Απόλυτο Χρόνο της κβαντομηχανικής και να ξεχάσουν τον σχετικό χρόνο και τις σχετικότητες.
Επίσης δεν είναι δυνατόν να λέγεται ότι καθένας αντιλαμβάνεται την δική του πραγματικότητα και κατόπιν να χρησιμοποιούν πρώτο πληθυντικό πρόσωπο αναφερόμενοι γενικά στο ανθρώπινο είδος. Μπλέκουν την ατομικότητα που πρεσβεύουν και την μετασχηματίζουν με μια γενικότητα σε συλλογικότητα. "Συλλογικότητα του ατομικισμού" θα μπορούσα να την ονομάσω.
Με γειά σου με χαρά σου να λες φίλτατε ότι δεν μπορείς να κατανοήσεις την αντικειμενική αλήθεια, αλλά κράτησέ το για τον ευατό σου. Εφόσον ο ίδιος λες πως η αντίληψή σου είναι ιδιωτική και διαφορετική των άλλων ανθρώπων κράτα χαρακτήρα: Λέγε: "Δεν μπορώ να κατανοήσω την αντικειμενική αλήθεια" και όχι: "Δεν μπορούμε.....". Τι θα πει δεν μπορούμε? Γιατί γενικεύεις και βάζεις κι εμένα μέσα? Πως γνωρίζεις τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε οι υπόλοιποι?
-
^ Συμφωνώ με όσα λες για την χρήση διάφορων θεωριών προκειμένου να περιγραφούν καταστάσεις για τις οποίες δεν έχουν σχηματιστεί οι εν λόγω θεωρίες. Λάθος μου που χρησιμοποίησα τόσο χτυπητή αναφορά παραπάνω ;D Το πρώτο σκέλος αυτού που ήθελα να πω είναι ότι διαφορετικοί άνθρωποι ερμηνεύουν διαφορετικά την "αλήθεια" που αφορά σε ένα περιστατικό, άρα ο παρατηρητής επηρεάζει το αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να μιλήσει για υποκειμενικότητα, όμως προκειμένου να υπάρξει "υποκειμενικότητα" πρέπει πρώτα να υπάρχει η "αντικειμενική" αλήθεια. Θέλουμε να αποδείξουμε την ύπαρξη της αντικειμενικότητας ή να την προϋποθέσουμε ;
Το δεύτερο σκέλος αποτελεί το γεγονός ότι δεν έχουμε σαφή και κοινώς αποδεκτό ορισμό για την έννοια της "ύπαρξης". Όταν δε βρίσκεται κανένας παρατηρητής στο σύμπαν, αυτό υπάρχει ή όχι ;Αν όχι, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η αντικειμενικότητα "υπάρχει" και χωρίς παρατηρητή, τότε ποιό το νόημά της ; Είναι κάποια ιδιότητα που ανήκει σε ένα ανύπαρκτο σύστημα ; Όσον αφορά στη φυσική, δε χρειάζεται να αναλύσω το μη διαχωρισμό του παρατηρητή από το σύστημα.
Τέλος, για να καταρρίψω ο ίδιος τα επιχειρήματά μου πριν το κάνει άλλος ;D, βλέπουμε καθημερινά ότι με εφαρμογή κάποιων μεθόδων είμαστε σε θέση να κάνουμε απίστευτα πράγματα, όπως το να γράφω εγώ κάτι από τη δουλειά και να το διαβάζετε εσείς από το σπίτι σας (ή ακόμα καλύτερα από μία πολυτελή σουίτα στο King George με την παρέα μίας ξανθής Πολωνέζας και μίας μελαχρινής Τσέχας, η φαντασία πάει σύννεφο ... ;D). Οι μέθοδοι αυτές που μας δίνουν τόσο χειροπιαστά αποτελέσματα είναι δυνατό να στηρίζονται σε μία υποκειμενική θεώρηση του κόσμου ;
Δεν ξέρω ;D
-
Οπωσδήποτε συμφωνούμε bluechild. Τόσο η υποκειμενικότητα όσο και η αντικειμενικότητα υπάρχει πάντα σε σχέση με κάποιον παρατηρητή. Απουσία παρατηρητού παύουν να ισχύουν και αυτές οι έννοιες.
Όμως, ως παρατηρητής, και δεδομένου ότι δεν με διακατέχει καμμιά ιδιωτεία, δεν ανέχομαι κάποιος άλλος παρατηρητής να προσπαθεί να μου στερήσει την δυνατότητα της αντικειμενικής παρατήρησης επικαλούμενος ιδιωτικούς του λόγους. ;)
-
Ουσιαστικες κατά την γνωμη μου οι παρατηρησεις του παπου και καιριες,
η σχετικοτης, υπο το πρισμα της φιλοσοφιας, εφαρμοζομενη στον εαυτον της αυτοαναιρειται, δηλ. όλα είναι σχετικα αρα και τουτο που λεγεται ότι όλα είναι σχετικα είναι εξ ισου σχετικο, επομενως δεν μπορει να ισχυη αρχη ότι όλα είναι σχετικα, εάν το «όλα είναι σχετικα» ισχυει ως αρχη, τοτε υπαρχει ένα απολυτο, επομενως όλα είναι σχετικα πλην ενός, δηλ. παλι αδυνατον το διαπασων είναι σχετικως, αυτά εχουν αποδειχθει απαξ δια παντος εδώ και καιρο (Πλατων),
με λογια του παπου, τη απουσια απολυτου ορου η θεωρια του σχετικισμου αναγκαιως απολυτοποιει το σχετικο, αναγκαιως αλλα και λαθραιως, δηλ. εκ των υστερων βγαζει από το μανικι κρυμμενο ασσο, στην προκείμενη εισαγεται ατομικοτης (δεν μπορω) ή μερικοτης (δεν μπορειτε), στο συμπερασμα εξαγεται καθολικοτης (δεν μπορουμε), πας συλλογισμος δια τριων ορων μονον, υποκειμενο-μεσος-κατηγορουμενο, οταν παρεισδυει τεταρτος ορος ακολουθει παραβατικος συλλογισμος, αυτός ο συλλογισμος στη λογικη λεγεται ορος τετρας και αποριπτεται, ο μεσος οφειλει απαξ τουλαχιστον να είναι γενικος, δηλ. ορισμενα δενδρα είναι μηλιες, η συκια είναι δενδρο, αρα η συκια είναι μηλια, ο μεσος ορος=δενδρο στην ελασσονα προκειμενη δεν τιθεται γενικως αλλα μερικως, δηλ. η συκια είναι ένα ορισμενο δενδρο, το συμπερασμα όμως εξαγεται εσφαλμενα από γενικο μεσο ορο ανυπαρκτο, ότι όλα τα δενδρα είναι συκια (μονον ποητικη αδεια).
Επισης αθεμιτος η ανευ αδειας μετακομισις εκ της επιστημης προς δημιουργια φιλοσοφικου συστηματος, δηλ. συμπερασματα των φυσικων και μαθηματικων επιστημων, αυτοματως και ανευ προειδοποιησεως μεταφερομενα στην φιλοσοφια, συνιστουν υλη καθολα αποβλητεα, η εκ των επιστημων και δη και μαλιστα η εκ της πολυσυζητημενης κβαντομηχανικης επιστημης λανθανουσα φιλοσοφικη υλη = μωριας παρατηρητηριον, ασοφιας θεωρητηριον, το κειμενο παραπομπης (θυμηθείτε την γάτα του Schroedinger (http://www.physics4u.gr/news/2001/catschroedinger.html)) αναφερει «συμφωνα με τη κβαντομηχανικη, τα σωματιδια δεν εχουν συγκεκριμενες ιδιοτητες μεχρις οτου αυτές μετρηθουν από οργανο μετρησεως» θα το πω στον μπακαλη μου να γελασομε λιγο κι εμεις οι πικραμενοι, βαλε 100 gr. ταραμα απ' το οργανο μετρησεως, βρε που καταντησαμε :)
-
Αλήθεια = Α - λήθη
Στερητικό "Α" και λήθη.
Αλλά εν προκειμένω ... τί εστί λήθη; ::) ;)
-
Κάποιος μπορεί να μιλήσει για υποκειμενικότητα, όμως προκειμένου να υπάρξει "υποκειμενικότητα" πρέπει πρώτα να υπάρχει η "αντικειμενική" αλήθεια. Θέλουμε να αποδείξουμε την ύπαρξη της αντικειμενικότητας ή να την προϋποθέσουμε ;
Απαραιτητο βοηθημα προς γονιμο και φιλόσοφο πνευμα (ναι, για σενα λεω).
Επι τροχαδην, γνωσις δυνατη ει μη παρα φυσεως δεδομενης αναλοιωτου και αμεταβλητου, τα αισθητα δηλ. τα αντικειμενα εμπειριας υποκεινται σε συνεχεις μεταβολες, γνωσις μεταβολων συνεπαγεται μεταβλητη γνωσις, γνωσις που μεταβαλλεται και κινειται προς αντιθετον γνωσην ουκ εστι γνωσις τελους αλλ’ ατελειας, αυτό εκφραζει γενικως η επιστημη, δηλ. επιστημη =γνωσις μεταβολων, τα αντικειμενα εμπειριας, τα αισθητα, σημερα ετσι, αυριο αλλιως, μεθαυριο ετσι κι ετσι, μετα ετσι κι αλλιως καταναλωσις επ’ απειρον ανευ της ουσιας, σημερα νερο, αυριο παγος, κατοπιν ατμος, η ουσιαστικη γνωσις χρειαζεται μονιμο και αμεταβλητο χαρακτηριστικο, δηλ.γνωσις ουσιας (=φυσεως) του ανθρωπου δεν προερχεται απο αναστημα, χρωμα ματιων, αυτά είναι μεταβλητα, αισθητα, αλλα ανθρωπος θνητος ων, μονιμο χαρακτηριστικο ακομη και στον Σειριο ;D Ο Καντ γνωσιολογικως ειναι οπαδος της προτεροδοξιας, apriorismus, αυτό εχει σχεση με την προυποθεσην σου, δηλ. συμφωνα με τον Καντ η εμπειρια της γνωσεως προυποθετει γνωσην λογικων τυπων υφισταμενων εκ των προτερων και εκτος πασης εξωθεν εμπειριας, με αναγκαστικη ισχυ.
Το δεύτερο σκέλος αποτελεί το γεγονός ότι δεν έχουμε σαφή και κοινώς αποδεκτό ορισμό για την έννοια της "ύπαρξης".
Ορθη παρατηρησις, η υπαρξις διαλυεται εις την ανυπαρξιαν, δηλ. στο αντιθετο, αυτο το οποιον φερει υπαρξην φερει υποχρεωτικως και ανυπαρξιαν, αυτό το οποιον εχει εν αυτω την υπαρξην, δηλ. το αυθυπαρκτον, δεν υποκειται σε ανυπαρξιαν, δεν εχει αντιθετον, υπαρχει από μονο του όχι από καποιο άλλο, ο ανθρωπος υπαρχει χαρην κατι αλλου, δηλ. χαρην συζευξεως των γονεων μου υπαρχω εγω, μονον ο θεος υπαρχει πραγματικως και απρουποθετως.
Όταν δε βρίσκεται κανένας παρατηρητής στο σύμπαν, αυτό υπάρχει ή όχι ;
Το ερωτημα σου εχει δωσει από μονο του την απαντηση. Το συμπαν υπαρχει ακομη και όταν δεν βρισκεται κανενας να το παρατηρει. Πληρες το ερωτημα είναι το εξης : όταν δεν βρισκεται κανενας παρατηρητης στο συμπαν που υπαρχει, αυτό υπαρχει ή όχι ;; δηλ. δεχεσαι εξ αρχης ότι υπαρχει συμπαν, στη συνεχεια εξεταζεις υποθεσην ότι δεν υπαρχει παρατηρητης μεσα στο συμπαν, εάν εξαγεις συμπερασμα δεν υπαρχει παρατηρητης δεν υπαρχει συμπαν, αναιρεις την αρχη που εθεσες, δηλ. παραβαινεις τον καθολικο νομο της μη-αντιφασεως, ένα πραγμα δεν μπορει συγχρονως να είναι και να μην είναι, δεν μπορει συγχρονως το συμπαν να υπαρχει και να μην υπαρχει, το συμπερασμα όμως που βγαινει είναι ότι δεν γινεται να υπαρχη συμπαν αλλα να μην υπαρχει κανενας παρατηρητης του συμπαντος, εφ’οσον υπαρχει συμπαν υπαρχει και παρατηρητης.
Αν όχι, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η αντικειμενικότητα "υπάρχει" και χωρίς παρατηρητή, τότε ποιό το νόημά της ;
Το νοημα της είναι ότι δεν εχει νοημα. Αντι-κειμενο σημαινει το ευρισκομενο εξω και απεναντι, αλλα εξω και απεναντι από τι ;; εαν ευρισκεται εξω και απεναντι από το τιποτα, τοτε δεν πρεπει να λεγεται ουτε ότι αυτό ευρισκεται καπου (=κειται), ουτε ότι είναι εξω και απεναντι, δεν ευρισκεται πουθενα σημαινει δεν ευρισκεται καπου σταθερα, ευρισκεται πουθενα δεν σημαινει τιποτα, απορριπτεται.
Δεν σε εννοώ .. Care to elaborate ? ;D
Δενδρο είναι αφηρημενη εννοια, δεν παρατηρεις δενδρο, παρατηρεις κυπαρισσο, σκεφτεσαι όμως δενδρο, η σκεψις είναι απομονωσις εκ της παρατηρησεως,
αλλα τωρα
του υπνου σημανε η ωρα,
αντε και καλη χρονια με τα ξανθα και μελαχρινα συμπαντα παρατηρησεως :)
-
Εφόσον επιμένει ο Αναλόγιο, επιμένω κι εγώ διότι φτιάχνομαι με κάτι τέτοια. Χτυπούν οι ενδορφίνες μου κόκκινο σε παρεγγεφαλίδα και υποθάλαμο με αποτέλεσμα κατακόρυφη αύξηση της libido και σε τέτοιο βαθμό που να μην χρειάζεται καν να παρατηρώ ξανθιά, μελαχρινά, αδύνατα ή στρουμπουλά αντι-κείμενα. (Και σ' εσάς το ίδιο συμβαίνει?)
Όσον αφορά στη φυσική, δε χρειάζεται να αναλύσω το μη διαχωρισμό του παρατηρητή από το σύστημα.
Μα αυτό ακριβώς χρειάζεται να αναλύσεις! Πολύ θα ήθελα να διάβαζα την ανάλυσή σου επί του θέματος μετά την Πρωτοχρονιά. Θα είμαι και ορεξάτος από την είσπραξη της αμοιβής εκ των στοιχημάτων, μια σπαζοκεφαλιά θα είναι ότι πρέπει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Χρόνια πολλά σε όλους.
-
Όταν δε βρίσκεται κανένας παρατηρητής στο σύμπαν, αυτό υπάρχει ή όχι ;
Το ερωτημα σου εχει δωσει από μονο του την απαντηση. Το συμπαν υπαρχει ακομη και όταν δεν βρισκεται κανενας να το παρατηρει. Πληρες το ερωτημα είναι το εξης : όταν δεν βρισκεται κανενας παρατηρητης στο συμπαν που υπαρχει, αυτό υπαρχει ή όχι ;; δηλ. δεχεσαι εξ αρχης ότι υπαρχει συμπαν, στη συνεχεια εξεταζεις υποθεσην ότι δεν υπαρχει παρατηρητης μεσα στο συμπαν, εάν εξαγεις συμπερασμα δεν υπαρχει παρατηρητης δεν υπαρχει συμπαν, αναιρεις την αρχη που εθεσες, δηλ. παραβαινεις τον καθολικο νομο της μη-αντιφασεως, ένα πραγμα δεν μπορει συγχρονως να είναι και να μην είναι, δεν μπορει συγχρονως το συμπαν να υπαρχει και να μην υπαρχει, το συμπερασμα όμως που βγαινει είναι ότι δεν γινεται να υπαρχη συμπαν αλλα να μην υπαρχει κανενας παρατηρητης του συμπαντος, εφ’οσον υπαρχει συμπαν υπαρχει και παρατηρητης.
Όλα αυτά ακούγονται σωστά, αν υποθέσουμε ότι το σύμπαν υπάρχει όταν .. βρίσκεται μέσα σε αυτό κάποιος παρατηρητής. Ή ότι είμαστε σχολαστικοί ;D
Όσον αφορά στη φυσική, δε χρειάζεται να αναλύσω το μη διαχωρισμό του παρατηρητή από το σύστημα.
Μα αυτό ακριβώς χρειάζεται να αναλύσεις!
Αν υποθέσεις ότι "το σύστημα δεν εξαρτάται από τον παρατηρητή", τότε υπάρχουν πολλά παραδείγματα για να αποδείξεις ότι ο ισχυρισμός είναι λανθασμένος. Όπως η ειδική σχετικότητα ή τα σφάλματα των οργάνων μετρήσεων. Help ? ;D
-
Ει.... Δεν φτάνει αυτή η ανάλυση! Γίνε πιο συγκεκριμένος, ανέφερε παραδείγματα. Σε παρακαλώ... φώτισέ μας, δείξε την αλήθεια!
Και σου υπόσχομαι ότι εάν ζω μεθαύριο θα αναλύσω γιατί ο όρος "αλήθεια" είναι υπερεκτιμημένος και υποεκτιμημένος ταυτοχρόνως. Όπως και ο όρος "αντικειμενικότητα".
(Ένα ερώτημα: Άραγε θα συνεχίσετε να υπάρχετε και μετά τον θάνατό μου? Δεν είμαι και τόσο σίγουρος.... Έχω παρατηρήσει ότι όταν φθάνω σε προθανατιαία φάση όλο κρίσεις, σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί έρχονται στον κόσμο. ;D)
-
Όλα αυτά ακούγονται σωστά, αν υποθέσουμε ότι το σύμπαν υπάρχει όταν .. βρίσκεται μέσα σε αυτό κάποιος παρατηρητής. Ή ότι είμαστε σχολαστικοί ;D
Σωστοοος ! Υπαρξις συμπαντος ανευ υπαρξεως παρατηρητου του συμπαντος, αδυνατον,
με αλλα λογια δεν μπορουμε να φθασομε ποτέ στο μηδεν, διοτι δεν μπορει να υπαρχει μηδεν ανευ της παρατηρησεως του μηδενος,
ο σχολαστικισμος ειναι καλος για ασκηση και βασανο κρισεως, ειναι ισως οτι ο πειραματισμος για την επιστημη, δεν τον καταφρονω, μονο σε θεματα πιστεως δεν πρεπει να ανακατωνεται, δεν εχει χρησιμοτητα μαλλον ζημια κανει,
αραγε μετα τον θανατο μου συνεχιζει η ζωη ;; ιδου το ερωτημα... :)
-
Υπαρξις συμπαντος ανευ υπαρξεως παρατηρητου του συμπαντος, αδυνατον,
Πολύ καλό αυτό! Μου άρεσε. Θα το χρησιμοποιώ κι αλλού: Ύπαρξις εξωγήινης ζωής άνευ υπάρξεως παρατηρητού της, αδύνατον.
Και το καλύτερο: Για να σταματήσουμε τον πόλεμο στην Γάζα, αρκεί να σκοτώσουμε τους παρατηρητές! Ή μήπως κάνω κάποιο λογικό σφάλμα? ???
-
Υπαρξις συμπαντος ανευ υπαρξεως παρατηρητου του συμπαντος, αδυνατον,
Πολύ καλό αυτό! Μου άρεσε. Θα το χρησιμοποιώ κι αλλού: Ύπαρξις εξωγήινης ζωής άνευ υπάρξεως παρατηρητού της, αδύνατον.
Και το καλύτερο: Για να σταματήσουμε τον πόλεμο στην Γάζα, αρκεί να σκοτώσουμε τους παρατηρητές! Ή μήπως κάνω κάποιο λογικό σφάλμα? ???
Δεν νομιζω για λογικο σφαλμα, αν σκοτωσομε τους παρατηρητες ειναι βεβαιο οτι θα σταματησει ο πολεμος στην Γαζα, ποιος ομως θελει να σκοτωση τους παρατηρητες και ποιος θελει να σταματηση ο πολεμος στη Γαζα ;;
λες να υπαρχη εξωγηινη ζωη χωρις να εχει παρατηρηθει απο κανεναν ;;..... (τουτεστι διαλογος ειρωνος προ ειρωνα) :)
-
Αλήθεια = Α - λήθη
Στερητικό "Α" και λήθη.
Αλλά εν προκειμένω ... τί εστί λήθη; ::) ;)
Λήθη σημαίνει να ξεχνάς.Οπότε αλήθεια<α+λήθη=το να μην ξεχνάς.Αλλά μην προχωρήσω περαιτέρω διότι τότε θα χρειαστεί να σε παραπέμψω στους στωικούς φιλοσόφους και το τι πίστευαν σχετικά με την αλήθεια..
