Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: elsint στις 14/01/09, 13:52
-
Σ'ένα δωμάτιο σκοτεινό βρίσκομαι πάλι
με αναμνήσεις που βασανίζουν το μυαλό,
οι σκέψεις μοιάζουνε μ'ένα αδειανό μπουκάλι
από ποτό που χύθηκε προτού να πιω.
Σ'ένα κελί των ξεχασμένων μου ονείρων
σε μιά απέραντη της λήθης φυλακή,
είμαι καλά μα έχω την όψη των μαρτύρων
ψάχνω κι εγώ την θέωση την μυστική.
Θέλω να τρέξω μακρυά από ανθρώπους,
από γυναίκες, νέους, γέρους και παιδιά,
να μείνω για πάντα σε βουνά και Άγιους τόπους
κι εκεί η καρδιά μου ίσως βρει την γιατρειά.
Θέλω να τρέξω μακρυά απ'τα λημέρια
που κρατούσαν τ'όνομά μου στα σκαλιά,
να μείνω για πάντα σε νησιά με καλοκαίρια
σε μιά απέραντη θαλάσσια αγκαλιά
Σ'ένα καράβι της ζωής ναυαγισμένο
με λόγια ναύτες στα πέλαγα της ηδονής,
κάποια γαλέρα να περάσει περιμένω
μήπως και φύγω μα δεν φάνηκε κανείς.
Σε μιά χορδή της σπασμένης μου κιθάρας
ρίχνω το βλέμμα μου μήπως και βρω,
ξόρκια να σπάσω την ενέργεια της κατάρας
που με κυνήγησε από παιδί μικρό.
-
Τόση "φυγή" σε λίγους στίχους...
Ποιός "λιποτάκτης" νίκησε ποτέ;
Όμορφοι στίχοι αν και μάλλον χρειάζονται - από άποψη μέτρου - κάποιες τεχνικές διορθώσεις αλλά επ' αυτού δεν μπορώ να βοηθήσω ιδιαίτερα ας το κάνει κάποιος που ασχολείται με τη σύνθεση.
Καλώς μας ήρθες :)
-
Είναι γραμμένο σε κιθάρα, οπότε νομίζω ότι δεν τίθεται θέμα μέτρου, δεν είμαι και ειδήμων όμως. Ευχαριστώ πολύ για την παρατήρησή σου και για το καλωσόρισμα.
-
Αγαπητέ Γιάννη.
Αν και σε γνωρίζω προσωπικά, σε καλωσορίζω κι’ εγώ εδώ στο Κιθάρα και εύχομαι να διαβάζω στίχους σου πολύ συχνά.
Για το συγκεκριμένο αν και με φοβίζει ο τίτλος του θα πω, πως το βρίσκω εξαιρετικό.
Και να σου πω ακόμα. Το ότι το πρόσεξε και το σχολίασε η Κατερίνα λέει πολλά.
Καλώς ήρθες Γιάννη.
-
Ευχαριστώ πολύ για το θερμό καλωσόρισμα και τα σχόλια. :)
-
Καλέ μου καταρχήν Καλησπέρα και καλώς ήρθες στην όμορφη παρέα μας!!!
Οι στίχοι σου μου άρεσαν πραγματικά πολύ γιατι πιστέυω αγγίζουν λίγο και απο την δική μου πραγματικότητα...
Μια τάση φυγής απο το σήμερα και μια λαχτάρα για ενα καλύτερο αυριο,διατυπωμένα με ένα πολύ όμορφο τρόπο στο ''χαρτί''..
Συνέχισε να κάνεις τα αισθήματα ποιήματα γιατι έχεις ενα πολύ άμεσο και υπέροχο τρόπο να το κάνεις...
θα χαρώ ειλικρινά πολυ να διαβάσω σύντομα και άλλα δημιουργήματα σου,αν και συμφωνώ και 'γω πως σκιάχτηκα λιγάκι με τον τίτλο... ;D
-
Νομίζω πως .. η κιθάρα πάντα την κάνει τη δουλειά της σωστά! ;)
Όμορφο το ποίημα σου..
Όμορφες και οι τάσεις φυγής..
απαραίτητες θα έλεγα!
(Και η φυγή ακόμα καλύτερη - ότι κι' αν σημαίνει αυτό..)
-
Όσα χιλιόμετρα και να γράψει το κοντέρ, το μυαλό σου, το παίρνεις παρέα.
Αν δεν το βάλεις ο ίδιος στη θέση του, να λειτουργήσει καλά, δεν σε σώζουν τα ταξίδια στο χωρόχρονο.
Μπορεί ο λιποτάκτης να μην κέρδισε, αλλά και του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ.