Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: lampros. στις 23/01/09, 22:06
-
Φίλοι μήπως μπορεί κανείς απλά σε μενα να εξηγήσει…
Τι στη σελίδα έχει συμβεί; Την ιστορία να αρχίσει
λέγοντας για τους έρωτες… τους ξύπνησε η φύση;
Οι απαντήσεις; τα γραπτά; Ποιος πρώτος θα μιλήσει;
Βλέπω συμπάθειες πολλές στον Άλφα με την Βήτα…
Ο Δέλτα μόνον απάντά στα θέματα του Ήττα….
Το Γιώτα εχθές τα έβαλε ευθέως με το Ζήτα…
Αδιάφορα συγκρούστηκε μαζί τους και το Θήτα….
Πόσοι πια smiley χρησιμοποιούν, για να απαλύνει ο λόγος...
Ουσία ψάχνω για να βρω μα δεν με φτάνει ο χρόνος!
Όλα τα θέματα γοργά αλλάζουνε σελίδα!
Έτσι κι εγώ τα έχασα…αυτό άραγε το είδα;
Για να του ρίξω μια ματιά…. ναι… κάτι μου θυμίζει!
Όχι αδιάφορο εντελώς… καθόλου δεν μ’ αγγίζει…
Για πάμε και στο διπλανό... ο τίτλος του μ αρέσει…
Ήδη το εγκατέλειψα δεν έφτασα ως στη μέση…
Ορίστε ένα αξιόλογο!!! Να γράφω πρέπει μπράβο!
Μα ήδη με πρόλαβαν οχτώ…κι ένας τώρα που γράφω…!
Είναι και ένα άλλο εκεί… ας δούμε τι μας λέει
τι κι αν μηδέν απάντησαν… το νικ νειμ θα φταίει…
Έχετε κάτι ονόματα βρε φίλοι!!! Προ-κα-λούνε!!!
Έρχονται και οι Απόκριες… ποια πλάκα θα σκεφτούμε;
Να αλλάξουμε ονόματα; εικόνες και στοιχεία;
Να δείτε φίλοι μπάχαλο, στου διαγωνισμού τα αρχεία!
Χαίρομαι για τους έρωτες και που είμαι ανάμεσα σας
κι αλήθεια ξεκουράζομαι βλέποντας τα γραπτά σας…
Για όλα σε όλους σας θα πω…ΜΠΡΑΒΟ, είναι τιμή σας (;...;..;)
μα πιο μεγάλη όλων εμάς, πως είσαστε μαζί μας…
Τούτο το έργο φίλοι εδώ, λόγου δεν έχει άξια…
μην σοβαρά απαντήσετε!!! Γεμίστε το με αστεία…
άντε γιατί πολύ… σοβάρεψε μ' αυτά κι αυτά το Στέκι…
έξω καρδία… όλα καλά… το λόγο, ποιος τον έχει;
-
Καλά μας τα 'πες φίλε μου
εχάσαμε τη μπάλα
μηχανικά διαβάζουμε
ποιήματα και άλλα
να είμαστε εδώ κι αλλού
συνέχεια προσπαθούμε
και τελικά χανόμαστε
σε αυτά που αγαπούμε
παρόλα αυτά είμαστε εδώ
με τα γραφόμενα μας
με βάση το συναίσθημα
καθείς απ' τη σκοπιά μας
τρέλα, μεράκι και καρδιά
δεμένα με ελπίδα
υγεία και ανοιχτά μυαλά
σε ατέλειωτη παρτίδα.
-
Πολυ καλη η απαντηση
του φιλου μας Χωριατη,
τον λογο παιρνω και εγω,
στων στιχων τη συνεχεια,
προσθετω λιγο αλατι.
φιλε μου Λαμπρο συγχωρα
μου τη φορα,δεν ειμαι λογοτεχνης,
δεν ειμαι ποιητης,μα η ιδια η αυτοκριτικη
στην αυτοκριτικη,σε τιμα...και τιμα και εμας..
δεν φανταζεσαι ποσες φορες δακρυσα,
και αυτο το δακρυ ειναι απαντηση
στων στιχων την αληθεια
ειναι αρχη,ισως μου πεις,ηρεμησε λιγακι
τον λογο ομως δεν ξεχνω
που γραφω το στιχακι..
Ευτυχως,υπαρχει,η στηλη αυτη
κομπους ψυχης να λυνει
καθεις να λεει τον πονο του
και να τον απαλυνει
καθενας με τον τροπο του
δημιουργει φιλιες,με αλλους να επικοινωνει
αλλα και διαφωνιες..
Το νιωθω φυσιολογικο ,κοινος δεσμος
εξομολογησης αναγκη,κατι ζεστο
που μας κρατα, κατι που μας ενωνει..
-
Είναι άραγε τόσο κακό,
μην είναι αμαρτία,
η στήλη που στριμώχτηκε
απ΄ την πολλή απαρτία;
Ταλέντα νέα βγήκανε
και τα παλιά φοβούνται,
πετάγονται στου ύπνο τους ,
τις νύχτες δεν κοιμούνται..
Αντί τώρα για ποιήματα
διαβάζουμε τραγούδια,
κι είναι όλη μέρα μερικοί
«αγάπες και λουλούδια».
Όμως δε φταίει κανένας μας,
μόνο η ριμάδα η δόξα,
που απ΄ την πολλή την έμπνευση
το ρίξαμε στη λόξα!!!
-
Καλημερούδια φίλε μου με τις ωραίες σκέψεις
Την απαλή απόδοση, χωρίς βαριές τις λέξεις
Οίνος και γέλιο ευφραίνουνε ανθρώπου τη καρδία
Ο attican εφρόντισε για την οινοποσία…
Κι εσύ ως γνήσιος σμιλευτής, στης έννοιας το λόγο
Ξανθό μπαλάκι μας πετάς… κι εμείς ας βρούμε τρόπο
Το κλίμα να ελαφρύνουμε να πούμε τα καλά μας
Και έτσι να γελάσουμε μέσα από την καρδιά μας
Ο Άλφα σέρνει το χορό, ο Βήτα καμαρώνει
Κι ο Δέλτα ανασκουμπώνεται ευθύς και ξεσπαθώνει
"δεν είναι εδώ χορός καλέ μήτε χοροεσπερίδα
Ας μείνουμε στα ασφαλή τα ίδια και τα ίδια"
"Μα ο χορός ειν’ πρόοδος" απολογείται εκείνος
"Είναι έκφραση είναι χαρά! Απ’ τα λουλούδια ο κρίνος!
Κι αν κουραστούν τα πόδια μας απ’ τα πολλά τσαλίμια
Με αμαλγάματα ψυχής ας πνίξουμε τη γκρίνια..."
Υ.Γ. θα επανέλθω ;D
-
Στην αλατιέρα το χοντρό τα’ αλάτι δεν περνάει
armagedon το ‘’φτυάρισες το θέμα κι έτσι πάει
σε μιαν άλλη διάσταση… άλλες χορδές αγγίζει
κάποιους αδένες ‘’γαργαλάς’’ το δάκρυ για ν’ αρχίζει!!
Για τον ΧΩΡΙΑΤΗΣ τι να πώ; Τα λόγια περισσεύουν!
Με επικόλληση θαρρώ τα λόγια λιγοστεύουν!
‘’τρέλα, μεράκι και καρδιά δεμένα με ελπίδα
υγεία και ανοιχτά μυαλά σε ατέλειωτη παρτίδα.’’
‘’Έγραψες πάλι φίλε μου’’… ατάκα φορεμένη!
Μα ίσως βγήκε από το πολύ το ζόρι η καημένη!
Απάντηση number one!!! Τα θέματα πληρώνει!
κι εγώ απλά ‘’δανείστηκα’’ μια ατάκα που δηλώνει…
το ζόρισμα μου για να βρω… μια λέξη παραπάνω…
καλώς την gkou που τριγυρνά τι site πάνω κάτω!!!
με μια ταχύτητα φωτός…τρέχω μα δεν σε φτάνω!!
Στάσου…μα τώρα ήσουν εδώ!!! Θέε μου πάλι σε ΄χάνω!!!
Μήπως παλιοί σε κυνηγούν; Τις νύχτες… δεν κοιμάσαι;
Αν θέλεις άλλαξε πλευρό… και μόνο να θυμάσαι
στο στρίμωγμα την στήλης μας ‘’μεσα’’ για πάντα να σαι…
τις συμβουλές αν ασπαστείς…γαλήνια θα κοιμάσαι…!
-
Έτσι ήμουν Λάμπρο μια ζωή
γιατί να αλλάξω τώρα,
που βρήκα πρόσφορο έδαφος
και έχω πάρει φόρα;
Από το chat σου έρχομαι,
στις στήλες κατεβαίνω...
τόπους αλλάζω πάντοτε,
στα στάσιμα πεθαίνω!!!
-
Ω ω ω !!! Οι μορφές πήραν ζωή!!! Οφείλετε στην Κρήτη!!
Ο Έψιλον τα διάβασε και βγήκε από την ‘’λήθη’’
Σέρνει μπροστάρης το χορό… κι αρχίζει τα τραγούδι…
Την gkou κάπου αντίκρισα στ’ αυτί μ’ ένα λουλούδι;;;
Να ταν αλήθεια ή όραμα; Ας πάω πίσω, τώρα….
ναι… ναι…! να δεις τι λέει εδώ;; πως έχει πάρει φόρα;;;
Είναι η μηχανή καλή ; τραβάει στην ανηφόρα;
Έχει απαιτήσεις η σκηνή… όλοι σου λεν προχώρα!!!
Βρε argentina πως μπορεί να είδες και το χρώμα;
Ήταν ξανθό; Ή αλλοιώθηκε μιας κι έχει πάρει φόρα;
Τα 5 ίσως μηνύματα στο θέμα βάλουν φρένο…
μα κι αν θα πάει αργά… σα καρβουνιάρης τραίνο…
μη σταματήσεις το χορό…σε λίγο θα ρθουν κι άλλοι…
θ’ αρχίσουμε να δεις εδώ στο Στέκι καρναβάλι….
Και θα χει αξία αληθινή, στην Πάτρα θα ζηλέψουν!
Και θα ρθουν τρέχοντας ‘’ εδώ’’ ατάκες σας να κλέψουν!!!
-
Μπράβο σε όλες, όλους σας. Καλή συνέχεια
-
Σ' αυτό το στέκι βρέθηκα μια μέρα κατά τύχη
αρχές του 03 ήταν θαρρώ κι εγώ στο net "τουρίστας"
Τότε εμφανίστηκε δειλά και το "δικοί μας στίχοι"
βρήκα νικνέιμ κι έγινα "ποιητής" και κιθαρίστας!
Βρήκα των στίχων μου αδερφούς, κι έσταζε πάντα μέλι
γι' αυτούς στο πληκτρολόγιο απ' τα δικά μου χέρια.
Ανθρώπους που δε γνώρισα κι άλλους που η τύχη θέλει
να δω κατάματα, απλά, κοιτώντας τα ίδια αστέρια..
Κι αν με ρωτήσετε γιατί στο στέκι ήρθα πίσω
αφού καιρό απουσιάζα πώς μου 'ρθε να γυρίσω,
είναι γιατί κομμάτια μου υπάρχουν σκορπισμένα
σε ποστ δικά μου ή σχόλια σε άλλων ποστ γραμμένα!!!
Κι ενώ όλα τούτα σκέφτομαι και τα εξομολογούμαι
κοιμούνται όσα έγραψα στου φόρουμ τα αρχεία
μα μένουν κάποια πράγματα (το λέω και συγκινούμαι)
που αγρυπνούν στη μνήμη μου! κι αυτό έχει αξία!!!
-
Συγχαρητήρια παιδιά, πολύ όμορφο κλίμα σε περίοδο διαγωνισμού!
Καλή συνέχεια!
-
Ο κύριος που πράσινα τα αστέρια του φοράει!!
φαντάζεται… πως έτσι απλά τα μπράβο του περνάει;;;
Πάρε μολύβι και χαρτί για να μας καταθέσεις
όσα σου ξέφυγαν εδώ!!! Προτάσεις και Προθέσεις!!!
Βρες χορηγούς να χουν στολές, σε όλους να μοιράσεις...
Στείλε με κουριερ κρασιά, το κέφι να ανεβάσεις!!!
Μήνυσε στον Κιθαρωδό… να αλλάξει τους κανόνες
Έχει ο λαός απαίτηση… εμείς εδώ.. οι… θαμώνες…
Πες του τη ‘’σάτιρα’’ λοιπόν σε ‘’θέμα’’ να αναδείξει!!!
ΑΛΗΘΕΙΑ…!!! είναι απαίτηση… ο χρόνος θα το δείξει…
κι αν είναι μάλλον τώρα αργά το θέμα για να αλλάξει….
πες του…μια ανούσια ήταν πρόταση …(Μην τον ταράξει)!
Εγώ βρε φίλοι χαίρομαι που άλλαξε το κλίμα…
Να λέμε μόνο σχόλια…; είναι και λίγο κρίμα…
Γέλασα και ευ-χα-ρι-στω, μα δεν το βάζω κάτω!
Για χάρη σας το ομολογώ…θα πίνω, άσπρο πάτο!!
pimami χρόνια φύγανε .. μα θα ρθούνε και άλλα
για την οθόνη σου μιλάς; Να την βαφτίσεις γυάλα!
Ποιο 03 ,09 και 12;;; να δεις το 023…!
σε πύργο γυάλινο θα ‘‘ζουν’’ ετούτα εδώ, τα αρχεία!
Αχ είπα αρχεία κι ένιωσα τη Φωτεινή να λέει…
Εν μέσω διαγωνισμού!! Τώρα αυτό…τι φταίει;
Μπαλάκια πάνε κι έρχονται… κρασιά, χοροί και λόγια…
Έτσι σας θέλω!!!…από αύριο θα ‘’κλαίμε μοιρολόγια’’!!!
