Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 22/01/09, 10:52

Τίτλος: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 22/01/09, 10:52
Στο μυαλό μου είχα φτιάξει
κάστρο για να κλείσω εσένα
μα γκρεμίστηκε ένα βράδυ
κι έσβησε  στα περασμένα..

Πόσο λίγο μου θυμίζεις
τη μορφή που είχα αγαπήσει,
όσα με έφεραν κοντά σου
με ποιο τέλος είχες ντύσει;

Στην καρδιά μου είχα κεντήσει
με όνειρα το όνομά σου,
μα τα ζήλεψε η συνήθεια
κι έμεινε μόνο η σκιά σου…

Πόσο λίγο μου θυμίζεις
τη μορφή που είχα αγαπήσει,
πώς κατάφερες να κάνεις
και τον ήλιο μας να δύσει;


Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Anemos στις 22/01/09, 11:57
Γεωργία...έχεις έμφυτο το χαρακτηριστικό που εκτιμώ ιδιαίτερα σε όποιον/α γράφει, ανεξάρτητα του αν με τρελαίνει αυτό που διάβασα...την ειλικρίνεια.

Όλα σου τα ποιήματα-τραγούδια είναι ειλικρινή και απο καρδιάς.

Αυτό το σχόλιο αφορά την πλειοψηφία των έργων σου...

Το παρόν μου άρεσε πάρα πολύ και είναι ιδανικό για τραγούδι! Τέλειο...
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Takamine στις 22/01/09, 12:02
Θα συμφωνήσω με τον "Anemos" ως προς την συνθετική άποψη (τραγούδι)
Έχει μελωδία - απλές λέξεις . Λίγο δουλειά το μέτρο με φιλική διάθεση το λέω.

Καλό μεσημέρι
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 22/01/09, 12:54
Σας ευχαριστω παιδιά!Takamine, σχετικά με το μέτρο, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς.
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Takamine στις 22/01/09, 13:59
Gkou, το μέτρο στον στίχο είναι ο τονισμός. Και με το αυτό αποκτά ο στίχος μελωδία
π.χ. Τροχαίος, Μεσότονο κ.τ.λ.

Για του λόγου το αληθές, εσένα
                                  περασμένα
το ένα τονίζεται στην 2η συλλαβή και το άλλο στην τρίτη.

ενώ
ας πάρουμε ένα τραγούδι του Μάλαμα (για παράδειγμα)
Στο 'πα να μη με τρομάζεις
σαν γεννιέμαι απ' την αρχή
γιατί θα γινώ αγρίμι
κι όχι αθάνατο παιδί
τονισμός και στις δυο ρίμες στην τελευταία συλλαβή.

Άκρως φιλικά και στην διάθεση σου να συζητήσουμε ότι θέλεις ακόμη και αντίθετη άποψη.
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 22/01/09, 14:00
Απεναντίας, σε ευχαριστώ πάρα πολύ φίλε μου!με βοήθησες να καταλάβω!
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Takamine στις 22/01/09, 14:07
Όχι ότι αυτό δεν θα το κάνουμε υπέροχη μελωδία... Αλλά περιμένω κάτι ΔΥΝΑΜΗ! Και ξέρω πως μπορείς!
cu  :)
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 22/01/09, 15:03
πολύ ωραίο...
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: MACMISIAS στις 22/01/09, 15:53
Κι εμένα μου άρεσε και μιά συμβουλή και από εμένα. Όταν θα έχεις έμπνευση να γράψεις κάτι, μην δώσεις ποτέ σημασία, σε μέτρα και άλλες τεχνικές ιστορίες γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουν όλα αυτά αντίμετρα στην έμπνευσή σου. Γράψε ελεύθερα και αργότερα αν θέλεις κάτι να ρετουσάρεις, κάν'το.
Και επίσης δεν ξέρω πόση σημασία έχουνε όλα αυτά...(Ξα-νθού-λα - Βα-ρκού-λα  σωστό, Α-ργά - Ξε-νι-τειά  λάθος; Ο Σολωμός μπορεί και να'κανε λάθος...) 
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Aganippi στις 23/01/09, 00:45
Καλησπέρα Γεωργία μου!
Γλυκό και ρομαντικό σαν τις ευαισθησίες σου.
Η απλότητα σου και το συναίσθημα σου δίνουν τους όμορφους στίχους σου.
Καλό βράδυ γλυκιά μου!!!Φιλάκια
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: mantinada στις 23/01/09, 12:09
Ακόμα ένα μπράβο λοιπόν Γεωργία μου,