-
Η "λήθη" προέρχεται εκ του "λανθάνω" (= κάνω λάθος)
λες να υπαρχη εξωγηινη ζωη χωρις να εχει παρατηρηθει απο κανεναν ;;..... (τουτεστι διαλογος ειρωνος προ ειρωνα) :)
Εξαρτάται, ποίος ορίζεται ως παρατηρητής? Το μποζόνιο του Higgs, για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί? :) :) :) :)
-
Η "λήθη" προέρχεται εκ του "λανθάνω" (= κάνω λάθος)
λες να υπαρχη εξωγηινη ζωη χωρις να εχει παρατηρηθει απο κανεναν ;;..... (τουτεστι διαλογος ειρωνος προ ειρωνα) :)
Εξαρτάται, ποίος ορίζεται ως παρατηρητής? Το μποζόνιο του Higgs, για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί? :) :) :) :)
Στο μποζονιο του Higgs, παρατηρητης οριζεται ο Higgs, ποιος αλλος ;;
και προς επιδειξην ταπεινοσχημιας οτι ταχα δεν τα ξερω ολα,
ερωτω ενεκα μαθητειας,
τι εστι μποζονιο και τι εστι μποζονιο Higgs ;; :)
-
Η "λήθη" προέρχεται εκ του "λανθάνω" (= κάνω λάθος)
λες να υπαρχη εξωγηινη ζωη χωρις να εχει παρατηρηθει απο κανεναν ;;..... (τουτεστι διαλογος ειρωνος προ ειρωνα) :)
Εξαρτάται, ποίος ορίζεται ως παρατηρητής? Το μποζόνιο του Higgs, για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί? :) :) :) :)
Μάλλον θες να πεις ''λανθάνω''=διαφεύγω της προσοχής,(οπότε και) κάνω λάθος.Διαφορετικά,θα επερχόταν σύγχηση στο να κατανοηθεί ο συλλογισμός :''αλήθεια''<α+λήθη=να μην κάνεις λάθος, αφου τοτε το σημαινόμενο ''αλήθεια'' θα σήμαινε,να μην κάνεις λάθος,ενώ σημαίνει ''δεν ξεχνώ''.Ευχαριστώ πάντως,διότι μου έδωσες μια κατεύθυνση στο που να ψάξω. :)
-
Λαθος-ληθη, λανθανω-λησμονω, ειναι συγγενικα, η αληθεια ειναι αλαθητη, η αληθεια δεν λησμονειτε, δηλ. η αληθεια δεν κανει λαθος, η αληθεια δεν απολυται, δεν χανεται, σκεπτομενος ανθρωπος κανει λαθος, διαψευδεται, η αληθεια ποτέ, αυτο το οποιον "θυμαται", το οποιον εχει ενθυμηση τινος, (=το α-ληθες) ειναι και αυτο το οποιον ειναι αλαθητο,
-
Αυτή είναι και η ανάλυση της αλήθειας κατά Πλάτωνα: αλάνθαστος δηλ μέτοχος της αλήθειας είναι αυτός που δεν έχει ξεχάσει - λησμονήσει την εμπειρία του από τον κόσμο των ιδεών.
Ακόμα και ο Πλάτωνας όμως δεν δίνει και τόσο μεγάλη αξία στην έννοια της αλήθειας και την αναλύει μαζί με πολλές άλλες σ' έναν μόνο διάλογο.
Το μποζόνιο είναι ένα θεωρητικά υπαρκτό σωματίδιο της ύλης, του οποίου η ύπαρξη δεν έχει ακόμα αποδειχθεί πειραματικά.
Μια άλλη ερώτηση για να συγκεκριμενοποιήσουμε το θέμα: Ας υποθέσουμε πως περιπατητής μόνος στην έρημο Σινά πατάει νάρκη ξεχασμένη από τον Αραβοησραηλινό πόλεμο. Τι έπαθε? Πέθανε ή όχι?
-
Θεωρώ πως αντικειμενική αλήθεια υπάρχει και δεν υπάρχει.Εξαρτάται απ την οπτική γωνία που το βλέπει ο καθένας,όπως συμβαίνει και με ένα νόμισμα,έχει δύο όψεις,έτσι δεν είναι?Αντικειμενική αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει, διότι ο άνθρωπος βλέπει τα πάντα μέσα από χρωματιστά γυαλιά.Η ίδια φύση του είναι εγωιστική, υποκειμενική-υπερασπίζεται τις θέσεις του πρωταρχικά για λόγους επιβίωσης- γι αυτό προσκρούει στο να δει ξεκάθαρα τα πράγματα και εθελοτυφλεί μπροστά σε αυτά.Αλλιώς, αν ήξερε de facto την αλήθεια θα ήξερε και τι είναι σωστό και λάθος και θα το έπραττε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη, το οποίο και πάλι δε γνεται αφού λίγοι μπορούν να δουν τα πράγματα μέσα απο έναν καθρέφτη.
Χρησιμοποιώντας όμως ως μέθοδο έρευνας την επιστημονική, τότε ναι υπάρχει αντικ. αλήθεια, αφού σε αυτή την περίπτωση η αλήθεια ταυτίζεται με την γνώση των σχέσεων των φαινομένων, τα οποία ισχύουν όχι μόνο νομοτελειακά αλλά και αποδεικνύονται μέσα από μετρήσεις και πειραματικούς ελέγχους.Το ότι δηλαδή η γη κινείται γύρω απ τον ήλιο εχει αποδειχθει και είναι μια αλήθεια.Συμπερασματικά πιστεύω ότι ο άνθρωπος πάντα θα βρίσκεται στο μεταίχμιο αποδοχής και μη αποδοχής της αλήθειας,αυτό είναι κα που συνιστά το θέμα αυτό τόσο απροσπέλαστο και αντιφατικό,τροφοδοτώντας ταυτόχρονα και τη συνεχή έρευνα.Στο σημείο που την πλησιάζει είναι και το σημέιο όπου κάνει ένα βήμα πίσω,όχι μόνο επειδή έχει βρεθεί σε αδιέξοδο αλλά και για να αναθεωρήσει.
Γι αυτό και η αλήθεια είναι φρόνημο να εξετάζεται σε ένα πλαίσιο σχετικισμού και όχι ανάμεσα στα διπολικά άκρα του αγνωστικισμού και του δογματισμού.Ο σχετικισμός προσφέρει μια ασφαλιστική δικλείδα απ τον δογματισμό(η αλήθεια στα πράγματα που κατέχει ο άνθρωπος είναι απόλυτη και ολοκληρωτική) και απο τον αγνωστικισμό(είναι αδύνατη η εμβάθυνση στην αλήθεια του κόσμου, γι αυτό και την ανάγει στην ουσία.)
-
Μια άλλη ερώτηση για να συγκεκριμενοποιήσουμε το θέμα: Ας υποθέσουμε πως περιπατητής μόνος στην έρημο Σινά πατάει νάρκη ξεχασμένη από τον Αραβοησραηλινό πόλεμο. Τι έπαθε? Πέθανε ή όχι?
Αν πεθανε ή οχι, εξαρταται απο παραγοντες που δεν δινεις στην αρχικη υποθεση και παραμενουν αγνωστοι, πχ. η ναρκη εχει αδρανοποιηθη ;;
μερσι για το μποζονιο της θεωριας,
ως προς τις ιδεες της LILAKI, μου γεννηθηκε η εξης απορια, ο σχετικισμος δεν εχει δογματα ;;
-
Όλα αυτά ακούγονται σωστά, αν υποθέσουμε ότι το σύμπαν υπάρχει όταν .. βρίσκεται μέσα σε αυτό κάποιος παρατηρητής. Ή ότι είμαστε σχολαστικοί ;D
Σωστοοος ! Υπαρξις συμπαντος ανευ υπαρξεως παρατηρητου του συμπαντος, αδυνατον,
Συμφωνώ... σχετικώς!... Αν δεν υπάρχει τουλάχιστον ένα λογικό ον στο σύμπαν, δεν υπάρχει κανείς για να αναρωτιέται για το σύμπαν. Άρα δεν υπάρχουν και οι έννοιες "ύπαρξη", "μη-ύπαρξη" και άλλα τέτοια, υπάρχει απόλυτο κενό αντίληψης της πραγματικότητας. Για παράδειγμα, ένα μόριο νερού μέσα στον ωκεανό δεν μπορεί να αναρωτηθεί τι υπάρχει γύρω του δηλ. αν η θάλασσα υπάρχει ή όχι, άρα κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί για την θάλασσα, ή ίσως θα μπορούσε να ειπωθεί ότι υπάρχει και δεν υπάρχει ταυτόχρονα.
Επεκτείνοντας το παράδειγμα στα λογικά όντα, μπορούμε να πούμε για τα ενσαρκωμένα όντα πάνω στην γη (άνθρωποι & ζώα) ότι δεν μπορούν να πουν/αποδείξουν αν ο κόσμος των πνευμάτων υπάρχει ή δεν υπάρχει. Ή μπορούν να πουν απλά ότι: υπάρχει και δεν υπάρχει.
Αν/όταν τα όντα αυτά αλλάξουν μορφή ύπαρξης (αν υπάρχει αυτή η περίπτωση), θα αντιληφθούν μια νέα πραγματικότητα και θα αναρωτιούνται για την ύπαρξη ή μη άλλων εννοιών.
-
ως προς τις ιδεες της LILAKI, μου γεννηθηκε η εξης απορια, ο σχετικισμος δεν εχει δογματα ;;
Και φυσικά έχει δόγματα,αν με αυτό εννοείς το σύνολο των πεποιθησεών και των βασικών αρχών του, ότι δηλαδή επιλέγει το δρόμο της μεσότητας αντί να υποστηρίζει στα άκρα μια ιδέα.Μήπως εννοείς δογματισμούς και όχι δόγματα?
-
Μια άλλη ερώτηση για να συγκεκριμενοποιήσουμε το θέμα: Ας υποθέσουμε πως περιπατητής μόνος στην έρημο Σινά πατάει νάρκη ξεχασμένη από τον Αραβοησραηλινό πόλεμο. Τι έπαθε? Πέθανε ή όχι?
Αν πεθανε ή οχι, εξαρταται απο παραγοντες που δεν δινεις στην αρχικη υποθεση και παραμενουν αγνωστοι, πχ. η ναρκη εχει αδρανοποιηθη ;;
Νομίζω πως έχεις δίκιο. Η ύπαρξη ή μη ύπαρξη του περιπατητή εξαρτάται από παράγοντες που παραμένουν άγνωστοι σ' εμάς. Δεν γνωρίζουμε δηλ. αν πέθανε ή όχι. Τώρα εάν θέλουμε να αποφύγουμε την έρευνα μπορούμε να δεχθούμε ότι ο περιπατητής "υπάρχει και δεν υπάρχει", οπότε δεν ταπεινωνόμαστε με το να παραδεχθούμε ότι δεν γνωρίζουμε...
Βέβαια στο παράδειγμα αυτό υποθέσαμε κάτι που είναι δυνατόν να συμβεί. Στο παράδειγμα με το σύμπαν υποθέσαμε κάτι που είναι αδύνατον να συμβεί, άτοπο.
-
ως προς τις ιδεες της LILAKI, μου γεννηθηκε η εξης απορια, ο σχετικισμος δεν εχει δογματα ;;
Και φυσικά έχει δόγματα,αν με αυτό εννοείς το σύνολο των πεποιθησεών και των βασικών αρχών του, ότι δηλαδή επιλέγει το δρόμο της μεσότητας αντί να υποστηρίζει στα άκρα μια ιδέα.Μήπως εννοείς δογματισμούς και όχι δόγματα?
Εννοω δογματα, δεχεσαι λοιπον οτι ο σχετικισμος εχει δογματα, ο ορος "δογματα" αποδοθηκε σε δυο θεωριες, σχετικισμο και δογματισμο, δηλ. δεχομαστε οτι και ο σχετικισμος και ο δογματισμος εχουν δογματα, υπαρχει διαφορα στην εννοια του δογματος αναλογα με το αν η εννοια αφορα σχετικισμο ή δογματισμο ;;
-
ως προς τις ιδεες της LILAKI, μου γεννηθηκε η εξης απορια, ο σχετικισμος δεν εχει δογματα ;;
Και φυσικά έχει δόγματα,αν με αυτό εννοείς το σύνολο των πεποιθησεών και των βασικών αρχών του, ότι δηλαδή επιλέγει το δρόμο της μεσότητας αντί να υποστηρίζει στα άκρα μια ιδέα.Μήπως εννοείς δογματισμούς και όχι δόγματα?
Εννοω δογματα, δεχεσαι λοιπον οτι ο σχετικισμος εχει δογματα, ο ορος "δογματα" αποδοθηκε σε δυο θεωριες, σχετικισμο και δογματισμο, δηλ. δεχομαστε οτι και ο σχετικισμος και ο δογματισμος εχουν δογματα, υπαρχει διαφορα στην εννοια του δογματος αναλογα με το αν η εννοια αφορα σχετικισμο ή δογματισμο ;;
Με την έννοια δόγματα- επαναλαμβάνω -εννοείται η βάση,το οικοδόμημα μιας ιδέας,οπότε ναι, ο σχετικισμός έχει δόγματα όπως και ο δογματισμός, με μόνη διαφορά ότι δεν ενέχεται στο πρώτο η η αξιωματική αποδοχή και αναγωγή της μιας θέσης σε απόλυτη και αδιαμφισβήτητη, κάτι το οποίο κάνει ο δογματισμός.Γι αυτό ρωτάω μήπως συγχέεις τον όρο ''δόγμα'' με τον όρο ''δογματισμό''?
-
Αυτά έχουν ειπωθεί μην τα ξαναλέμε, ο σχετιστικισμός αυτοανερείται λόγω του ότι το δόγμα του "τα πάντα είναι σχετικά" είναι απόλυτο και αδιαμφισβήτητο στην θεώρησή του. Όμως το μεγάλο σφάλμα του προκείπτει από την κακή ερμηνεία της αδιαμφισβήτητης, απ' όλους μας νομίζω, παραδοχής και συγκεκριμένα της ύπαρξης σχέσεων μεταξύ των φαινομένων και πραγμάτων του κόσμου μας. Η ύπαρξη σχέσεων οδηγεί στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι "τα πάντα είναι σχετικά με" ενώ το ορθό είναι ότι είναι "τα πάντα είναι εξαρτημένα από". Τεράστια η διαφορά....
Το ότι κάτι ερευνάται αντικειμενικά, ή καλύτερα όσο αντικειμενικά είναι δυνατόν, δεν σημαίνει και ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι απόλυτα και αδιαμφισβήτητα. Το αντίθετο. Το κίνημα του σχετιστικισμού προσπαθεί να δημιουργήσει αυτήν την εντύπωση ώστε να επιφέρει μια πόλωση μεταξύ της αντικειμενικότητας και υποκειμενικότητας, να δημιουργήσει έναν ψευδή δυϊσμό, και μέσω αυτού να επιδράσει στις ανθρώπινες συνειδήσεις θρησκειολογικά. Προσπαθεί δηλ να ισχυροποιήσει τις αντιθέσεις του "εγώ" με τους "άλλους", και τις οποίες ψευδώς επικαλείται ότι επιθυμεί να αμβλύνει.
Το ψεύδος αυτής της θεώρησης είναι εμφανές από τον διαφορετικό - εκ διαμέτρου αντίθετο - τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες σχέσεις (την ηθική δηλ) και την επιστημονική έρευνα. Είναι προφανές ότι προσπαθεί να δημιουργήσει μια απόσταση ανυπέρβλητη μεταξύ της κοινωνίας της γνώσης και της κοινωνίας της εφαρμογής. Τελικό αποτέλεσμα θα είναι η καθιέρωση δύο τάξεων με τεράστια πόλωση μεταξύ τους και παντελή αδυναμία συνεργασίας, άρα και απολύτως ευάλωτες.
-
Γι αυτό ρωτάω μήπως συγχέεις τον όρο ''δόγμα'' με τον όρο ''δογματισμό''?
Συμφωνησαμε ότι το δογμα τιθεμενο ως βαση και αρχη θεωριας, αποτελει κοινο χαρακτηριστικο σχετικισμου και δογματισμου, δηλ. σχετικισμός και δογματισμός, αμφοτερα τα θεωρητικα συστηματα εχουν δογματα.
Με την έννοια δόγματα- επαναλαμβάνω -εννοείται η βάση,το οικοδόμημα μιας ιδέας,οπότε ναι, ο σχετικισμός έχει δόγματα όπως και ο δογματισμός, με μόνη διαφορά ότι δεν ενέχεται στο πρώτο η η αξιωματική αποδοχή και αναγωγή της μιας θέσης σε απόλυτη και αδιαμφισβήτητη, κάτι το οποίο κάνει ο δογματισμός.
Η διαφορα αν καταλαβα καλως είναι ότι στον σχετικισμο, σε αντιθεση με τον δογματισμο, το δογμα αποτρεπει αναγωγη σε κατι απολυτο και αδιαμφισβητητο, δηλ. η δογματικη βαση του σχετικισμου δεν επιτρεπει εξαγωγη τελικης θεσεως κοινα αποδεκτης ως αυτο το απολυτον και αδιαμφισβητητον, εφ’ οσον και μονον εφ’ οσον ετσι εχουν τα πραγματα, πρεπει να δεχθουμε οτι εκ του σχετικισμου απορεει πληθος θεσεων επιδεχομενων αμφισβητηση, αυτό δεν σημαινει ότι εις τον σχετικισμον μια θεση μπορει να ισχυει, μπορει ομως να παυση να ισχυει και ευκολως να αντικατασταθη απο αλλη ;;
------------
Το κειμενο του παπου εχει πυκνα νοηματα και σηκωνει πολυ αναλυση, ηδη ξεχωριζει σχεσεις εξαρτησεις, σχεσεις αναγκαιες και υποδηλωνει την υπαρξη σχεσεων αποτελεσμα ελευθερας βουλησεως.......
-
η Μονη αντικειμενικη αληθεια ειναι οτι ολα ειναι υποκειμενικα.
-
εγω πιστευω πως δν υπαρχει..η αληθεια η δικια μου(εστω αυτη που βλεπω εγω) για σενα μπορει να ειναι κατι το τελειως διαφορετικο..αρα???
-
Papou,
Επειδή ακριβώς ο σχετικισμός υποστηρίζει ότι τα πάντα είναι σχετικά, δεν μπορεί να το υποστηρίξει με τρόπο με τρόπο απόλυτο και αδιαμφισβήτητο,όπως διατείνεσαι,αλλιώς τότε θα ελλόχευε ο κίνδυνος όχι μόνο να εξέπεφτε στο δογματισμό-κάτι το οποίο προσπαθεί να αποφύγει- αλλά και να αυτοαναιρεθει-όπως πολύ σωστά παρατήρησες-.Επειδή ακριβώς παίρνεις ως αξίωμα το απόλυτο του ''τα πάντα είναι σχετικά'', γι αυτό και το άλμα που κάνεις απ τη φιλοσοφία στην επιστήμη δε συμβαδίζει με την περι τη μεσότητα φύση του σχετικισμού.Πώς είναι δυνατόν τα πορίσματά του να είναι απόλυτα και αδιαμφισβήτητα?Την πόλωση την επιφέρει ο δογματισμός και ο αγνωστικισμός-εκ διαμέτρου αντίθετες-και όχι ο σχετικισμός, ο οποίος προσπαθεί να είναι ο μέσος-ο διαμεσολαβητής στην ήδη προυπάρχουσα αντίθεση τους.Παρ'όλα αυτά, αυτό που δεν κατάλαβα στο συλλογισμό σου είναι η μετατόπιση του θέματος στη θρησκιολογεία και την ηθική.Θα με διευκόλυνες αρκετά αν το ανέλυες περαιτέρω.. :)
Υ.Γ :Αnalogio ελπίζω να σε κάλυψα.
-
Με καλυψες.
-
Αναφερόμουν στον μεταμοντέρνο σχετικισμό και στις ηθικές, πολιτικές, ιδεολογικές και επιστημολογικές προεκτάσεις του, όχι στην δική σου υποκειμενική κοσμοθεωρία την οποία δεν έχεις αναπτύξει έτσι ώστε να την γνωρίζω και να την αναλύσω.
Εάν την αναφέρεις θα την μελετήσω με απόλυτο ενδιαφέρον. Αν δεν σε πείραζε θα ήθελα να μου πεις επίσης εάν αφορά προσωπικές σου σκέψεις ή πείσθηκες ακούγοντας τις απόψεις άλλων.
-
αντικειμενικη αληθεια??Επι ποιου θεματος?
Γενικο και αοριστο το "γκαλοπ σου"
-
αντικειμενικη αληθεια??Επι ποιου θεματος?
Γενικο και αοριστο το "γκαλοπ σου"
Ναι.Αν υπαρχει αντικειμενικη αληθεια γενικα και αοριστα. :)
-
Η "λήθη" προέρχεται εκ του "λανθάνω" (= κάνω λάθος)
Λήθη σημαίνει λησμοσύνη.
Ήμουν έτοιμος να γράψω κατεβατά, αλλά βρήκα αυτό εδώ,
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9B%CE%AE%CE%B8%CE%B7
οπότε δεν χρειάζεται.
Αλήθεια είναι η κατάσταση που βιώνει όποιος δεν "κοιμάται όρθιος". :-\ ::)
-
Αναφερόμουν στον μεταμοντέρνο σχετικισμό και στις ηθικές, πολιτικές, ιδεολογικές και επιστημολογικές προεκτάσεις του, όχι στην δική σου υποκειμενική κοσμοθεωρία την οποία δεν έχεις αναπτύξει έτσι ώστε να την γνωρίζω και να την αναλύσω.
Εάν την αναφέρεις θα την μελετήσω με απόλυτο ενδιαφέρον. Αν δεν σε πείραζε θα ήθελα να μου πεις επίσης εάν αφορά προσωπικές σου σκέψεις ή πείσθηκες ακούγοντας τις απόψεις άλλων.
:hmmΘεωρώ πως τη δική μου κοσμοθεωρία την έχω παραθέσει και αναλύω εξ αρχής.Πάντως, δε νομίζω να πείσθηκα απ τις απόψεις άλλων,αλλιώς γιατί να έμπαινα στον κόπο να γράφω αυτά που γράφω,ενώ θα μπορούσα να ασχοληθώ με κάποιο άλλο θέμα? :)Αλήθεια όμως,σχετικά με τις προεκτάσεις του μεταμοντέρνου σχετικισμού η ηθική πως σου προέκυψε και στηριζόμενος σε ποιά βάση τη συνδέεις με την αντικειμενικότητα, όπως αναφέρεις?
-
Αγαπητό Λιλάκι, ανέλυσα απλά την τακτική σκέψης του Feyerabend, κι όχι της δικής σου σκέψης. Αν θέλεις να συζητήσουμε περί κοσμοθεωριών και το πως αυτές επηρεάζουν την καθημερινότητά μας σε παρακαλώ και πάλι να μου αναφέρεις τα δόγματα, τα αξιώματα και τις προσεγγίσεις της δικής σου κοσμοθεωρίας την οποία, στο λέω και πάλι, δεν την γνωρίζω. Δεν την έχεις αναλύσει επαρκώς ώστε να μπορώ να εκφέρω γνώμη.
Καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να στηριχθώ μόνο σε μία έννοια που αναφέρεις, δηλ στο "πλαίσιο σχετικισμού". Πως την αντιλαμβάνεσαι υποκειμενικά αυτήν την έννοια? Πως αντιλαμβάνεσαι άλλες όπως ηθική, ζωή, σχέσεις, άνθρωπος, επιστήμη? Αν και το εξαιρετικά θαυμαστό στην όλη υπόθεση είναι το πως καταφέρνεις και τα συμπεράσματά σου είναι ταυτόσημα με του Hume, ο οποίος έζησε το 18ο αιώνα, παρόλο που δεν έχεις επηρεαστεί απ' αυτόν!
Γι αυτό και η αλήθεια είναι φρόνημο να εξετάζεται σε ένα πλαίσιο σχετικισμού και όχι ανάμεσα στα διπολικά άκρα του αγνωστικισμού και του δογματισμού.Ο σχετικισμός προσφέρει μια ασφαλιστική δικλείδα απ τον δογματισμό(η αλήθεια στα πράγματα που κατέχει ο άνθρωπος είναι απόλυτη και ολοκληρωτική) και απο τον αγνωστικισμό(είναι αδύνατη η εμβάθυνση στην αλήθεια του κόσμου, γι αυτό και την ανάγει στην ουσία.)
-
Καλέ μου papou, πάλι τα ίδια θα λέμε? :)Αυτό που εννοώ με το σχετικισμό είναι ότι είμαι ανάμεσα στο ότι υπάρχει αντικειμενική αλήθεια και ότι δεν υπάρχει,απ τη στιγμή βέβαια που υπάρχουν επιχειρήματα που στηρίζουν και τις δύο απόψεις.Γι αυτό επιλέγω και τη λέξη ''σχετικισμός'', για να μη μιλάω απόλυτα και δογματικά.Τώρα, αυτό με την ηθική μου τα μπλέκεις πάλι..Άσε την ηθική,μην την ανακατεύεις, την επιστήμη την έφερα ως παράδειγμα για να υποστηρίξω ότι υπάρχει αντικειμενική αλήθεια.Όσο για τον Hume, ειλικρινά δεν το έχω ψάξει το θέμα και δεν τον ξέρω- μάλλον το διερεύνησες εσυ αρκετά αντί για εμένα-χαρά στην υπομονή και το κουράγιο σου!
-
Υπάρχει και μπορούμε να τη κατακτήσουμε αλλά θέλει πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ κόπο
-
Λιλάκι γλυκιά μου, ο όρος "σχετικισμός" που ακολουθείς δεν είναι δόκιμος για τις απόψεις σου. Για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις θα σου πρότεινα να χρησιμοποιείς τον όρο "διαλακτικότητα". Και αυτό διότι ο σχετικισμός είναι ένα φιλοσοφικό ρεύμα με ηθικές, οικονομικές, επιστημονικές, καλλιτεχνικές, οικολογικές, ιστορικές, θρησκευτικές προεκτάσεις.
Αυτό το ρεύμα για παράδειγμα αποτελεί την βάση του δόγματος Bush. Όπως καταλαβαίνεις η χρησιμοποίηση αυτού του όρου είναι άκρως παρεξηγήσιμη. :)
-
Θα ελεγα προσδιοριζει δυο ακρα, δογματισμο, αγνωστικισμο, τα οποια μεταφραζονται ως παντογνωσια τα ξερω ολα και αγνωσια δεν ξερω τιποτα, το δε μεσον το ονομαζει σχετικισμο, με αλλα λογια βαδιζων μεση οδο θεωριας του κοσμου.
-
Papouli, χρησιμοποίησα τον όρο ''σχετικισμό''-η φιλοσοφική θεώρηση σύμφωνα με την οποία η γνώση είναι σχετική..- έχοντας απόλυτη επίγνωση του ότι είναι φιλοσοφικός όρος και αυτό ακριβώς επειδή συνάδει με το φιλοσοφικό θέμα της αλήθειας.Είναι ακριβώς το '' βαδίζειν μέση οδό θεωρίας του κόσμου'' που παρατήρησε το analogio.Ο όρος ''διαλακτικότητα'' που προτείνεις είναι σωστός ;), αλλά έτσι κι αλλιώς ενέχεται στη φύση της έννοιας του σχετικισμού.(Πάντως δεν είδα γενικά να παρεξηγείται ο όρος, ούτε να τον συνδέει κανείς με την πολιτική του Βush) :)
-
Tελικά LILAKI, θα διευκρινήσεις? Αναφέρεσαι σε φιλοσοφικές θεωρήσεις ή σε προσωπικές ανεπηρέαστες σκέψεις? Ή μήπως είναι κι αυτό σχετικό? Εάν δηλ η ημέρα είναι ηλιόλουστη τα λεγομενά σου προέρχονται από προσωπικές ανεπηρέαστες σκέψεις, και εάν είναι βροχερή τότε τα ίδια λεγομενα προέρχονται από ανασκόπηση φιλοσοφικών θεωρήσεων! ;)
Από ποιόν δεν είδες να "παρεξηγείται" ο όρος "σχετικισμός"? Από την τηλεόραση? Διότι απ' ότι έχεις πει τα συγγράματα περί της θεωρήσεως δεν τα έχεις διαβάσει. Δεν έχεις ίδια άποψη δηλ επ' αυτού. Εσύ το είπες.
Θα ήθελα να μου πεις επίσης πως αντιλαμβάνεσαι την πρόταση: "η γνώση είναι σχετική". Σχετική με τι? Με το αντικείμενο στο οποίο αναφέρεται? Πχ η γνώση για τον ήλιο είναι σχετική με τον ήλιο? Θα με ενδιέφερε πραγματικά η άποψή σου! :)
Ο σχετικισμός ξεκίνησε ως μια θεώρηση που προσπαθούσε να γεφυρώσει το "χάσμα" μεταξύ ρεαλισμού και ιδεαλισμού, να αποτελέσει δηλ την "μέση οδό", αλλά δυστυχώς απέτυχε. Τι να κάνουμε.... Πολύ συχνά οι προσδοκίες μας διαφέρουν από τα αποτελέσματα. Διότι θεοποιεί την αντίληψη, όπου αντίληψη = άγνωστο. Καταλήγει δηλ σ' έναν ακραιφνή ιδεαλισμό όπου έχουμε επικράτηση του νόμου της ζούγκλας σε ιδεολογικό επίπεδο.
Αυτό βέβαια δεν θα μας ενοχλούσε φιλοσοφικά εάν ήταν αλήθεια.... ;)
Ο Αριστοτέλης βέβαια απορίπτει τον σχετικισμό σε τρεις γραμμές, τόση σημασία του δίνει, ενώ ακόμα και για το "παράδοξο του Ζήνωνα" αφιερώνει δύο σελίδες. Ο Αναλόγιο νομίζω μπορεί να μας κατατοπίσει αναλυτικότερα επί τούτου.
-
Θα ήθελα να μου πεις επίσης πως αντιλαμβάνεσαι την πρόταση: "η γνώση είναι σχετική". Σχετική με τι?
χαχαχα, ολα τα λεφτα, ουδεις σχετικος ομολογει γνωριζων απαντηση, γνωση ασχετη προς τον σχετικισμο, η χρησις της εννοιας του σχετικου δηλωνει απλα τη μη σχεση, στο σχετικο πολλες φορες εννοειται το αμφιβολον, δηλ. οτι μπορει να ισχυη και το αντιθετο απο το υπαρχων, προκειται περι απελπισμενου γαμου, ερωτας υπο το κρατος του νομου, πως λεμε αρετη δια της βιας, επιφυλασσομαι να μελετησω το εκτος θεματος θεμα.
-
Δηλαδή papou, οι προσωπικές σκέψεις δεν μπορούν να έχουν κάτι το φιλοσοφικό ή ακόμα να έχουν μια φιλοσοφική αφετηρία? ;)
Εκτός αυτού, ο ορισμός του ''σχετικισμού'' που έδωσα ελπίζω να πρόσεξες ότι είχε και ''...'', το οποίο σημαίνει ότι η γνώση είναι σχετική περί των πραγμάτων, συνεπώς περί της αλήθειας τους (το οποίο αναιρείται μόνο αν το θέμα εξεταστεί με επιστημονικές-αποδείξημες μεθόδους ).Όσο για το ''εκτός θέματος θέμα'' νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει με τις απαντήσεις μας προ πολλού απ το κυρίως θέμα ''υπάρχει αντικειμενική αλήθεια?'' ;D ;)
-
Εαν θελεις η γνωμη σου να γινη κατανοητη επ' ακριβως, οφειλεις να καταδειξης ποιο ειναι το περιεχομενο που αποδιδεις στην εννοια "σχετικο", η γνωση ειναι σχετικη, σημαινει η γνωση ειναι αβεβαιη ;; διοτι το "σχετικο" μονο του ειναι μπαλαντερ, οταν λεμε "περισσοτερο" διευκρινιζομε περισσοτερο δρομο, μονον εκ της λεξεως "περισσοτερο" δεν συντασσεται πληρες νοημα, δεν σημαινει κατι ιδιαιτερο εκτος απο το οτι προκειται για αυξηση, αλλα αυξηση τινος ;; σχετικο αλλα τι σχετικο ;; "σχετικα μικρο" τι σημαινει ;; οχι υπερβολικα μικρο, μικρο μεν αλλα οχι πολυ μικρο, υπαρχουν διαφορετικες σημασιες στο σχετικο, σχετικη γνωση μπορει να σημαινει οχι αριστη γνωση αλλα προχειρη γνωση.
-
Τη συγνώμη μου αν δεν έδωσα το πλήρες περιεχόμενο της λέξης. :-\Νόμισα ότι θα γινόταν κατανοητό, αφού αφορά το θέμα της αλήθειας, γνώση σχετική περι της αληθειας των πραγμάτων. ;)
-
Νόμισα ότι θα γινόταν κατανοητό, αφού αφορά το θέμα της αλήθειας, γνώση σχετική περι της αληθειας των πραγμάτων. ;)
Εσφαλμένη χρήση της γλώσσας. Όταν λέμε "σχετικά μικρό", εννοούμε: μικρό, σχετικά με το μετρικό σύστημα το οποίο ακολουθούμε. Όταν λέμε "γνώση σχετική περί της αλήθειας των πραγμάτων" εννοούμε: Γνώση σχετική με..... περί της αλήθειας των πραγμάτων. Σχετική με τι? Επιμένω! Γιατί δεν απαντάς?
Για να σε βοηθήσω, είναι πολλοί οι οπαδοί του σχετικισμού που παραδέχονται ότι δεν υπάρχει γλώσσα ικανή να υποστηρίξει τις θέσεις τους. Παρόλ' αυτά με την υπάρχουσα γλώσσα προσπαθούν να μας πείσουν (και τον εαυτό τους συγχρόνως) ότι έχουν βρει την "αληθινή" οδό ερμηνείας του κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή "γλωσσολογούν" περί της σχετικότητας της αλήθειας με το κάθε άτομο ξεχωριστά. " Μέτρον χρημάτων άνθρωπος". Όμως την ίδια στιγμή "ξεχνούν" ότι ο μπούσουλας του δρόμου προς την γνώση δεν περνά μέσα από έναν μόνο άνθρωπο αλλά από την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, το σύνολο δηλ τον οργανισμό των ανθρώπων. "Ξεχνούν" επίσης ότι δεν έχουν εφεύρει ακόμα την "σχετική γλώσσα", τον Λόγο με τις "μεταβαλλόμενες σχέσεις".