Ωχ…! Ήταν η λέξη αυτή βαριά… μήπως μου φύγαν κι άλλες;
Λες να παρεξηγήθηκαν της Στήλης οι μεγάλες;;;
(μορφές καλές!) πως τόλμησε ο νου σας να σαλπάρει
σε όσα η Εύα κι ο Αδάμ γευόντουσαν με χάρη;
-
Ποιος άλλος ήρθε στη γιορτή; να δω;…α!α!α!ειδα κι έναν άλλο…
που χει το nic… τεράστιο!! δεν ξέρω τίποτε άλλο!!!
Καλώστονα… ‘’κεράσματα’’ να βλέπω εδώ στο ‘’θέμα’’
Μην μας κοιτάς αφ υψηλού…! Το νιώσαμε το βλέμμα!!!
Είδα ‘’μουρτζούφληδες’’ πολλούς… πάνω σε ένα ‘’καλάμι’’…
να λεν είμαστε ποιητές!!! το θέμα σου… δεν… κάνει…
πένα δική μας να αξιωθεί! Εμείς, φοράμε Αρμάνι!!!
και κάνουν τα βιβλία μας, μια στοίβα!!! ως το ταβάνι!!!
Άξιος θα ναι ποιητής, αυτός που θα μπορέσει…
δάκρυα στα μάτια ολωνών με μιας, να μας φορέσει…
Είναι μεγάλη η πρόκληση… κι ίσως και να ναι κρίμα
όλες αυτές οι συλλαβές που πρέπει να χουν ρίμα…
Μα πως; Το γέλιο δεν μπορεί να σέβεται κανόνες…
κι έτσι λοιπόν ‘’ελεύθερα’’ ας βγούνε οι κορώνες!
Γράψτε ότι θέλετε αρκεί να είναι μες στο κλίμα…
Δεν τα ‘’περνά’’ επιτροπή… Έτσι. Βουτιά στο κύμα!
Μιας και είπα τώρα επιτροπή να πω μια ιστορία;
Με την Ο.Ε. την πέρασα και αφορά κυρία…
στοιχείων άλλων άγνωστων… (αυτή ή ανωνυμία!)
που έστειλε συμμετοχή… με μια αλαζονεία!!!
Της λέμε… ξέρετε, μπορεί να χετε κάνει λάθος!
Κοιτάξτε τον κανονισμό και ψάξτε τον στο βάθος…
κάτι για Αλήθεια γράφει… εκεί, στο θέμα που σημαίνει
πως οτιδήποτε άσχετο στον κάδο, θα πηγαίνει…
Όλα αυτά ευγενικά, με άγχος και συμπόνια…
μα ήταν σαν να ψάχναμε βελόνα στην Ομόνοια…
Η κυριούλα άστραψε και βρόντησε, ακόμη θα βρυχάται!!!
Και με ένα εύστοχο Π.Μ. δήλωσε πως ‘’Λυπάται’’…
Το θέμα απασχόλησε πολύ όλους τους ‘’αγίους’’
που χανε να ‘’μετρήσουνε’’ και πολιτείες και βίους…
Αν πέσει ο πέλεκυς βαρύς... τι θα χουμε να μείνει;
Μήπως να τα περάσουμε…! ο κόσμος να τα κρίνει;
Μ αυτά και με άλλα φτάσαμε, τρεις μέρες πριν το τέλος…
Μετά; θα περιμένουμε της κυριούλας το βέλος…
Εσείς όλοι ψηφίσατε; Τρεις μέρες έχουν μείνει;
Ρέστα μετά μην ψάχνετε… το κρίμα θα απομείνει!!!
Όσοι την ψήφο ρίξατε… ξεχάστε όλα τα άλλα
Ψάξτε στο θέμα ετούτο εδώ που βρίσκεται η μπάλα…
Όποιος το βρει…’ ’τριήμερο’’ στο σπίτι του θα κάνει…
το ‘’ραντεβού στην Έμπνευση’’ ποτέ του δεν θα χάνει…
-
Όλοι έχουμε ''επίπεδο''
σε γενικές γραμμές
γι' αυτό λοιπόν τα βρίσκουμε
σχεδόν χωρίς φωνές
όμορφα τα ποιήματα
κάθε δημιουργία
και κόσμια τα μηνύματα
εκπέμπουνε υγεία
κι αν κάποιοι αρμενίζουνε
πάνω σ' ένα καλάμι
βαρέα σχόλια αρχίζουνε
για ανοιχτή παλάμη
όλοι είναι ευπρόσδεκτοι
πιστεύω, από όλους
αρκεί, βέβαια, μη βρίζουνε
αγγέλους και διαβόλους ...
τώρα θα περιμένουμε
αλήθειες μετρημένες
σε τοπ στίχους ανάδειξης
καρατσεκαρισμένες ...
τώρα όμως σας χαιρετώ
γιατί πρέπει να φύγω
θέλω να πάω να κοιμηθώ
ξημέρωσε σε λίγο
η αλήθεια είναι κουράστηκα
τα μάτια μου στενάζουν
να γράφω και να σκέφτομαι
λέξεις που να ταιριάζουν.
καληνύχτα
γράψτε και οι υπόλοιποι τα δικά σας
ευχαριστούμε φίλε Λάμπρο για όλα.
-
Πως το τολμάς βρε Λάμπρο μου αυτό τ' αλισβερίσι;
εμείς είμεθα ποιητές φουλ στη σοφή τη ρήση
εμείς είμεθα ποιητές, το λέγω, το τονίζω
μόνο Σεφέρη - άντε και Προυστ - μπορώ να συλλαβίζω
Τίγκα στη διανόηση, στ' άκρα της ευφυίας
είμαστε εμείς δημιουργοί στα όρη της σοφίας
απανταχού εγγράμματοι καλώ σας εδώ πέρα
να ρίξετε τ' ανάθεμα με μία μόνο σφαίρα
νομίζετε αγράμματοι, λιμοκοντόροι αστίσκοι
πως μια κυρία της Ο.Ε. αστείους πως σας βρίσκει;
διαβάζω σας κι αρνούμαι πλέον να σιγήσω
πίνω σφηνάκι ένα red bull να σας αντιμετωπίσω
εδώ που φτάσαμε, αλί, να γλύφουμε παϊδια
θα μας ζητήσουν και του Αλή να πάρουμε τα ....σώβρακα ( ;) )
δε δύναμαι - τ' ομολογώ - να πέσω παρακάτου
ήδη οσφραίνομαι σαφώς την αύρα τ' αποπάτου
και επειδή το είπαμε εγώ είμαι μία κυρία
μονάχα η κακή στιγμή με έφερε εδώ κι η σκρόφα η συγκυρία...
-
Ομολογώ κανέναν σας πως δεν καταλαβαίνω
είναι κανείς που κάθεται σε κάρβουνο αναμμένο?
Ο ένας λέει το μακρύ κι ο άλλος το κοντό του
θαρρεί να φύγει γίνεται από το ριζικό του?
Εφόσον συναχτήκαμε, τι όμορφη παρέα !
κοιτάξτε να τη βγάλουμε φιλόξενα κι ωραία
ετούτο δω το σπιτικό είναι σαν περιβόλι
και έχει ζαρζαβατικά να βολευτούμε όλοι.
Ένα σποράκι ο καθείς αν ρίξει στο χωράφι
τόνα βλαστάρι θα γενεί κι άλλο θα πάει στράφι
έτσι δε γίνεται παντού? δε θα φυτρώσουν όλα
όμως εκείνο που θα βγει θα γίνει μιά φασόλα..
νάάάάάάάά..............!
Και θάχει σπόρους μέσα της που θα φυτρώσουν πάλι
να δείτε τότε θα γενεί μιά φασολιά μεγάάάλη !
θα κάνουν τα φασόλια της καζάνια φασολάδα
και θα χορτένουμε και μεις και όλη η Ελλάδα.
συνεχίζεται.......
-
Διαγωνισμοί ξεκίνησαν
και φτάνουμε στο τέρμα
για να βρεθεί ο νικητής
και να στεφθεί με στέμμα.
Κριτές μαζεύτηκαν
κι οι βαθμοί βροχή
με πέντε πλούσιοι
με μηδέν φτωχοί...
Μα όπως και να έχει
όλοι νικητές
τι πέντε, τι μηδέν
είστε ποιητές.
Καλή επιτυχία σε όλους!
Φιλικά
-
Αυτό θα πει "δημιουργός", αυτό καλλιτεχνία
σε λόγο καθημερινό να δίνεται αξία
Το κάθε τι που θες να πεις να είναι σαν σοφία
δεν εννοώ τη γκόμενα αλλά τη σημασία
Το κάθε τι που γίνεται εσύ να το κοιτάζεις
και με τον κάθε στίχο σου να το καυτηριάζεις
Το πιό απλό ή σύνθετο εσύ ν' αποτυπώνεις
και μέσα απο στίχους σου γλυκά να το δηλώνεις
Για άλλους τα περαστικά δεν έχουνε ουσία
κι εσύ απο τα ποιήματα τα ψάχνεις με μανία
για κάθε τι που σκέφτεσε θέλεις να γράψεις στίχους
ακόμα κι όταν έχεσε μια μύγα σ' άσπρους τοίχους
Κι αν κάποιοι σε διαβάζουνε και κάτι τους ξενίζει
τότε ας έρθουν να μας πουν την τέχνη ποιός ορίζει
Στη τέχνη δεν κακολογείς, μονάχα ομορφαίνεις
όταν με θέληση καλή τους στίχους τους υφαίνεις
Και αν ποτέ δεν προσδοκείς εσέ να πουν Σεφέρη
ούτε κι ο Γιώργος ήξερε ο χρόνος τι θα φέρει
Ποτέ να μη παρασυρθείς να μη τα παρατήσεις
Γιατι ποτέ εσύ δε ξες εμάς τι θα στερήσεις
Όλοι οι προλαλήσαντες με εντυπωσιάσαν
με στίχους τους ευχαριστώ το χώρο αυτό που πιάσαν
-
Λάμπρο ομολογώ πως στην ποιητική σάτυρα είσαι ο υπ΄αριθμόν ένα !
Κι αυτό ταλέντο είναι.....
-
Αυτή ΝΑΙ!!! είναι πρόκληση….Αυτό είναι μεγαλείο…
Το ένα μπαλάκι ‘γιναν δυο!!! στο Αλή το Μαυσωλείο…
Ήταν αναμενόμενο, ψηλά αν φτάσει ο πήχης…
μετά Κυρίας της Ο.Ε. και της κακής της τύχης…
‘’απανταχού εγγράμματοι καλώ σας εδώ πέρα
να ρίξετε τ' ανάθεμα με μία μόνο σφαίρα….’’
είπε η κυρά… Στη σύνδεση, κατόπιν βάζει τέλος…
το red bull καθώς άφρισε… και έτρεξε στο μέρος…
την αύρα απ’ τον απόπατο για να διασταυρώσει…
Κύρος , τιμή και υπόληψη… προφταίνει να τα σώσει!!!
Λίπασμα θα ναι Gregory , οργανική ουσία….
τη φασολιά φαντάσου την σαν... πολυκατοικία!!
Ωρίων μας; Τις μέτρησες καλά τις συλλαβές μας;
Έχεις το σκήπτρο φίλε μου… και ξύνεις τις πληγές μας…
Οξύτο-παροξύτονα… και σταυροβελονιές
‘’τύφλα’’ η Ιερά εξέταση από άλλες εποχές!!!
Πάλι σε εσένα Gregory… τα κάρβουνα αναμμένα;
Βρε μήπως φτάσαν κρέατα σε εσένα ; γιατί εμένα
μόνο Π.Μ. μου στείλανε, το ύφος μου ν’ αλλάξω..
σοβαροφάνεια να ασπαστώ, στον καναπέ να αράξω…
Ηλίανθε;;; τι ειν’ αυτά που λές; Ταλέντα μου προσδίδεις;
Την πένα σου την άφησες και τρέχεις να ξεφύγεις;
Γύρισε εδώ στο θέμα μας για να μας καταθέσεις
πως στην Ευρώπη όπου και ζεις, μαντεύονται οι προθέσεις…
Έχετε εκεί αντίστοιχους λαμπρούς διαγωνισμούς;
Ξύγκι απ την μύγα βγάζετε ή γούνα αλεπούς;
‘’καλάμια΄΄ ανεβαίνετε;;; και τι υπαινιγμούς
ανέχεστε βρε Γιώργο μου!!! Πιστεύω… να με ΑΚΟΥΣ;
Μα πες μου και να το θελα… να πω στην Aganippi
Ότι και πλούσιοι και φτωχοί θα βρίσκονται… στο σπίτι!!!
Το ραντεβού στην έμπνευση… τριήμερο δικό τους!!!
σε όσους εδώ αφοδευ…(συγγνώμη!!)… απόθεσαν το στίχο το δικό τους…
-
Χαίρετε, τί μου κάνετε,
πώς είστε, πώς περνάτε,
τί βλέπω, στήσατε χορό
και το κρασί κερνάτε;
Μα θα ΄ταν προτιμότερο
νομίζω, φίλε Λάμπρο,
να πιούμε και καμιά ρακή
(όντε την πίνω λάμπω! :))
Τρεις μέρες έλειψα κι εγώ,
τα προς το ζειν να βγάλω,
επέστρεψα και τί να δω,
θέμα πολύ μεγάλο...
"Άνευ αξίας!!!" το 'πανε,
θεέ μου, τι ειρωνεία!
θα βγω να διαμαρτυρηθώ,
θα πάω σε πορεία...
Για πείτε μου πώς γίνεται
άνευ αξίας να 'ναι
λόγια βγαλμένα απ' την καρδιά
που αληθινά μιλάνε;
Και, ναι, αλήθεια μοιάζει μου
συχνά με φιλαυτία
όταν διαβάζω σχόλια
με δίχως σημασία...
Θυμίζει μου την τακτική
που άλλοι ακολουθούνε
"λόγια καλά θε' να τους πω
καλά για να μου πούνε"...
Θαρρώ μαζόχα είμ' εγώ
που αποζητώ την κρίση
καλόβουλη μα αυστηρή
για να με ξεξυπνήσει...
Και να μου δώσει δύναμη
λάθη να διορθώσω,
να γίνομαι καλύτερη,
να μην τα θαλασσώσω..
Όσο για το διαγωνισμό,
να μη στενοχωριέσαι,
γι' ανθρώπους που δεν άξιζαν
εσύ να μη χαλιέσαι...
Υπάρχουν άλλοι, πιο πολλοί,
που θα σ' ευχαριστήσουν
για όσα τους επρόσφερες
με τη συμμετοχή σου...
Και να σου πω αυτό εδώ
το τελευταίο ακόμα,
πριν πέσω για να κοιμηθώ
(φίλε μου είμαι λιώμα...)
Χαίρομαι των Κιθαρωδών
εγώ που είμαι μέλος
κι εύχομαι τούτη η συντροφιά
ποτέ μην έχει τέλος...
Καληνυχτώ σας φίλοι μου,
ώρα να φεύγω τώρα,
βιάζομαι να ξαναβρεθώ
στου Ονείρου μου τη Χώρα...
-
Ταλέντα γέμισε πολλά
αυτή εδώ η στήλη
κι εγώ φοβάμαι μη βρεθώ
έξω από την πύλη.
Η Μαντινάδα άρχισε
να παίζει με τη ρίμα
κι εγώ ακόμη ψάχνω
να σκαρώσω ένα ποίημα.
Ο Ωρίωνας ανάβλυσε
τρεχούμενα διαμάντια
της ποίησης γνώστης
βραβείο 100 καράτια.
Η Πηνελόπη μας πιστή
ανέκαθεν στην ποιότητα
γνωστή στο φόρουμ
γι' αυτή της την ιδιότητα.
Ο Λάμπρος μας ψυχαγωγεί
για αποφυγή του άγχους
που ενδεχομένους να 'χουνε
για λόγους "άλλους".
Πολύ μελάνι χάλασα
και πρέπει να δουλέψω
γιατί τ αφεντικό τρελάθηκε
κι εδώ δεν θα την παλέψω.
Φίλοι μου μην τρελαίνεστε
για την βαθμολογία
όλοι είστε νικητές
και δεν δίνεται απολογία.
-
Δολιοφθόροι, ποιητές, ψώνια και επισκέπτες…
Όσοι αυτά διαβάζετε να μην μας πείτε ψεύτες!
Γιναν εδώ τόσα πολλά, ίντριγκες… εικασίες
και ‘’δυο’’ για ύπνο πήγανε κάνοντας τις θυσίες…
‘’άνευ αξίας’’; …πρωτάκουστο!! Ο τίτλος πια να αλλάξει!!!
Είναι απαίτηση κοινού… την ευκαιρία θα αρπάξει
αυτός που πρέπει κρύβοντας πίσω του, να προβάλει
την αναρχία των καιρών… Σε τάξη θα την βάλει;;;
Φίλοι παρεξηγήσατε ετούτο εδώ το θέμα
δεν είναι υπόθεση τιμής! Δεν σβήνετε με αίμα!!
Μακάρι το άγχος των καιρών, να ’τανε να το σβήσει…
και υποψία γέλωτας στα χείλη σας να αφήσει….
Μπαλάκια ήρθαν κι έφυγαν, ‘’τριήμερα’’ στο σπίτι
Το θέμα σαν να έφτασε εδώ απ’ άλλονε πλανήτη!!
Έτσι το είδε η Φωτεινή.. εν μέσω εργασίας
μια παρατήρησε έκανε πως επί της ουσίας…
Το θέμα ‘’ενδεχόμενο’’ μεγάλο κάποιο κρύβει!!
Άλλο κι αυτό ζητούμενο… ποιος το μυαλό του στίβει;…
Σάτιρα ήταν Φωτεινή, μα δεν θα πέσω μέσα!!
Περνάω στην επίθεση έχοντας λίγη μπέσα…
Είστε πολύ ‘’τσιγκούνηδες΄’’ αδέλφια σας το λέω…
Συνέβη κάτι εχθές αργά που με έκανε να κλαίω…
Τη στήλη σαν την κοίταξα μετρώντας της τα αστέρια
έπαθα σοκ… κι έχασα το ποντίκι από τα χέρια!!!
Που είναι βρε τα αστέρια σας; Η γενναιοδωρία;
Τσιγκούνηδες και δυο και τρεις!!! Προκύπτει στην ουσία
το θέμα αν κοιτάξετε… Τέσσερα!!! Αμαρτία!!!
Μην είστε ξεχασιάρηδες!!! Για ‘’ριξτε’’ το στ’ αστεία!
-
στέκομαι στον καθρέφτη μου τους στίχους μου προβάρω
και στου διαδίκτυου τα γκολπόστ έτοιμος να σκοράρω!
Εγώ! Ο Μέγας ποιητής! Του γένους ο προφήτης
αφ' υψηλού όλους σας κοιτώ και της ψιλής μου μύτης
τα δυο ρουθούνια σκάλισα εδώ και δύο βράδια
και είδα πως όμοια με 'σας κάνει κι αυτή κακάδια!
Και μεταξύ μας θα 'πρεπε, όντας κατεργαρέοι
και σαν καλοί κιθαριστές να είμαστε ωραίοι!
Μέσα στου κόσμου την ψευτιά να 'χουμε το τραγούδι
και τις ευαισθησίες μας πανάκριβο λουλούδι!
Κι όπως αυτά σκεφτόμουνα την πρόβα παρατάω
και της ματαιοδοξίας μου τα πόδια κατουράω!
-
Πες μου… για ‘’μύγες’’ (3)!!! ήτανε μπρος στον καθρέφτη οι πρόβες;
Τώρα; Τι κάνεις που άδοξα τις μούσκεψες τις γόβες;
Αχ φίλε μου!… το σκάλισμα, των ρουθουνιών θα φταίει…
Να τέτοια κάνουν ποιητές κι ο νους τους παραπαίει...
Του διαδικτύου τα γκολποστ τα έχεις κατακτήσει…!
Μα στον καθρέφτη σου μπροστά θυμήσου αυτή την ρήση…
Είσαι το ξέρεις ποιητής… κιθαρωδός; Εξίσου…
Άσε τις μύγες να πετούν.. και εκει μπροστά… ξυρίσου!!!
-
Καλησπέρα φίλοι μου
εδώ είμαι πάλι
δεν γλιτώνεται απο εμένα
ούτε με χάρη.
Βλέπω συνεχίζεται
της ποίησης την διαδρομή
και καλά κάνετε
αφού υπάρχει αφορμή.
σαν την "μύγα" μες το γάλα ;)
είμαστε εδώ εμείς
μα το καλύτερο φόρουμ
κι εσύ να διαγωνιστείς.
Λάμπρο μου ξεκίνησε και μέτρα
τις ρίμες που πέσανε εδώ (πιο πολλές απ' τις βόμβες στο Ιρακ :-[)
να φτιάξουμε λεξιλόγιο
με τίτλο ποιητική οδό.
Κι αν δεν το καταλάβατε
ότι να 'ναι γράφω
να περάσει η ώρα
και να σπατσάρω.
μα μου αρέσει η παρέα
και σπίτι τι θα κάνω;
θα γράφω, θα φτιάχνω νότες
τραγούδια για να πιάνω.
ελπίζω εσείς να συνεχίσετε
την σάτιρα στην στήλη
γιατί χωρίς γέλιο και χαρά
η μέρα δεν μπορεί να ανατείλει.
Φιλάκια
-
ξύρισμα ο Λάμπρος πρότεινε να κάνω στον καθρέφτη
μα εγώ το ξυραφάκι μου το ακούμπησα στο τζάμι
αφού καβάλα βρέθηκα πάνω σ' ένα καλάμι
κι εκείνος μούσι έβγαλε! Για βρείτε μου τον ψεύτη...!
(αντί για "άνευ αξίας", θα πρεπε να τιτλοφορείται "γυμναστήριον στιχουργημάτων" αυτό το ποστ.. ;) :P)
-
Τα πέντε τα μηνύματα, ελπίδες τόσες χάνουν…
Ως και οι καθρέφτες μπλέχτηκαν και θαύματα πια κάνουν!!
Μούσι είπες φίλε ; σίγουρα; Είναι διασταυρωμένο;;
Έχω ένα φίλο μου σπανό… που το χει απωθημενο!!!
Θα κάνω μια αντιπρόταση στον τίτλο που προτείνεις
Γυμνηστήριο θα λεγα!!! Εντάξει μην με φτύνεις!!
Ήταν μια ιδέα της στιγμής που μου στείλε ο καθρέφτης
Καλά και συ μου τα ‘λεγες … Αυτός είναι ο ψεύτης!
Προτείνω να δικάσουμε από κοινού τους ψεύτες…
Κομμάτια να τους κάνουμε χωρίς σφυριά και πέτρες…
Κι όσοι μιλούν για γρουσουζιά που χρόνια επτά κρατάει!
Τόσο το θέμα αυτό εδώ… αιώνια να τσουλάει…
-
Αλήθεια, δεν είδες ποτέ καθρέφτη να 'χει γένια
(τα πέντε μήπως ξεπερνώ, σήμερα, το 'χω έννοια)
δεν ειν' καψόνι του στρατού μ' αλήθεια τα ξυρίζω
και πως ο ψεύτης ειν' αυτός τολμώ κι υποστηρίζω...
-
Απ’την φωτιά που άναψε ο Λάμπρος ο μεγάλος
Καήκαν τα μπατζάκια μας κι εφάνηκεν το κάλος (και όχι ‘ο κάλος’)
Οι φίλοι όλοι απαντούν με περισσή σβελτάδα
Για τις φιλοδοξίες τους στην ρίμα την ρημάδα
Εγω δεν είμαι ποιητής στιχάκια για να γράψω
Κι αν μουσικό με λέγατε την μουσική θα βλάψω
Μ’αρέσει όμως που και που τους φίλους να διαβάζω
Για αγάπες που περάσανε και αυτό δεν το αλλάζω
Για σκέψεις που δεν μούρχονται άλλοι να τις εκφράζουν
Με κρίσεις που πολλές φορές τους στίχους τους αλλάζουν
Τι κι αν μας λένε παλαβούς , τι κι αν μας λένε ψώνια
Εμείς θα συνεχίσουμε όσα κι αν έλθουν χρόνια
-
Τότε πλειοψηφικά μπορώ, να σπάσω τον δικό μου!!!
Κι αν κάτι κάπου χρειαστώ… κοιτώ στο κινητό μου...
Ακόμα είστε τσιγκούνηδες.. Που είναι βρε τα αστέρια;;;
Κι έτσι κι εγώ αυτοκόλλητα τα ’βαλα με τα χέρια…
Ω!!! τώρα μάλιστα μπορώ το ‘’θέμα’’ να θαυμάσω!!!
Φοβίες, τύψεις κι ενοχές μπορώ να προσπεράσω…
Πόσα εδώ ακούστηκαν … και που να δείτε ακόμα!!
Τώρα οι καθρέφτες σπάσανε κι έχουμε πάρει φόρα…
Την Aganippi μένει πια τώρα να ησυχάσω…
Οι μπάλες βόμβες στο Ιράκ; Αυτό πώς να ξεχάσω;;;
Για το άλλο πάλι τι να πω;;; Μας απειλείς ευθέως!!!
Λες ότι αναδείχθηκε η απάντηση σε χρέος!!!
και απειλές ξεστόμισες πρωί - πρωί εδώ…
πως με την τσίμπλα θα γελάς… Αυτό θα στο χρωστώ!!!
Έτσι και δω πια θέμα σου …στη στήλη να ανεβαίνει…
Όσο κι αν γέλιο σου χρωστώ…εκεί θα περιμένει!
Μα φίλοι είν’ αγένεια... ΝΑΙ το αναγνωρίζω…
Της Μαντινάδα την ρακή… τριγύρω μου μυρίζω…
Βρε τα μεγάλα πνεύματα πως ξέρουν και την πίνουν
απ την οθόνη κι αν κερνούν… την όρεξη αφήνουν!!!
Ξέρεις έτσι… κερνώ κι εγώ τσίπουρο αγιασμένο!!!
Με σκάνερ φτάνει άραγε; Με κούριερ πληρωμένο;
Κανα Email; Ε!!! δε μπορώ λύσεις εδώ και τώρα…
Ξύπνησες; Ή ξεχάστηκες στου Ονείρου εκεί των χώρα;
-
Φίλοι εδώ είμαι κι εγώ , νομίζω "γράφω στίχους"
το προτιμώ απ΄τα γκράφιτι στις μάντρες και στους τοίχους
Κι αν είναι οι στίχοι μου απλοί, βατοί και δεν αρέσουν
δικαίωμα είναι ολωνών να κρίνουν, να επιλέξουν
Το Κιθάρα είναι γεμάτο με αστείρευτο ταλέντο
ποιήτριες και ποιητές μ΄ απίστευτο ταπεραμέντο
Άλλοτε πάλι τ΄ άλογό μου σελώνω και όπου με βγάλει
ποτάμια,δάση,καταρράκτες,λίμνες πουλιά και πίσω πάλι
Φροντίζω να περνώ καλά, πιστεύω πως τα καταφέρνω
κι απ΄ τις σελίδες του Κιθάρα της ποίησης τη "δόση" παίρνω
Κι όταν δεν είμαι στα καλά μου και με παίρνει από κάτω
πίνω καναδυό κρασάκια να πιάσουν τα φαρμάκια πάτο..
-
MISTREATED πότε πρόλαβες και άφησες σφραγίδα;
Τρέχουνε τα μηνύματα… πέφτουν σαν καταιγίδα…
Ήδη ψαχνω την μπάλα πια στη δεύτερη σελίδα…
κι ειν’ οι Απόκριες μακριά, το ημερολόγιο είδα!!!
Γιάννη;;; νομίζεις γλίτωσες; Ποιος σε είπε πες μου ψώνιο;
Ποιος σε είπε πες μου ‘’παλαβό’’;;; Το σύμβολο το αιώνιο
ξέρεις τώρα που σκέφτομαι… αποδοχή το κάνω
γιατί με ανθρώπους σαν κι αυτούς το λόγο μου τον χάνω…
ipea θα ’ρθει το Ηθών…μέσα για να μας πάει…
κι όλοι θα που πως σαμποτάζ!!! το θέμα το χαλάει….
Για ‘’δόση’’ μίλησες θαρρώ…κρασιά μα και φαρμάκια…
κάτι για γκράφιτι ένιωσα, στου τοίχου τα πλακάκια;
Αχ τυχερέ που σέλωσες το άλογο και φεύγεις…
Πρόσεχε... οι δόμοι κλείσανε... αυτούς να αποφεύγεις
Γιατί αν σε δουν τα μπλόκα τους, με μιας να δρασκελίζεις
θα ανέβουν στ’ άλογα οι τιμές … τόσο που θα με βρίζεις!!!
Και μη βιαστείτε όλοι εσείς να πείτε… θα πλουτίσει!!!
Πουλώντας το, το άλογο… χρυσάφι θα κερδίσει…
Οι κερδοσκόποι ξέρετε θα βάλουν πάλι χέρι…
Και το σανό θα ‘’ανεβεί’’ μέχρι το μεσημέρι…
Φίλοι μεγάλη μου τιμή ήταν ότι συνέβη
Να είστε όλοι σας καλά κι ο πήχης ας ανέβει
στου κάθε ενός την αίσθηση… κι αν κάτι ‘’εδώ’’ συνέβη…
ήταν μια αθώα παρένθεση… τα ρέστα ποιος γυρεύει;
ΧΩΡΙΑΤΗ
armagedon
gkou
argentina
pimami
Aganippi
pinelopi
Gregori
Ωρίωνας
ilianthos-Kanlis
mantinada
MISTREATED
ipeas
τι λέτε για ανακωχή;;;
Ούτως ή άλλως όλοι νικήστε και όλοι θα κερδίσετε, το ‘’τριήμερο’’ στο σπίτι!!!
Είναι απίστευτο αυτό που καταφέρατε, μέσα σε τόσο λίγο χρόνο και απροετοίμαστοι… και χωρίς κανείς σας να καταφύγει στην εύκολη λύση της βωμολοχίας…
Ξέρετε όμως, το ιδιαίτερο είναι πως ότι εδώ έγινε, δεν μπορούν να το κάνουν ή να το αντιληφθούν όλοι…
Θέλει εσωτερική δύναμη και Εσείς την είχατε…
Συγχαρητήρια!!!
και για μια ακόμη φορά...και ακόμη μία….
(εεεε! …κι άλλη μια!)
-
Ποιός μίλησε γι ανακωχή ? ποιός βάρεσε τα ντέφια ?
το γλέντι συνεχίζεται όσο κρατούν τα κέφια'
μπορεί να είναι φίλε μου με ή χωρίς αξία
μα κι απ' της μύγας το σκατό μπορεί να βγει ουσία .
Εγώ δω πέρα θάλεγα όλοι να πάρουν θέση
γιατί δεν ξέρει το νερό κανένας που θα πέσει'
και για να καταλάβετε τα πράγματα πως έχουν
μεγάλη αλήθεια θα σας πω λίγοι που την κατέχουν.
Ζούσε που λέτε κάποτε πέρα, βαθιά στην Κίνα
μία γριούλα' και σοφή και σαν την ελαφίνα
που έφερνε καθημερνά νερό απ' το ποτάμι
με δυό δοχεία περαστά στις άκρες στο καλάμι.
Τόνα δοχείο άψογο νερό πάντα γεμάτο
το άλλο όμως έτυχε νάχει ρωγμή στον πάτο
κι έφτανε σπίτι η γιαγιά μ' ενάμισο δοχείο
γιατί στο δρόμο το νερό την έκανε "λαχείο".
Πέρασαν έτσι χρόνια δυό, δοχεία και καλάμι
και η γριά να κουβαλά νερό απ' το ποτάμι...
δεν έχω πλέον έμπνευση έτσι να συνεχίσω
με στίχους, ρίμες και στροφές' γι αυτό θα σας αφήσω
πιό κάτω να διαβάσετε, χωρίς να λησμονήσω
όταν μου έρθει έμπνευση πάλι να ξαναρχίσω.
Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί.
Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά
απο αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Κάποια στιγμή δεν άντεξε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.
"Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου....
ζητήσω συγγνώμη!"
"Μα γιατί;" ρώτησε η γριά. "Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;"
"Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!"
Η γυναίκα χαμογέλασε:
"Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;
Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα."
"Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες.
Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου' αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!"
Βέβαια δεν ήταν η ατέλειά του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό
αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της ηλικιωμένης γυναίκας να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να "στολίσουν" τη ζωή μας.
Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα,
αρκεί κάποιος να μπορέσει να διακρίνει τον τρόπο με τον οποίο η ατέλεια μας αυτή μπορεί να ομορφύνει την ίδια μας την ύπαρξη.
"Ραγισμένοι" φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου
και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την ηλικιωμένη γυναίκα τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο,
σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.
Την ιστοριούλα αυτή, μου την έστειλε μιά φίλη σήμερα το πρωί'
ελπίζω κι εσάς να σας αρέσει.
-
Το θέμα ονομάστηκε δήθεν "άνευ αξίας"
μα σπόντες εκτοξεύτηκαν τεράστιας εμβελείας...
κακίες που τόσο καιρό έντεχνα στολισμένες ,
κάποιοι τις είχαν μέσα τους πολύ καλα κρυμμένες...
Τώρα απλά εκδηλώθηκαν και άνοιξαν οι ασκοί
κίτρινη η στήλη βάφτηκε σε φόντο καφετί
το πήρε από τα... πυρά που κάποιοι αφοδεύσαν
και τους "χαζούς και ταπεινούς" σαν στόχο τους σκοπεύσαν...
Εγώ αυτά είχα να πω κι άλλο δε θα κουράσω
θα πάω να πιάσω μια γωνιά και θα το ξεπεράσω
κι όσο αν κάποιοι κόβονται πως δεν υπήρξαν "στόχοι"
ναι , σίγουρα είναι κι αυτό, δεν ήταν βωμολόχοι (!!!)
-
Γι' αυτούς που δεν μιλούν πολύ...έτσι, για τον ριψοκίνδυνο αντίλογο και την όποια αξία του...
Εγώ από πάντα μου ήξερα πως όταν κάτι έχω να πω,
στα μάτια πάντα θα κοιτώ αυτόν που του μιλάω.
Και τρόπο έντεχνο να βρω δεν ψάχνω, ώστε ότι θα πω
μια από κει μια από δω να πάει…να κυνηγάω!
(Κι όπου σκαλώσει…κι όποιος τσιμπίσει)
Από αρχής του θέματος κατάλαβα πως προσπαθεί (το θέμα!)
