Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 03/01/09, 08:08
-
Σου είπαν θα περάσεις καλά,
φτάνει να δοκιμάσεις.
«Μια εμπειρία ξεχωριστή,
που δεν πρέπει να χάσεις»!
Το νιώθεις πως δεν πιάνεις στεριά
σ’ αυτό το ταξίδι.
Εκείνο που σα λάβα σε καίει,
πέρασες για παιχνίδι…
Οι δράκοι σε κυκλώνουν παντού
και δε σε αφήνουν.
Ουσίες και φτηνές ηδονές
το αίμα σου πίνουν…
Στο τούνελ μέσα στριφογυρνάς,
πώς να φύγεις δεν ξέρεις.
Σε μια άκρη αυτούς που φεύγουν κοιτάς
και κρυφά υποφέρεις.
Φοβάσαι ότι θα ‘σαι εσύ
κάποιο επόμενο θύμα,
να τρέξεις μόνος σου προσπαθείς
μα δε φτάνει το βήμα..
-
Πολυ ωραια περιγραφεις το ξεκινημα,την εμπειρια,καιτο τελικο πεσιμο του θυματος (γιατι περι αυτου προκειται).ακριβως ετσι γινεται..ομως υπαρχουν και αυτοι που ξεφευγουν..ισως οχι αλωβητοι,παντως ξεφευγουν.και αυτους πρεπει να φερνουμε μπροστα σαν παραδειγματα οτι "αυτος που πραγματικα θελει να ξεφυγει,εχει την δυναμη να το κανει".ισως ειναι ενα μικρο ποσοστο,αλλα υπαρχει..αν εμεις που ειμαστε καθαροι βλεπουμε σαν μονοδρομο νασυνεχισουν και να πεθανουν,τοτε αυτοι,μεσα στη θολουρα του μυαλου τους εχουν προδιαγραψει τη μοιρα τους..
ΥΓ.ειμαι ισως αντιδραστικος, δεν θελω να το βλεπω μοιρολατρικα,και οτι δεν υπαρχει λυση.
-
Armagedon σε ευχαριστω πολύ που για μια ακόμα φορά με διαβάζεις.Αυτό το οποίο προσπάθησα να τονίσω είναι η επικινδυνότητα του ταξιδιού περισσότερο...Έχεις δίκιο στην παρατήρησή σου αλλά στο τέλος με την φράση "Να τρέξεις μόνος σου προσπαθείς μα δε φτάνει το βήμα.." υποννοώ ότι χρειάζεται βοήθεια κάποιος για να ξεφύγει από την εξάρτηση, ότι δε φτάνει μόνο το δικό του βήμα.Θα μπορούσα να γράψω πολλά ,όμως σκέφτηκα ότι το σημαντικό για μένα κι αυτό που θέλω να περάσω σαν μήνυμα τελικά είναι να κρούσω τον "κώδωνα του κινδύνου" για κάθε "αθώα" δοκιμή τέτοιων ουσιών.
-
Καταλαβες αμεσως που ακριβως σταθηκα...Ολοι ζουμε με τον ιδιο φοβο στοθεμα αυτο για τα κοντινα αγαπημενα μας προσωπα,αλλα και για τους γυρω μας.Μπαινει υπουλα στο καθε σπιτι..
-
Ίσως το ομορφότερο που έχεις γράψει !
Ένα ποίημα γεμάτο από στοχασμούς και ίσως πολλές απόκρυφες προσδοκίες του μυαλού και της σκέψης !
-
Γιώργο, σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα σχόλιά σου, χαίρομαι πολύ που κατάλαβες το ακριβές νόημα και το σκοπό αυτού του ποιήματος! :)