Αλλά και να τον εφεύρουν το πολύ-πολύ να πάθουν ότι και ο Einstein, o οποίος προσπαθούσε να ερμηνεύσει τον κόσμο μέσω της Ευκλειδίου γεωμετρίας, προσπαθούσε δηλ να απεικονήσει έναν τετραδιάστατο κόσμο προβάλλοντάς τον σ' ένα τρισδιάστατο χώρο, και έτσι μίλησε για την "σχετικότητα" της αντίληψης του χρόνου, ενώ όταν ο Minkowski εφεύρε το μαθηματικό μοντέλο του χωροχρόνου, κατάλαβε ότι δεν υπάρχει καμμιά σχετικότητα ως προς το άτομο. Η υποκειμενική αντίληψη του χρόνου παραμένει ίδια.
Ο Einstein βέβαια ήταν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ και το παραδέχθηκε.
Η έννοια των αντιθέσεων δεν αποτελεί τίποτε άλλο από έναν μπούσουλα για να μπορέσουμε να καθορίσουμε τον Λόγο, τις αναλογίες, την σχέση μεταξύ των πραγμάτων, ξεκινώντας από ένα σημείο αναφοράς. Και το σημείο αναφοράς χρειάζεται για να μπορέσουμε να συνεργαστούμε. Εάν βέβαια είναι κανείς θεός δεν έχει ανάγκη την συνεργασία.
Ας φτειάξουν λοιπόν οι θεοί την γλώσσα τους (τουτέστιν τον τρόπο απεικόνησης του κόσμου), και όταν την φτειάξουν να μην δίνουν καμμιά σημασία σ' εμάς τους θνητούς. Αλλά μέχρι να την φτειάξουν ας έχουν το κουράγιο και την θεϊκή αυτογνωσία ώστε να μην ζητούν βοήθεια από, και να μην τα πρήζουν σε, εμάς τους θνητούς που γνωρίζουμε ότι η ισχύς βρίσκεται "εν τη ενώσει".
-
........γνώση σχετική περι της αληθειας των πραγμάτων. ;)
Προφανως αντιδιαστελλεις γνωση σχετικη και γνωση απολυτη της αληθειας,
εμμεσως ερμηνευεις την σχετικη γνωση ως μερικη γνωση,
αυτο σημαινει,
ειτε οτι δεχεσαι μερικως το φερομενον ως αληθες,
δηλ. η προτεινομενη αληθεια γινεται δεκτη ισχυουσα κατα μια ή περισσοτερες πλευρες αλλα οχι καθ' ολες τις θεωρουμενες πλευρες, η αληθεια αληθευει με ενα ορισμενο τροπο αλλα οχι με ολους τους τροπους, οτε και εχομε εκδεχομενη αληθεια (=εκδοχη του αληθινου),
ειτε οτι μπορεις να γνωρισεις μερος μονον της υπαρχουσας αληθειας αλλα οχι ολη την αληθεια :)
-
Δε θα μπορούσα να τα αναλύσω καλύτερα.Analogio, έπιασες το νόημα ακριβώς! ;)
-
Και γιατί βρε παιδάκι μου δεν χρησιμοποιείς τον ορο που δηλώνει αυτό που εννοείς? Είναι τόσο απλό. "μερική γνώση περί της αλήθειας των πραγμάτων" (αν και ο όρος "αλήθεια των πραγμάτων" είναι επίσης ασαφής). Έτσι θα καταλάβαινες πολύ απλά ότι δεν ακολουθείς τον σχετικισμό, αλλά τον Χριστιανισμό. " εν μερει δε γνωρίζουμε...... άρτι δε οψόμεθα δι εσόπτρου εν αινίγματι" αναφέρει ο Απόστολος Παύλος.
-
Καλός χρυσός είσαι papou, αλλά πάλι μου μπλέκεις τη θρησκεία στο θέμα.Αν ήθελα να μιλήσω θρησκειολογικά-χριστιανικά θα έλεγα το ''πίστευε και μη ερεύνα'' και δε θα έψαχνα καθόλου το θέμα της αλήθειας. ;)
-
Δεν μπλέκω τίποτα παιδί μου! Απλά αναφέρω τις θέσεις διαφόρων θεωρειών ώστε να καταλάβεις προς τα που τείνεις. Η παραδοχή μερικής γνώσης δεν έχει καμμία σχέση με τον σχετικισμό που όπως διατείνεσαι αποτελεί την "μέση οδό", ενώ συμπίπτει απόλυτα με την θέση του Χριστιανισμού η οποία είναι αμιγώς ιδεαλιστική θεώρηση.
Βέβαια δεν έχεις διερωτηθεί ακόμα ποιά είναι η σχέση της αλήθειας με την γνώση. Συσχετίζονται ή είναι άσχετα μεταξύ τους? Τι λες?
-
για το πιστευε και μη ερευνα, κανε μια ερευνα find (ευρεση) σε ηλεκτρονικη εκδοση της αγιας γραφης, δεν υπαρχει πουθενα ουτε η ακριβης φραση ουτε παραφραση ουτε παρεμφερες νοημα με διαφορετικες λεξεις, σαν αστειο ειναι βεβαια γνωστο σε ολους ;)
θα με αφησετε ν' ασχοληθω σχετικως προς το σχετικο ;; ;D
-
Προς papou,
Όταν λέμε ότι ο σχετικισμός είναι η ''μέση οδός'', αυτό νοείται πάντα σε σχέση με κάποιο σημείο αναφοράς-και όχι μόνο του- τα οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι δύο:ο δογματισμός και ο αγνωστικισμός.Επειδή ακριβώς ο σχετικισμός υποστηρίζει ότι μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια κάποιων πραγμάτων αλλά όχι όλων, αναφέρεται στην γνώση περί της αλήθειας και όχι στη γνώση γενικά.Όσον αφορά τώρα το συσχετισμό αλήθειας και γνώσης,βοήθησε με, πως ακριβώς το εννοείς?
Προς analogio,
Δε θυμάμαι να ανέφερα ότι η φράση παραδόθηκε σε εμάς γραπτώς μέσω της Αγίας γραφής. ;D Ο χριστιανισμός το υποστηρίζε και ίσως το υποστηρίζει ακόμα για να μην έχει ο ''λαός'' απορίες και αναζητήσεις για τα υπαρξιακά ζητήματα. ;)
-
Επειδή ακριβώς ο σχετικισμός υποστηρίζει ότι μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια κάποιων πραγμάτων αλλά όχι όλων, αναφέρεται στην γνώση περί της αλήθειας και όχι στη γνώση γενικά.
Πρόσεχε βρε LILAKI τι λες! Ο σχετικισμός λοιπόν, κατά την γνώμη σου, υποστηρίζει ότι "μπορούμε" (ποιοί μπορούμε? σε ποιούς αναφέρεται? βάσει ποιού σημείου αναφοράς? το σημείο αναφοράς είναι σταθερό ή σχετικό με κάτι?) να γνωρίσουμε την "αλήθεια" κάποιων πραγμάτων αλλά όχι όλων!
Τι σημαίνει "αλήθεια των πραγμάτων"? Η αλήθεια του γιαουρτιού ας πούμε? Η αλήθεια της πέτρας? Η αλήθεια του ανθρώπου? Πραγματικα δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει ο όρος "αλήθεια των πραγμάτων".
Αλλά έστω ότι δεχόμαστε ότι έχει νόημα αυτός ο όρος. Ποιών πραγμάτων η "αλήθεια" είναι δυνατόν να γίνει κτήμα μας και ποιών δεν είναι δυνατόν? Είναι γνωστό εξ αρχής της μελέτης μας? Υπάρχουν κάποια θέματα ταμπού δηλ τα οποία δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ώστε να μην κάνουμε καν τον κόπο, και άλλα που μας επιτρέπται να πλησιάσουμε και να τα ερευνήσουμε?
Επίσης ειλικρινέστατα σου ζητώ να με φωτίσεις και να μου υποδείξεις κάποιον θεωρητικό του σχετικισμού που να αναφέρει αυτά που προσάπτεις στην θεωρία. Με χαρά μου θα τον μελετήσω.
Για να βοηθηθούμε στο ξεκαθάρισμα των προβλημάτων μας, πρέπει κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε στον εαυτό μας τι εννοούμε λέγοντας "αλήθεια". Μην βρούμε στο τέλος καμμιά άλλη λέξη που περιγράφει καλύτερα αυτό που εννοούμε, όπως το πάθαμε την "μερική γνώση" που δήλωνε καλύτερα αυτό που εννοούσες λέγοντας "σχετική γνώση", και καταλάβουμε ότι πελαγοδρομούσαμε άδικα.
Τι σημαίνει λοιπόν αλήθεια? Αυτό που λέει ο Βραζίλης? Αλήθεια = ο αισθητός κόσμος (αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα με τις αισθήσεις μας)
Ή μήπως δηλώνει την ικανότητα μιας νοητικής διαδικασίας? Το να καταφέρουμε ξεχωρίσουμε δηλ αν κάποια νοητική διαδικασία είναι ορθή ή λανθασμένη? Αληθής ή ψευδής δηλ?
-
Προς analogio,
Δε θυμάμαι να ανέφερα ότι η φράση παραδόθηκε σε εμάς γραπτώς μέσω της Αγίας γραφής. ;D Ο χριστιανισμός το υποστηρίζε και ίσως το υποστηρίζει ακόμα για να μην έχει ο ''λαός'' απορίες και αναζητήσεις για τα υπαρξιακά ζητήματα. ;)
χριστιανισμος εναντιον αγιας γραφης, απορουμενον - μηπως εννοεις αντιχριστιανισμος ;; ;)
παπους, η αληθεια ανηκει στην νοητικη διαδικασια οπως λες, στα νοητα, υπαρχει συγχυση στον κοσμο, λενε δικη μου αληθεια και πρεπει να μεταφραζει κανεις δικο μου ψεμμα :)
-
Πρόσεχε βρε LILAKI τι λες! Ο σχετικισμός λοιπόν, κατά την γνώμη σου, υποστηρίζει ότι "μπορούμε" (ποιοί μπορούμε? σε ποιούς αναφέρεται? βάσει ποιού σημείου αναφοράς? το σημείο αναφοράς είναι σταθερό ή σχετικό με κάτι?) να γνωρίσουμε την "αλήθεια" κάποιων πραγμάτων αλλά όχι όλων!
Αλλά έστω ότι δεχόμαστε ότι έχει νόημα αυτός ο όρος. Ποιών πραγμάτων η "αλήθεια" είναι δυνατόν να γίνει κτήμα μας και ποιών δεν είναι δυνατόν? Είναι γνωστό εξ αρχής της μελέτης μας? Υπάρχουν κάποια θέματα ταμπού δηλ τα οποία δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ώστε να μην κάνουμε καν τον κόπο, και άλλα που μας επιτρέπται να πλησιάσουμε και να τα ερευνήσουμε?
Για να βοηθηθούμε στο ξεκαθάρισμα των προβλημάτων μας, πρέπει κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε στον εαυτό μας τι εννοούμε λέγοντας "αλήθεια". Μην βρούμε στο τέλος καμμιά άλλη λέξη που περιγράφει καλύτερα αυτό που εννοούμε, όπως το πάθαμε την "μερική γνώση" που δήλωνε καλύτερα αυτό που εννοούσες λέγοντας "σχετική γνώση", και καταλάβουμε ότι πελαγοδρομούσαμε άδικα.
Τι σημαίνει λοιπόν αλήθεια? Αυτό που λέει ο Βραζίλης? Αλήθεια = ο αισθητός κόσμος (αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα με τις αισθήσεις μας)
Ή μήπως δηλώνει την ικανότητα μιας νοητικής διαδικασίας? Το να καταφέρουμε ξεχωρίσουμε δηλ αν κάποια νοητική διαδικασία είναι ορθή ή λανθασμένη? Αληθής ή ψευδής δηλ?
Καλησπέρα.Κατ αρχήν, επειδή το ''βρε'' μπορεί εύκολα να γίνει ''ρε'' θα σε παρακαλούσα να μην το χρησιμοποιείς.
Το ''μπορούμε'' χρησιμοποιήθηκε για αμεσότητα στο λόγο,αντί για το τριτοπρόσωπο.Έπειτα, η αλήθεια των πραγμάτων την οποία δεν μπορούμε να βρούμε αφορά ζητήματα υπαρξιακά όπως η δημιουργία του κόσμου(ελπίζω να τα καταφέρουν στο CERN),η μεταθάνατον ζωή..Μέχρι στιγμής ο άνθρωπος μπροστά σε τέτοια ζητήματα όσο και να τα ψάχνει κάνει ένα βήμα πίσω επειδή αυτά που γνωρίζει είναι ανεπαρκή και όχι επειδή είναι ζητήματα taboo.
Για το τι σημαίνει ''αλήθεια'' σε παραπέμπω στην απάντηση που είχε δώσει το analogio..Πάντως τα περί αισθητού κόσμου θυμίζει την άποψη του Πλάτωνα με την οποία δεν είμαι και τόσο σύμφωνη.
Το ''μην βρούμε στο τέλος καμμιά άλλη λέξη που περιγράφει καλύτερα αυτό που εννοούμε, όπως το πάθαμε την "μερική γνώση" ,σε ποιούς αναφέρεσαι?Απ ότι είδα το analogio αντιλήφθηκε μια χαρά το περιεχόμενο των λέξεων...! ;D
Analogio, δε σημαίνει ότι ο χριστιανισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει κάποιες θέσεις μόνο και μόνο επειδή δεν αναφέρονται στην Αγία γραφή. ;)Δηλαδή-χωρίς να θέλω να κάνω διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών-σε ποιό σημείο της Αγίας γραφής αναφέρεται η απαγόρευση εισόδου γυναικών στο ''ιερό'' της εκκλησίας?Οπότε δε γίνεται λόγος για αντιχριστιανισμό. ;)
-
Analogio, δε σημαίνει ότι ο χριστιανισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει κάποιες θέσεις μόνο και μόνο επειδή δεν αναφέρονται στην Αγία γραφή. ;)
Lilaki, εντος χριστιανισμου δεν γινεται να υποστηριχθουν θεσεις χωρις καμμια αναφορα στην αγια γραφη, εκτος χριστιανισμου ομως γινεται, δοξα τω θεω υπαρχουν πολλες εκτος χριστιανισμου θεωριες και δοξασιες και αναμιξεις, ο χριστιανισμος δηλ. δογματα και διδασκαλια, ερειδονται (=στηριζονται) βασικως επι της αγ.γραφης ητις ειναι η αποκεκαλυμμενη αληθεια, οι προσωπικες γνωμες θεολογων, για ζητηματα ειτε ασαφη και αναποφασιστα, ειτε μη περιλαμβανομενα εντελως εις την αγ. γραφη, λεγονται θεολογουμενα.
Δηλαδή-χωρίς να θέλω να κάνω διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών-σε ποιό σημείο της Αγίας γραφής αναφέρεται η απαγόρευση εισόδου γυναικών στο ''ιερό'' της εκκλησίας?Οπότε δε γίνεται λόγος για αντιχριστιανισμό. ;)
Σ’ επιασα :) ο τροπος αυτος είναι αγνοια ελεγχου, δηλ. μεταβαινεις σε αλλο θεμα, η απαγόρευση εισόδου γυναικών στο ιερό της εκκλησίας δεν οδηγει στο ζητουμενο που ειναι η φραση πιστευε και μη ερευνα αλλα σε άλλο ασχετο προς το ζητουμενο συμπερασμα ότι δεν γινεται λογος για αντιχριστιανισμο, εκτρεπεις την προσοχη σε άλλο ζητημα, δεδομενου ότι η φραση πιστευε και μη ερευνα δεν υπαρχει στην αγ. γραφη, πρεπει να απαντησης εάν δεχεσαι ή όχι την φραση αυτή ως απηχουσα χριστιανικη διδασκαλια, εκ του ότι η απαγόρευση εισόδου γυναικών στο ιερό της εκκλησίας δεν υπαρχει στην αγ.γραφη, δεν συναγεται το συμπερασμα που αναφερεις, διοτι αυτό μπορει να συνεχιστει υποστηριζοντας ότι ουτε η φραση πιστευε και μη ερευνα, ουτε η απαγορευση να παιζει μπασκετ κανεις εντος του ιερου της εκκλησιας υπαρχει στην αγ. γραφη, η ερευνα και το μπασκετ όμως απαγορευονται εντος της εκκλησιας, αρα ο χριστιανισμος υποστηριζει και διδασκαλιες αντιθετες στην αγ. γραφη, οποτε δεν γινεται λογος για αντιχριστιανισμο, επι της ουσιας, δεν εχω ασχοληθει με το θεμα γυναικών στο ιερό της εκκλησίας, πρεπει να υπαρχουν όμως ερμηνειες και ανακοινωσεις, αν ψαξης κατι θα βρης εκτος αν επειγεσαι για ιερεας ;D
-
Analogio νομίζω πως πραγματικά βγαίνεις εκτός θέματος και χωρίς να λες κάτι το ουσιαστικό. ::)Το παράδειγμα που σου έφερα είναι για να σου δείξω ότι οι ιερείς λένε κάτι τέτοια-μπορώ να σου φέρω πολλά παραδείγματα-διότι δήθεν αυτά συνάδουν με το πνεύμα του χριστιανισμού ή επειδή αυτά προκύπτουν υποτίθεται απο φράσεις της Αγίας γραφής ενώ στην ουσία τις παρερμηνεύουν αφού τις αποκόπτουν απ το γενικό κειμενογλωσσολογικό περιβάλλον τους.Δε θα το χαρακτήριζα λοιπόν αντιχριστιανισμό αλλά ένα τρόπο να ελέγχουν τον αγράμματο ή θρησκόληπτο λαό ;)Επίσης, η απαγόρευση εισόδου γυναικών στο ιερό πως οδηγεί στο ''πίστευε και μη ερεύνα''?Ο συσχετισμός που κάνεις είναι τελείως αυθαίρετος,συγκρίνεις δυο άσχετα πράγματα. :) Δεν προχωρώ πιο κάτω διότι έχουμε βγει ήδη εκτός θέματος!
-
Για το τι σημαίνει ''αλήθεια'' σε παραπέμπω στην απάντηση που είχε δώσει το analogio..Πάντως τα περί αισθητού κόσμου θυμίζει την άποψη του Πλάτωνα με την οποία δεν είμαι και τόσο σύμφωνη.
Ελπίζω να μην "γνωρίζεις" τον σχετικισμό με τον ίδιο τρόπο που γνωρίζεις τον Πλατωνισμό! Ματάκια μου, ο Πλάτων ανήκει στους Πυθαγορείους κατά βάσιν, οι οποίοι και πρώτοι είπαν ότι ο αισθητός κόσμος δεν είναι τίποτε άλλο από μια ψευδαίσθηση. Αλλά ας μην τον πιάνουμε στο στόμα μας, ούτε αυτόν ούτε τον τετραδιάστατο ιδεατό του κόσμο! Όπως είπε και ο Μανωλάκης "μια ζωή προσπαθώ να τον απορρίψω και όμως βρίσκεται συνεχώς μπροστά μου".
Αλλά ας πάρουμε τις θέσεις από την αρχή:
1) Το "βρε" δεν είναι δυνατόν να μετατραπεί σε "ρε" διότι προέρχονται από διαφορετική ρίζα γλωσσικά. Το υποτιμιτικό "ρε" προέρχεται από το μωρός - μωρέ = βλάκας. Το "βρε"?
2) Δεν απάντησες σε καμμιά ερώτηση. Το αν χρησιμοποίησες το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στο "μπορούμε" κατά λάθος, δεν σημαίνει ότι και το τρίτο πρόσωπο τουτέστιν το "μπορεί" (φαντάζομαι) δεν χρειάζεται σημείο αναφοράς.
3) Είναι γνωστόν και πασιφανές ότι ο Αναλόγιο είναι εξαιρετικά εφυής και πιθανόν να έχει διαισθητικές και μεταφυσικές ικανότητες και να κατανοεί χωρίς σαφή λόγια ή ακόμα και χωρίς λόγια τον συνδιαλεγόμενο του και εξ αποστάσεως. Συγχώρεσέ με αλλά δεν διαθέτω αυτές τις υπερβάλουσες ικανότητες.
4) Δεν ανέφερες κάποια πηγή για όλα αυτά που προσάπτεις στον σχετικισμό. Ένα όνομα ενός θεωρητικού, οτιδήποτε τέλος πάντων. Μην περιμένεις λοιπόν να κρίνω τον σχετικισμό ή να συνεχίσω μια συζήτηση περί της θεωρίας βασιζόμενος σε κάποιο πρόσωπο που απλώς διατείνεται ότι την πρεσβεύει. Θα ήταν άδικο για την θεωρία.
Στην κριτική μας πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί. Και για να είμαστε αντικειμενικοί πρέπει να έχουμε έγκυρες γνώμες. Πως καταλαβαίνεις ότι μια γνώμη δεν είναι έγκυρη? Όταν είναι ψευδής σε σχέση με το εξεταζόμενο θέμα.
Ένα απλό παράδειγμα, μέσα από το φόρουμ, για να καταλάβεις. Ο Freemind διατεινόταν ότι είναι Χριστιανός. Και την ίδια στιγμή ισχυριζόταν ότι "η αλήθεια δεν υπάρχει". (Χρησιμοποιώ παρελθοντικό χρόνο διότι δεν γνωρίζω εάν εμμένει στις συγκεκριμένες απόψεις) Γνωρίζουμε όμως ότι ο ιδρυτής του Χριστιανισμού, ο Χριστός, είχε αυτοπροσδιορίσει τον εαυτό του ως: "Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή". Δεδομένου όμως ότι ο Freemind δεν δεχόταν την ύπαξη της αλήθειας, σημαίνει ότι δεν δεχόταν την ύπαρξη του Χριστού.
Τότε τι πρέπει να συμπεράνω? Ότι ο Χριστιανισμός αυτοαναρείται λόγω του ότι ο Freemind που διατεινόταν ότι είναι Χριστιανός είχε μια γνώμη που αναιρούσε αυτήν την θεωρία? Όχι βέβαια, απλά ότι η γνώμη του Freemind επί του θέματος (είτε ότι είναι Χριστιανός είτε ότι η αλήθεια δεν υπάρχει είτε και τα δύο) δεν είναι αληθής αλλά ψευδής, μη έγκυρη δηλ.