να είσαι καλά,
καλό μεσημέρι...
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 23/01/09, 12:19
Στέργιο, χαίρομαι που σου άρεσε! :)
Μάκη, εσύ με ξέρεις πολύ καλά και καταλαβαίνεις πως γράφω, σε ευχαριστώ για όλα! ;)
Φωτεινή ,Μαρία μου σας ευχαριστώ !!!

Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: papous στις 20/01/10, 19:44
Δεν μπορώ να μην κάνω ένα σχόλιο αν και δεν είμαι ούτε στιχουργός ούτε μουσικός....

Gkou, το μέτρο στον στίχο είναι ο τονισμός. Και με το αυτό αποκτά ο στίχος μελωδία
π.χ. Τροχαίος, Μεσότονο κ.τ.λ.

Για του λόγου το αληθές, εσένα
                                  περασμένα
το ένα τονίζεται στην 2η συλλαβή και το άλλο στην τρίτη.

Ποια τρίτη και ποιά δεύτερη συλλαβή? Τι είναι αυτά τα κουφά που ακούω? Και τα δύο τονίζονται στην παραλήγουσα. Όσον αφορά το μέτρο?

"Στο μυαλό μου είχα φτιάξει
κάστρο για να κλείσω εσένα
μα γκρεμίστηκε ένα βράδυ
κι έσβησε  στα περασμένα.."

κάστρο/για να/κλείσω ε/σένα

κι εσβη/σε στα/περα/σμένα

Άψογο!!! στο ω και ε του /κλείσω ε/ γίνεται συνήχηση και ακούγεται ως /κλείσ' ε/

Μην τρελλαθούμε κι εντελώς....
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 20/01/10, 19:46
Ωχ, πού το ξέθαψες αυτό pappou? :o
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως! :)
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: ivikos στις 20/01/10, 19:52
Καλά έκανε και το ξέθαψε Γεωργία μου
δεν είναι ώρα για αποχές.............
Άντε επαναδραστηριοποιήσου...αρκετά "τεμπέλιασες"......
ΝΑ είσαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 20/01/10, 20:05
Tη χάσαμε την έμπνευση πατριώτηηηηηηη ;D ;D ;D
Θανάση, μου τελείωσε και μετακόμισα σε άλλες στήλες ;)
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Αnthia στις 20/01/10, 23:45
Γεωργία μου...........είναι άψογο!!!!Σωστότατο ...........
Πολύ όμορφο,μπράβο σου  ;)
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: Darko12 στις 21/01/10, 12:47
το μυαλο ειναι ο βασιλιας των συναισθηματων και των ονειρων. εχει την δυναμη να θεοποιει τα παντα και να σε ταξιδευει οπως εσυ θελεις , οπου εσυ εχεις επιλεξει, οπου θελεις να ''πας''. το μυαλο σε μαγευει σε κανει να αισθανεσαι οτι τα παντα ειναι δυνατον να συμβουν και οτι τιποτα δεν ειναι ικανο να σε σταματησει. κ οταν κανενας αλλος δεν ακολουθει τα ονειρα σου τοτε μενεις μονος, μα εκεινα μενουν σαν μια πολυ ωραια αναμνηση να σου θυμιζει οτι ....ναι ! το εκανα και αυτο....τουλαχιστον εγω το εκανα....και αφηνουν μια πολυ μικρη πικρη γευση ....ετσι για να σου θυμιζει οτι δεν ειναι και ολα αρτια σε τουτη τη ζωη




πολυ καλο mummy.....
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 21/01/10, 13:20
Καλώς όρισες ξανά Γεωργία
Καλή χρονιά
Τίτλος: Απ: Πόσο λίγο μου θυμίζεις..
Αποστολή από: gkou στις 22/01/10, 22:59
Ανθή, Παναγιώτη, Τάσο, σας ευχαριστώ πολύ βρε παιδάκια! :)