Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 05/01/09, 15:18
-
Κάποιες φορές θυμάμαι ένα παιδί
που κοίταζε μονάχο του τα αστέρια
και πάσχιζε να φτιάξει καλοκαίρια
χωρίς ποτέ να τα ‘χει δει .
Κι όταν του γκρέμιζε το όνειρο ο αέρας
και του ‘γινε ο χειμώνας πια συνήθεια
χωρίς να πει ποτέ του την αλήθεια
γελούσε στο ξεκίνημα της μέρας .
Τόσα χρόνια είμαι εδώ
Τόσα χρόνια τραγουδώ .
Για το τίποτα .
Κάποιες φορές θυμάμαι ένα παιδί
που ήθελε να φτάσει στο φεγγάρι
και πριν ο πόνος να το πάρει
τον κόσμο από ψηλά να δει .
Κι όταν του σκέπαζε η βροχή τους ώμους
και πάγωνε το δάκρυ του στα στήθια
μόνο με όνειρα και παραμύθια
σφύριζε χαρούμενα στους δρόμους .
-
Λιτά και απλά γραμμένο όμως με ωραία νοήματα !
-
Δε θα το ξαναπώ, θα γίνω γραφική στο τέλος, απλά ,εμμένω στην μεγάλη εντύπωση που μου έχουν κάνει οι μεχρι τώρα στίχοι σου!!! ;)
-
να σαι καλα gkou σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια οπως και εσενα ilianthe που μπηκες στον κοπο να απαντησεις
-
Και τα τρία τραγούδια σου έχουν όμορφη πλοκή νοημάτων, μια θλιμένη αισιοδοξία, δίνεις ένα νέο στίγμα, θυμίζουν λίγο τους στίχους της εποχής του νέου κύματος. Το γενικό νόημα: προχωράω χαρούμενα γνωρίζοντας ποιος είμαι, τίποτα σπουδαίο? Κάπως έτσι μου φάνηκε.
Όπως και νάναι αφήνουν μια γλύκα και τεχνικά είναι σχεδόν άψογοι.
-
Περιπου καπως ετσι . Το νοημα που περισσοτερο θελω να δωσω σε γενικες γραμμες ειναι οτι παρολες τις κακοτοπιες αντιμετωπιζει τη ζωη με μια δοση αισιοδοξιας . Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια και τις παρατηρησεις σου .