Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anemos στις 17/01/09, 11:24
-
-
-
Τι να πω, έμεινα πάλι με ανοικτό το στόμα με το ταλέντο σου... :o
-
Τώρα που πλησιάζεις την πόρνη την Ιθάκη, καθόλου δε τη θέλεις.
Ξέρεις πως στέκει φτωχική έτσι στην απαξία.
Μήτε τη γνώση ήθελες, μήτε και την σοφία.
Μονάχα αυτό τον χρόνο σου που έχασες στην πορεία.
Και ας χαθεί στην Άβυσσο μαζί με τους μνηστήρες.
Να βγεις στον πηγαιμό για μιαν Ιθάκη σου είπανε,
και κοίταξε, μακρύς να είναι ο δρόμος.
Μα τώρα ξέρεις πιο πικρά απ’ όλους την αλήθεια…
…είν’ η Ιθάκη άχρηστη ο πηγαιμός σαν σε τσακίσει…
Ο άνεμος της γραφής σου με συγκλόνισε κι απόψε,
καλό απόγευμα,
Μαρία.
-
Έργα όπως η Ιθάκη δεν τα πειράζουμε...Γνώμη μου πάντα. Αυτό που έγραψες από μόνο του δεν είναι κακό, αλλά δε σε συμφέρει να επιδιώκεις συγκρίσεις
-
Έργα όπως η "Ιθάκη" δεν θα μπορούσαν να "πειραχτούν", απο κανέναν. Όπως και τίποτε δε μπορεί να πειραχτεί, γιατί το κάθε έργο είναι μοναδικό.
Όποιος μένει στη σύγκριση που αναφέρεις, πολύ απλά δεν κατάλαβε τίποτε απο αυτό που διάβασε!
Ούτε την Ιθάκη, ούτε και τούτο εδώ.
Το να εμπνέεσαι απο κάτι και να το εχεις ως εφαλτήριο, είναι πολύ σύνηθες για ανθρώπους που διαβάζουν σε βάθος κάτι. Ειδικά όταν αυτό το κάτι είναι μια ιδέα, όπως η Ιθάκη.
Πάντως σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
-
Το να εμπνέεσαι απο κάτι και να το εχεις ως εφαλτήριο, είναι πολύ σύνηθες για ανθρώπους που διαβάζουν σε βάθος κάτι. Ειδικά όταν αυτό το κάτι είναι μια ιδέα, όπως η Ιθάκη.
Για μένα κάπου εκεί είναι το οξύμωρο. Η διαλογή με άλλους ποιητές γενικά είναι κάτι που μ' αρέσει πολύ, αλλά ο Καβάφης και ειδικά η Ιθάκη έχουν χρησιμοποιηθεί πάρα πολύ σαν μια προσπάθεια να δώσουν βάθος. Η Ιθάκη είναι ένα εκπληκτικό ποίημα, με το οποίο έχουν ταυτιστεί όλοι, αλλά το ναεπιλέξεις αυτή τη διαλογή αυτή δεν δίνει την εντύπωση ανθρώπου που μελέτησε σε βάθος τον Καβάφη, μάλλον αρχάριο δείχνει (είναι σαν να πάει κάποιος να κάνει διασκευή το smoke on the water, σε μια μουσική αναλογία), χωρίς να εννοώ ότι εσύ είσαι αρχάριος, σε καμία περίπτωση. Μάλλον το αντίθετο, έχεις αφήσει κάποια δείγματα γραφής εδώ, και επειδή η Ιδέα της Ιθάκης είναι από μόνη της πολύ εντυπωσιακή όπως και να τη διαχειριστείς, περίμενα κάτι πολύ φοβερό για να πω μπράβο στον Anemos και όχι στον Καβάφη. Υπάρχει μια "Ιθάκη", όπως υπάρχει μια "Μαρίνα των Βράχων" ή μια "Πρέβεζα". Χρειάζεται κάτι εκπληκτικό για να ανοίξεις τα μάτια ενός απαιτητικού αναγνώστη στο ενδεχόμενο να υπάρχει μια δεύτερη.
Θα μπορούσα βεβαίως να κάνω και λάθος. Μην με παίρνεις πολύ στα σοβαρά αν πιστεύεις σε αυτό που έγραψες. Απλά δίπλα σε όλα αυτά τα όμορφα και κολακευτικά σχόλια που δέχεσαι, κράτα και τον δικό μου προβληματισμό αν θες
-
κράτα και τον δικό μου προβληματισμό αν θες
Πάντοτε κρατώ τους προβληματισμούς, γιατί αυτοί είναι μου με συνταράσσουν, ακόμα και αν αντιδρώ.
