Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anemos στις 05/01/09, 11:45
-
-
-
:shake Συγνώμη αν είμαι λίγο παρορμητική!
Απλά φοβερό φίλε Δημήτρη!
Θα μείνω σ' αυτό "για να αντέξουν την ουσία της στιγμής,
να καταλάβουν πως τίποτε δε τους ανήκει;
Προσπάθησες να φυλακίσεις την ευτυχία,
μα έχασες τα λογικά σου!"
Μπράβο!
-
Aganippi, ήμουν σίγουρος πως θα ήσουν απο εκείνους που θα ένοιωθαν πρώτοι αυτό το κομμάτι. Ευτυχώς δεν έπεσα έξω.
Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα λόγια σου.
Δημήτρης
-
Ώ, ένοχοι εραστές στην εποχή της απόγνωσης
εξαιρετικό στιχάκι από μόνο του ένα ολόκληρο ποίημα
Eγκατέλειψαν την ελπίδα μα όχι και τον αγώνα.
γενναιότητα...αυτό το "μέχρι τέλους" που δίνει αξία σε ότι πιστεύουμε!
Η αγάπη "ανθός" που εξέθεσαν νωρίς
στον σηπτικό ανθρώπινο αέρα!
Πόση αλήθεια εδώ σ αυτές τις λέξεις...σήψη η ανθρώπινη αδηφαγία, ο φθόνος, η έλλειψη, η συναισθηματική αναπηρία...
Πόση δύναμη χρειάζεται τελικά
Πολλή...χρειάζεται μια θάλασσα δύναμη, ένα πέλαγο ολάκερο μα η πίστη στην αγάπη στη δίνει...
Χαίρομαι να διαβάζω τέτοια δημιουργήματα, ειλικρινά.
-
Αχ βρε Δημήτρη, στο είπα ότι έχεις ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα..το διάβασα και το ξαναδιάβασα αυτό το δημιούργημά σου.Μπροστά σε τέτοια γραπτά όμως, χάνω τα λόγια μου...Ξεχωριστό, όπως εσύ!
-
Καλώς το ανατοποθέτησες. Πολλά που θα μπορούσε κάποιος να γράψει για αυτό το κομμάτι σου. Ολα θετικά πίστεψέ με
(σε ορισμένα σημεία και υπερθετικά μάλιστα). Ομορφες σκέψεις και ένοιες, όμορφες λέξεις καλογραμμένες , όμορφο ποίημα...
-
Σας ευχαριστώ θερμά όλους...μέσα απο την καρδιά μου.
Δημήτρης
-
Φιλε Δημητρη,
Η ευτυχια δεν φυλακιζεται σιγουρα,ομως σε αυτους τους στιχους σου,κατορθωνεις σιγουρα να κλεισεις ολο το φαυλο κυκλο της ζωης που ζουμε(πολλες φορες διχως καν να το διακρινουμε).Ολοι λιγο-πολυ εχουμε βρεθει σε αυτη τη θεση.ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ.Να εισαι καλα που μου το θυμισες...