Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: tinios στις 05/01/09, 20:43
-
ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΓΑΠΗΣΑ
Τις μουσικές αγάπησα, που σ’ έχουν νανουρίσει.
Τις ώρες πού’ πινες νερό, στου έρωτα τη βρύση.
Του ήλιου το αγκάλιασμα, το πρώτο καλοκαίρι.
Τα όνειρα που βύζαξες, και σε καναν Αστέρι!
Αγάπησα στα μάτια σου, τις φωτεινές κηλίδες,
τα δάκρυα που σου χάρισα, κι όμως, ποτέ δεν είδες!
Της νύχτας τις διαδρομές, στο φως τ’ αποσπερίτη.
Τους στίχους που σε μάγευαν, από τα «Ρω», του Ελύτη.
Τίποτα δεν αγάπησα, πιο πάνω από σένα,
κι ούτε στιγμή λογάριασα, τα χρόνια τα χαμένα.
Ξέρω δεν είναι δυνατόν, τη μοίρα σου να ορίσω,
σε μια γωνιά τ’ ονείρου σου, μου φτάνει εκεί να ζήσω!
(Ρ)
Αποδιωγμένος εραστής, στη μοναξιά των στίχων,
ανάξιος ακροατής, των μουσικών σου ήχων.
Προσκυνητής αδέξιος, των αναστεναγμών σου,
άπειρος κλέφτης, θεατής, των μαγικών στιγμών σου.
Ακούστε το μελοποιημένο από τον Ιωσήφ Λεμονή:
http://greekmusic.ning.com/profile/NEKTARIOS (http://greekmusic.ning.com/profile/NEKTARIOS)
-
Άξιζε να μελωποιηθεί !
Ένα πανέμορφο τραγούδι από κείνους τους παλιούς καλούς καιρούς !
Θα το πιω σαν το παλιό καλό κρασί !...
-
Φίλτατε tinios , οι στίχοι σου τραγούδια!!!
Εχεις το τάλαντο του στιχουργού και ότι έχεις στείλει είναι πράγματι αξιόλογο. Νάσαι καλά και μπράβο σου.