Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: varnakiotis stathis στις 15/01/09, 14:27
-
Στο μονοπάτι της ζωής
Θα περπατήσουμε μαζί
Μέχρι το τέλος
Μας συνεπαίρνει η φωτιά
Της αγάπης το μένος
Αυτά που μας σκοτώνουν
Στη διάρκεια μιας μέρας
Τα ξεχνάμε στο πόνο
Της παγκόσμιας σφαίρας
Μα είμαστε εδώ
Και αναπνέουμε μαζί
Ξεχασμένοι Εραστές
Σε μια άκρη στη γή
Μίλα μου ξανά
Πριν πεθάνει αυτή η στιγμή
Τώρα που βρισκόμαστε μονάχοι
Σε μια άκρη στη γή
Γύρω μας
Τα πάντα είναι μπλέ
Ξημέρωμα
Και τα αεροπλάνα έχουν πετάξει
Χωρις λέξεις
Σου μιλώ
Μονάχα σε κοιτώ
Στην σκέψη σου ανασαίνω
Την ευτυχία τολμώ και ανασταίνω
Θα είμαστε για πάντα μαζί
Μα κι αν χωριστούμε
Οι στίχοι μου θα έρθουν
Το βράδυ να σε βρούνε
Μίλα μου ξανά
Πριν πεθάνει αυτή η στιγμή
Τώρα που βρισκόμαστε μονάχοι
Σε μια άκρη στη γή
Βασισμένο στο Unknown For A Moment / Mελβούρνη 2005
-
Μου άρεσε κι αυτό Στάθη, μπράβο σου!