-
Τωρα ο Freemind εγινε βουδιστης, ομως επειδη δεν υπαρχει η αληθεια, μπορει να λεει ψεμματα. Εαν λεει ψεμματα, τοτε παραμενει Χριστιανος, ομως σαν Χριστιανος δεν μπορει να πει ψεμματα. Αρα παλι πεφτουμε σε ενα φαυλο κυκλο αργοσχολης ενασχολησης με ζητηματα που δεν αφορουν ενα παιδακι της Αφρικης που πειναει ( κι αυτο μα τον Μαμονα ειναι αληθεια.. )
-
Lilaki, εαν αποβλεπεις σε κενη αντιλογια εγω θελω να αποβλεπω σε χρησιμο διαλογο,
το ιδιο πιστευω κανει κι ο παπους, ο διαλογος ειναι τεχνη δυσκολοτάτη και ως βασανιστικοτερα του κιθαρωδειν απαιτει συνεχη ασκηση,
ερωτασαι αλλα υπεκφευγεις, γιατι δεν θελεις να δωσης περισσοτερες εξηγησεις για τις ιδεες σου ;;
στην συγκεκριμενη περιπτωση με την φραση πιστευε και μη ερευνα, μετερχεσαι μαλλον εν αγνοια σοφισμα το λεγομενο αγνοια ελεγχου ή ετεροζητησεως, ανοιξε την εγκυκολοπαιδεια και θα το βρης, αλλα ουτε αυτό φαινεται να σε ενδειαφερει, τελικα θα μας κανεις τον παπου αλκοολικο κι εμενα φουγαρο :),
συναπτεις και κατηγορεις την αντιχριστιανικης επινοησεως φραση "πιστευε και μη ερευνα" στην χριστιανικη διδασκαλια, η χριστιανικη διδασκαλια στηριζεται εξ απαντος επι της αγ. γραφης,
σε ερωτω επι του ζητηματος για τελευταια φορα, κανε ερευνα ανευρεση find σε ηλεκτρονικη αγια γραφη και δειξε μου που υπαρχει η επιμαχη φραση, εστω παραπλησιον νοημα, θα το δεχθω και θα το θεσω υπο συζητησην, εφ' οσον δεν υπαρχει τοτε η πληροφορια σου ελεγχεται ψευδης, μη- εγκυρη που λεει ο παπους, και χρειαζεται διορθωση,
καταλαβαινεις παιδι μου, δεν είναι τοσο απλα τα πραγματα, αντε μπατε σκυλοι αλεστε κι αλεστικα μη δινετε.
-
Αρα παλι πεφτουμε σε ενα φαυλο κυκλο αργοσχολης ενασχολησης με ζητηματα που δεν αφορουν ενα παιδακι της Αφρικης που πειναει
Σαφώς και αφορούν ένα παιδάκι που πεινάει. Διότι το παιδάκι πεινάει ή κακοποιείται λόγω της άποψης μας για την ζωή, της κοσμοθεωρίας μας, των φιλοσοφικών μας καταβολών.
Η οικονομική προσέγγιση της κυρίαρχης κοσμοθεωρίας μας δεν επηρεάζει το δύστυχο παιδάκι? Πόσα παιδάκια πέθαναν και πόσα θα πεθάνουν ακόμα λόγω του νεοφιλελευθερισμού μας και της "σχετικότητας" των οικονομικών μεγεθών?
-
Σωστοοοος !!
-
Papou,
1)Το ''βρε'' συνδέεται άμεσα με το ''ρε'' συνεπώς με το ''μωρε'' και ''μωρός''(όποτε έχεις χρόνο άνοιξε να το βρεις στον Μπαμπινιώτη)
2)Πράγματι, με το ''μπορει'' δε βγαίνει νόημα.Το ερώτημα όμως έχει απαντηθεί στο χωρίο που αναφέρω τα υπαρξιακά ζητήματα(ρίξε άλλη μια ματιά)
3)Συγχωρεμένος να 'σαι! ;D
4)Θεωρώ πως έχω απαντήσει στο ερωτημά σου αυτό,όταν είχες ρωτήσει αν αυτά που υποστηρίζω ''είναι προσωπκές σκέψεις ή φιλοσοφικές θεωρήσεις''
Το παράδειγμα σου με την έγκυρη γνώμη δεν το πολυκατάλαβα.Έχω όμως την εξής απορία:Σύμφωνα με το συλλογισμό σου και ακολουθώντας τη λογική σου θα πρέπει να υποθέσω ότι όποιος δεν τηρεί τις δέκα εντολές δεν αναιρεί τον χριστιανισμό αλλά αυτό που κάνει ή λέει είναι μη έγκυρο?Δεν καταλαβαίνω :-\
Καλή σου ημέρα :)
-
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_01/02/2009_301728
Ένα άρθρο το οποίο μπορεί να λύσει απορίες και να δώσει, σε όποιον ενδιαφέρεται, την δυνατότητα για μια πιο διεισδυτική ματιά στα συζητούμενα θέματα.
Το ελπιδοφόρο είναι ότι άρχισε επιτέλους να ασχολείται και ο Τύπος με τις εναγώνιες, εδώ και χρόνια, εκκλήσεις μας. Κάτι είναι κι αυτό. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!
-
παπους ευτυχησον, επεσες διανα, πριν λιγες ημερες ειχα ανακαλυψει την υποθεση Sokal (καθηγητης πανεπιστημιου, γαλλος, διαβιων εν Αμερικη), κειμενα διαφωτιστικα αξια προσοχης και επι καιρον, http://www.physics.nyu.edu/faculty/sokal/index.html#papers
το αρθρο μηχανη (=φαρσα) του Sokal κατα δοκησισοφων,Transgressing the Boundaries, τα μπουρδολογηματα του μεταμοντερνισμου, postmodernism, οι αρχαιοι τα ελεγαν τερθρείες και παρα πλατωνος "απατητικη τεχνη",
και ο λιγο-πολυ αντιρρητικος στον Sokal λογος απο το περιοδικο Alliage, γαλλοφωνο,
http://www.tribunes.com/tribune/alliage/35-36/content.htm
τοις συνεντευξομένοις, για τους τυγχανοντας ομου περι του ζητηματος της αντικειμενικης αληθειας :)
-
Καλέ, δε μου βγαίνουν οι διευθύνσεις.Πατάω αλλά μου βγάζει σφάλμα ιστοσελίδας! :-\
-
Αυτό που δεν έχω καταλάβει Αναλόγιο, και σε παρακαλώ αν μπορείς να μου εξηγήσεις, είναι το πως οι "σχετικιστές" αντιλαμβάνονται υποκειμενικά το "μη υποκείμενο".
Επίσης δεν έχω καταλάβει πως καταφέρνουν και εξετάζουν αντικειμενικά το κατ' εξοχήν υποκείμενο, και δη τον εαυτό τους, είτε ερευνώντας το στους "άλλους" (κατά Lakan) είτε γενικεύοντας προσωπικές τους απόψεις, προβάλοντάς τες στο "ανθρώπινο είδος" (ως εξωγήινοι).
-
Δεν ξερω τι λεγουν ακριβως οι σχετικιστες μη υποκειμενο ;; εαν μη υποκειμενο αντιστοιχει σημασιολογικως σε υποκειμενο που δεν υπαρχει, μηδενος υποκειμενου μηδεμια αντιληψις, μη υπαρχοντος υποκειμενου δεν μπορει να υπαρχει αντιληψη, γνωση και αντιληψη υπαρχουν μεσα σε υποκειμενο, χωρις υποκειμενο δεν υπαρχουν, ειναι τα εξωγηινα οντα, και το δευτερο που αναφερεις ειναι εξ ισου αμφιβολο και ασαφες, δεν ξερομε ακριβως τι νοημα δινουν στους ορους που χρησιμοποιουν, γενικα νοθευουν τις εννοιες που δανειζονται πότε απο την φιλοσοφια πότε απο τις φυσικες επιστημες, προκειται λιγο-πολυ για κομπλεξικα ατομα, δηλ. ξεκινωντας όπως ολοι από βασανιστικα ερωτηματα της υπαρξεως, εργαζονται ατυχως (κακες παρεες) και δημιουργουν οι ιδιοι κομπλεξ στον εαυτο τους και ξεφορτωνονται τα κομπλεξ στους αναγνωστες και ακροατες (= η ερευνα του εαυτου τους στους αλλους κατα Lacan), ο Αριστοτελης λεγει, «δια γαρ το θαυμαζειν οι ανθρωποι και νυν και το πρωτον ηρξαντο φιλοσοφειν» τον θαυμασμο δεχεται και ο Πλατων ως αρχη της φιλοσοφιας, θαυμασμος ειναι το συναισθημα αποριας περι της αρχικης αιτιας και όχι όπως εννοειται σημερα δηλ. ειδωλολατρεια,
Lilaki γιατι δεν κανεις βρε copy-paste την διευθυνση στον brower ;; :P
-
Δίκιο έχεις (β)ρε συ!Την έκανα copy-paste αλλά μου βγάζει πρόβλημα λόγω σύνδεσης νομίζω.Δεν πιστεύω να έχει κανένα ιο και γι αυτό να μην την εμφανίζει.?
-
http://fr.wikipedia.org/wiki/Affaire_Sokal
Ειναι απο την wikipedia Affaire Sokal, στην γαλλικη γλωσσα,
προς το τελος του κειμενου μετα την Bibliographie,
αναφερει Liens externes.
La page de Sokal, incluant l'article original
και κατωθεν
Numéro spécial de la revue Alliage consacré à l'affaire Sokal.
Ουτε στον παπου εμφανιζεται η ιστιοσελιδα ;;
-
Ένας άλλος σύνδεσμος με ανάλυση στην Ελληνική γλώσσα και αρκετή βιβλιογραφία:
http://www.theseis.com/1-75/theseis/t60/t60f/sokal.htm
Ο Sokal δεν είναι ο μόνος που εναντιώνεται σ' αυτές τις μετα-θεωρήσεις, μεταπαρακμιακές ως επί τω πλείστον. Απλά λόγω της θέσης του ήταν δυνατόν να διογκωθεί η "φάρσα" του.
Γενικά αυτές οι θεωρήσεις λόγω του ότι δεν έχουν σαφή προσανατολισμό (κοινώς οι εμπλεκόμενοι δεν ξέρουν τι λένε) είναι επιδεκτικές σε φάρσες ή αλλιώς χοντρές πλάκες. Αρκεί να χρησιμοποιήσεις την ίδια "γλώσσα", να αναφέρεις νοήματα ασύνδετα δηλ.
Μια ανάλογη πλάκα είχε γίνει στην Γερμανία, στον λογοτεχνικό χώρο, όπου δύο εκδότες στηχοιμάτησαν κατά το "εκπαιδεύοντας την Ρίτα". Το στοίχημα ήταν πως θα κατάφερναν να καταξιώσουν έναν αμφιλεγόμενης (χαμηλής) αξίας μεταμοντέρνο ποιητή. Λοιπόν, τα κατάφεραν με την ανάλογη προβολή και αναλύσεις από "έγκριτους" κριτές. Όταν αποκαλύφθηκε η πλάκα έγινε σάλος στους λογοτεχνικούς κύκλους και σαφώς πολλοί αναρωτήθηκαν ποιές ακριβώς ήταν οι αρχές τους...