Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Aganippi στις 16/01/09, 11:51

Τίτλος: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: Aganippi στις 16/01/09, 11:51

Δεν πρόλαβε η μέρα να περάσει
Κι ρυτίδες στο κορμί γελάνε
Για την αλήθεια που έχω χάσει
Για τα ψέματα που στα όνειρα μιλάνε.

Η μέρα περίμενε κάτι να πω
Μα από φόβο το κράτησα
Ούτε αλήθεια μισή να χρωστώ
Ούτε ψέμα δεν χάρισα.

Αλήθειες μου,
Σαν τα χρόνια δραπετεύσατε
Σε νέα κορμιά κουρνιάσατε

Αλήθειες μου,
Σαν τις ώρες που σιωπούν
Που περνάνε χωρίς να μιλούν
Αλήθειες μου…

Σε βαφτίζει μια μέρα η αλήθεια
Σε ποτίζει μια νύχτα το ψέμα
Μην πιστεύεις ποτέ σε παραμύθια
Και σ’ αθώο τάχα βλέμμα.

Έτσι βούλιαξα μες στη σιωπή
Κάπως έτσι όλη τη ζωή
Όμως κάπου στης κλίσης τη ροπή
Απέκτησα χρυσή φωνή…

Αλήθειες μου,
σαν τα χρόνια δραπετεύσατε
Σε νέα κορμιά κουρνιάσατε

Αλήθειες μου,
Σαν τις ώρες που σιωπούν
Που περνάνε χωρίς να μιλούν
Αλήθειες μου…
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 16/01/09, 12:52
Πολύ όμορφο
σαν τα ψέματα που στα όνειρα μιλάνε
μπράβο Φωτεινή
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: MISTREATED στις 16/01/09, 21:03
Φωτεινή.
'Αλήθειες μου,
Σαν τις ώρες που σιωπούν
Που περνάνε χωρίς να μιλούν
Αλήθειες μου…'


Ορθή και όμορφη σκέψη - το ποίημα σου, ' ποίημα '
Μπράβο!!!
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: Neikos στις 04/03/09, 19:35
πολυ ωραιο αυτο σου το εργο Aganippi!

ξεχωρισα αυτο το τετραστιχο


"Έτσι βούλιαξα μες στη σιωπή
Κάπως έτσι όλη τη ζωή
Όμως κάπου στης κλίσης τη ροπή
Απέκτησα χρυσή φωνή…"
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: lampros. στις 04/03/09, 20:57
συμφωνώ με όσους προηγήθηκαν...
θα μείνω λίγο σε αυτό...

''Ούτε αλήθεια μισή να χρωστώ
Ούτε ψέμα δεν χάρισα''.


"Έτσι βούλιαξα μες στη σιωπή''
...Όμως ...

πάντα προκύπτει και ετσι πρέπει ενα όμως...
Εδω το δημιουργεις με εναν ιδιαιτερο αλλά υπέροχο τρόπο...

Ξεχωρίζεις Φωτεινη (επαναλαμβάνομαι θα μου πεις)  ό μ ω ς δεν θα σταματησω να το κανω...
Μπραβο σου...
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 05/03/09, 16:39
Πανέμορφες αλήθειες που επικροτώ και έπομαι.....
Μπράβο ευαίσθητη Φωτεινή !
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 05/03/09, 17:08
Όντως είναι πολύ όμορφο ποίημα, αλλά εγώ θα σταθώ σε κάποιους άλλους στίχους, σε αυτούς όπως πάντα που με κάνουν και αναρωτιέμαι, γιατί ?

"Μην πιστεύεις ποτέ σε παραμύθια
Και σ’ αθώο τάχα βλέμμα."

Έαν είναι ισοπεδωτικό διαφωνώ, έαν είναι απλώς μια υπερβολή, το καταλαβαίνω.
Βλέπεις χωρίς τα παραμύθια και το αθώο βλέμμα, δεν θα είχε λόγο ύπαρξης ούτε ο ίδιος μου ο εαυτός.
Τίτλος: Απ: Αλήθειες Μου!
Αποστολή από: Aganippi στις 05/03/09, 17:21
Καλησπέρα Παναγιώτη, mistreated, Νίκο, Λάμπρο, Γιώργο, xolidoxos

φίλοι μου τις ευχαριστίες μου!

Xolidoxos, αυτό που μου έγραψες το έχω συνδυάσει με τον ακριβώς παραπάνω στίχο. δηλαδή, σε "ΤΑΧΑ" αθώα βλέμματα που προβάλλουν παραμύθια. Το ακριβώς αντίθετο απ' την πραγματική τους έννοια. Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Να είστε ολοι καλά παιδιά!

Καλό απόγευμα!