Το Στέκι των Κιθαρωδών
Ειδικά θέματα => Εκμάθηση – Πρώτα βήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: X-FILER στις 04/01/09, 22:11
-
μολις πηρα μια μεταχειρισμενη κιθαρα.ειμαι αυτοδιδακτη και μονο τις νοτες ξερω ;Dτο προβλημα μου ειναι οτι δυσκολευομαι να κρατησω σταθερη νοτα αλλα πιστευω πως αυτο εχιε να κανει με την εξασκηση.εχετε να μου προτεινετε τιποτα ασκησεις για εξασκηση πριν αρχισω να μαθαινω συγχορδιες για να συνηθισω(οπως ασκησεις ταχυτητας)?
-
Αυτό που θα σου πρότεινα να κάνεις σε αυτό το στάδιο αλλά και για αργότερα είναι ασκήσεις συγχρονισμού,ενδυνάμωσης και ανεξαρτησίας δακτύλων.
Και βέβαια αναφέρομαι στις γνωστές χρωματικές ασκήσεις σε πρώτη φάση,όπου ξεκινώντας απο την πρώτη θέση της ταστιέρας έως και τουλάχιστον τη δωδέκατη,χρησιμοποιώντας και τα 4 δάχτυλα,παίζουμε χρωματικά τις νότες ΑΡΓΑ και με μετρονόμο,απο την 6η χορδή εώς την 1η και μετά αλλάζουμε θέση και επαναλαμβάνουμε,κατεβαίνοντας συχνοτικά τις νότες τώρα κ.ο.κ
Με το δεξί χέρι εφόσον μιλάμε για πένα,χρησιμοποίησε σε αυτή τη φάση εναλλακτική πένα,δηλαδή χτύπαμε με την πένα τις χορδές μία κάτω μία πάνω ανα νότα.
Ένας άλλο τρόπος να παίξεις αυτή την άσκηση που θα βοηθήσει στο να δυναμώσουν τα δάχτυλα,είναι να παίξεις τις νότες legato,δηλαδή χτυπάω την πρώτη νότα στη σειρά και τις υπόλοιπες κάνω hammer on και pull off αντίστοιχα όταν κατεβαίνεις τις νότες.
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές σε αυτές τις ασκήσεις,αυτές που αναφέρω είναι μόνο η αρχική τους μορφή όπως καταλαβαίνεις,όπως για παράδειγμα να χρησιμοποιήσεις 2 δάχτυλα και αντί για μία νότα ανα δάχτυλο να παίζεις τρίλια με legato τεχνική, με το δείκτη και μέσο του αριστερού χεριού,το ίδιο και με τα υπόλοιπα δάχτυλα,το 3ο και 4ο δάχτυλο είναι τα πιο αδύναμα εκεί θα χρειαστεί περισσότερη προσπάθεια.
Το ξέρω είναι πολύ βαρετές ασκήσεις αλλά θεμελιώδεις και πίστεψε με αν έχεις την πειθαρχία να τις εντάξεις στο παίξιμο/ζέσταμα σου θα δεις βελτίωση σε πολλά πράγματα ;)
-
@ Serviani
Εσύ μπορεί να τα λες καλά. Πόσο σίγουρος είσαι όμως ότι η κοπέλα τα κατάλαβε; ;D
Βέβαια δεν φταις εσύ γι' αυτό! Και σε άλλο thread της προτείναμε να πάει σε κάποιο δάσκαλο (ή σε κάποιο φίλο-γνωστό-συγγενή που να έχει κάποια σχέση με το "άθλημα") τουλάχιστον τώρα στην αρχή, αλλά μάλλον δεν της άρεσε η πρότασή μας...
Η δικαιολογία "δεν έχω χρόνο" δεν στέκεται γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν αρχίζεις να μάθεις κιθάρα καθόλου. Όπως τα περισσότερα πράγματα θέλει και το χρόνο και τον τρόπο της.
-
Είμαστε οι επιλογές μας λένε...
-
Βασικά η υπόθεση χρόνου μαθήματος έχει ώς εξής...
Ξεκινώντας μόνος/η σου θα σου πάρει 1 χρόνο να μάθεις βασικά πράγματα, που θα τα μάθαινες σε 2 μήνες με δάσκαλο. Το χειρότερο είναι ότι θα τα μάθεις και λάθος.
Άρα τον ελάχιστο χρόνο που λες ότι έχεις δεν τον εκμεταλλεύεσαι σωστά.
Προσωπικά εγώ πήγα 6 μήνες σε δάσκαλο, έμαθα βασικά πράγματα και συνέχισα μόνος μου. Όταν λοιπόν μετά απο 3 χρόνια είπα να μελετήσω σοβαρά, διαπίστωσα ότι τα έκανα όλα λάθος.
Πιστεύω ότι και σε δάσκαλο να πάς μπορείς να του πείς "πήγαινε με αργά γιατί έχω πολύ διάβασμα κτλ".
Το θέμα είναι ότι η εξάσκηση πρέπει να είναι το ελάχιστο 1 ώρα την ημέρα, και βασικά λίγα λέω...ενώ το μάθημα στον δάσκαλο είναι 40 λεπτά την εβδομάδα.
-
Συμφωνώ με τα παραπάνω. Κι εγώ είχα κάνει το λάθος να "διώξω" νωρίς το δάσκαλό μου και ακόμη το μετανιώνω...
-
Εκτός από το να μάθεις, θα πρέπει να ξεχάσεις και καποια προχωρημένα πράγματα, όπως το string skipping, όπου ενώ το αριστερό σου θα κατεβαίνει από τη χορδη μι στη χορδη λα, το αριστερό σου θα πηγαίνει στην ρε, με αποτελεσμα να ακούγεται "Μι φα σολ ντολ, πολ μολ μολ..." Οπότε ό συγχρονισμός των δυο χεριών είναι βασικό για αρχη...