Επί της ουσίας δε διαφωνώ σε τίποτα απο όσα είπες, παρά μόνο στο οτι συζητούμε για διαφορετικά πράγματα.
Ούτε προσπαθώ να εμβαθύνω στην ιδέα της Ιθάκης, ούτε να διαλεχθώ μαζί της. Πόσο μάλλον να την αναιρέσω ή να την "πειράξω".
Απο την άλλη δεν ταυτίζομαι μαζί της σε καμία περίπτωση. Το ποίημα είναι απο τα άριστα των αρίστων, αλλά η ιδέα της Ιθάκης, μπορεί να λάβει και εναλλακτικές εκφράσεις. Το ενα δεν αναιρεί το άλλο, ούτε το αποκλείει.
Μια απο αυτές τις εναλλακτικές θέλησα να δώσω, μέσα απο εμπειρίες όπως τις έχω βιώσει εγώ και πολλοί άλλοι.
Μπορεί να το θεωρείς άστοχο, αλλά είναι κάτι που ήθελα να εξωτερικεύσω.
Το να διαβάσεις μια φράση και να σε "τσιγκλίσει" σε κάτι διαφορετικό, δε νομίζω οτι είναι επιλήψιμο. Τώρα θα μου πείς γιατί το χρησιμοποίησα ως πάτημα; γιατί ακριβώς αυτό μου κίνησε την σκέψη να γράψω αυτό που έγραψα και θα ήταν υποκρισία να το αποκρύψω ή να το μετατρέψω.
Το να μου πεις οτι ήταν αποτυχία, οτι δε σου άρεσε ή οτι σε ενόχλησε, το κατανοώ και το δέχομαι απόλυτα και ασυζητητί.
Ωστόσο στο θέμα της σύγκρισης έχω έντονες αντιρρήσεις.
Σε ευχαριστώ
-
Το θέμα αυτό της Ιθάκης δεν εξαντλείται εύκολα γιατί οι ένοιες που μπορεί κανείς να προσαρτήσει είναι απεριόριστες.
Ούτε και μπορεί κανείς λόγω ύπαρξης του πρώτου 'μεγάλου' ποιήματος να παραβλέπει ή να απαξιώνει άλλες σκέψεις και γραπτά που μπορεί, όπως έχουν γραφτεί στο παρελθόν, να παρουσιάζονται.
Η προσπάθεια του Anemos είναι σημαντική και καλογραμμένη. Το άν ταυτίζεται με ένα θέμα που όσους απασχόλησε η ποίηση το έχουν ίσως χιλιοδιαβάσει και αγαπήσει, είναι νομίζω απόλυτα φυσικό και δεν αναιρεί την δική του προσπάθεια.
Ο καθένας μας δίνει κάτι απο τον δικό του εαυτό στην εξερεύνηση του θέματος ή την επιλογή του με βάση τις εμπειρίες και τα βιώματα που έχει και δεν επιδέχεται συγκρίσεις με το 'πρωτότυπο', όντας κάτι διαφορετικό σε τελευταία ανάλυση.
-
οι ενοχές σου σε υποδέχτηκαν. Μα δε φοβήθηκες.
Ακόμα και στους Κύκλωπες, με το μονό κοντόφθαλμο τους βλέμμα,
δεν ελύγισες.
και η σκέψη σου υψηλή,
μα εκείνοι πάντοτε είχαν τρόπους.
Σαν τους λωτούς εζήλεψες, και τη χαρά π’ αρνήθηκες
ήταν πλέον αργά ν' αλλάξεις την ευχή σου...
Μα τώρα ξέρεις πιο πικρά απ’ όλους την αλήθεια…
…είν’ η Ιθάκη άχρηστη ο πηγαιμός σαν σε τσακίσει…
Δημητρη μου αρεσε παρα πολυ!
Αλλαξαν οι καιροι...
κι εσυ απαντας σε ενα αριστουργημα για το "ταξιδι",
με ενα αριστουργημα για τη ματαιοτητα....
Αν και τα πεσιμιστικα δε με συγκινουν, τουτο 'δω μου αρεσε πολυ!
Μπραβο σου!