και πως εντέχνως προκαλεί «ειδήσεις» για να βγάλει.
Κι αν κάποιοι βρήκαν έδαφος κανείς μην τους κατηγορεί!
Κάποιος πλαγίως τους το ‘δωσε κι ας ακουμπάει σκανδάλη! (μπουρλότοοοο)
Φίλοι μου συμπαθάτε με, μα αν οι ασκοί ανοίξανε
και σπόντες εκτοξεύτηκαν σε τούτο εδώ το θέμα,
ήταν θέλημα του ενός, του ίδιου του δημιουργού
που εντέχνως χαρακτηρισμούς πετάει για τον καθένα…(και πείτε μου όχι!)
…που αστέρια δεν εφόρτωσαν και δεν ποστάρισαν με μιας
με στίχους, ρίμες και λοιπά, τα ποστ να αυξηθούνε!
Και που με χειροκρότημα και με «ευλογάω τα γένια μου»
σελίδες κι άλλες να ανεβεί το θέμα, να χαρούνε…
Φίλε μου Λάμπρο επέτρεψε στην πείρα την μηδαμινή
στον τόπο αυτό που έτυχε να είμαι κι εγώ μέλος,
να επιλέγω τόσο εγώ, όσο και οι άλλοι που και πως
..και αν…θα συμμετέχουνε σ’ αρχή, μέση ή τελος.
Εγώ δεν θα απολογηθώ, ούτε θα εξομολογηθώ
το πώς κρατάω το χαρτί και το μικρό μολύβι μου.
Γι’ αστέρια δεν παρακαλώ, μήτε και για συμμετοχές
σε θέματα που σκάρωσα ... απλά για το χατίρι μου.
Αυτά τα λίγα έμμετρα στιχάκια κι από μένα
γνωρίζοντας πως πιθανόν να πήγανε χαμένα....
-
Μου φαίνεται πολύ ζεστά
πως πάρθηκε τούτο εδώ το θέμα
λόγια που ίσως δεν είναι αρεστά
κι η αλήθεια χτυπιέται απ' το ψέμα.
Εγώ είμαι μικρή κι εδώ γελούσα
μα τώρα ξαφνικά θα κλάψω
γιατί χαζομαρούλες συζητούσα
και με σάτιρα την στήλη θέλησα να βάψω.
Το ίδιο πιστεύω και για όλους
δεν είδα κακιά κουβέντα απο κανένα
καλούς είχε κι ο διαχειριστής τρόπους
καλοί ήσασταν όλοι και με μένα.
Ηρεμία εις χάρην "ποίησης πνεύμα"
κανείς δεν κρίνεται σ' αυτή τη στήλη
γλυκά στην αλήθεια καν' τε νεύμα
αφού όλοι εδώ είμαστε φίλοι.
Σας φιλώ όλους!!!
-
Εγώ είμαι μικρή κι εδώ γελούσα
μα τώρα ξαφνικά θα κλάψω
...μην φοβάσαι Aganipi... ;D
Και μην μπερδεύεσαι!
Απλά να προσπαθείς να καταλαβαίνεις σφαιρικά...
Μήπως μέσα στις χαζομαρούλες υποβόσκουν κάποιες φορές και άλλα διάφορα? Λέω εγώ τώρα... ::)
Γνώμη μου πάντα!
Φίλοι θα εξακολουθούμε να είμαστε όοοοολοι εδω!
;D ;D ;D
-
Προδότες!!! Πόσο θέλατε να λέτε την αλήθεια!
το ότι αφοδεύσατε θαρρώ... έγινε από συνήθεια!!!
Το λάθος μου αναγνώρισα και δεν τα παρατάω
Ψάχνω να βρω τι έγινε… το θέμα το τραβάω;
Κατηγορίες γέμισε μπορείς να τις κοιτάξεις….
Ποιος είσαι Εσύ που τόλμησες τη λήθη να ταράξεις;
Μαχαιριά δήθεν βάφτισες μπαλάκια που πετάνε
κι αν είχες τέτοια πρόθεση… πέσε για να σε φάμε!!!
Μα ξέρετε, δεν τρώγομαι…και κάτω δεν το βάζω
Ανακωχή σας ζήτησα... και τώρα το φωνάζω
πως λάθος πάλι έκανα… την τράπουλα μοιράζω (σημαδεμένη)
Και Βάγια μου; Για κοιτα με… Στα μάτια σε κοιτάζω…
Για πες μας … δεν μιλάς πολύ… μα ψάχνεις τις ‘’ειδήσεις’’
Και ίσως με μένα εδώ μπορείς μαζί να συλλαβίσεις…
‘’Α-νευ α-ξί-ας’’ ήτανε και μια και δυο σελίδες…
μ’ αστέρια αυτοκόλλητα, ίσως και με παγίδες!!!
Τώρα μπορεί την Σάτιρα να θες να υπηρετήσεις; (χμ..)
κι έτσι παγίδες έστρωσες… απλά για να ευθυμήσεις!!!
Μπράβο σου!!! στην παγίδα σου κι εγώ έπεσα μέσα...
κι αν απλά ομολογώ ότι… δεν είχα μπέσα…!
-
[Βάγια μου μην ανησυχείς, νάθινγκ δεν πάει χαμένο
με βρίσκεις σ' όλα σύμφωνο, δικό σου, αναμμένο
(ή αναμένω? τι να πώ! Σ' αυτήν την διαρχία
μπορεί τα λάθη να περνούν ωσάν βωμολοχία)
τα λόγια να σκληρήνουνε, να φτάσουν ως το κόκκαλο
κι ύστερα νάδω ποιος τολμά να σε ειπεί και "φρόκαλο".]
Τον Λάμπρο μας τον εκτιμώ ωσάν το νούμερο ένα
τιμή που την εξέλαβε και από τον Κανένα
κι αν κάποιοι λέν' πως η τιμή άλλη τιμή δεν έχει
ρώτηστε τον καθρέφτη τους (μα εκείνος πέρα βρέχει).
Αυτό που με εξίταρε είναι πως "η κουράδα"
έγινε είδος περιοπής, δεν πήγε στον Καιάδα.
Και για να δέσω πιο καλά το νόστιμο γλυκό
κάνω με στίχο ελεύθερο ποίημα σατιρικό:
Κομφετί
γαϊτανάκια στις πλατείες
Απόκριες λένε
Τόσα κρυμμένα μυστικά
τόση αηδία στις κόγχες τους
ξερνούν δάκρυα
κίτρινα
σε χλωμούς ρυθμούς, με όργανα κάποιας ξένης μέρας.
"Δως μοι τούτον τον ξένον" θα κραυγάσουν στο τέλος
φορώντας τις μάσκες.
Απόκριες.....
γδύνονται την μάσκα του παρελθόντος Χρόνου
-
Τώρα μπορεί την Σάτιρα να θες να υπηρετήσεις; (χμ..)
Τη σάτιρα δεν τόλμησα ποτέ να πλησιάσω.
Είναι απ΄τις τέχνες Μέγιστη. Εγώ πως να τη φτάσω?
Κρατάτε εσείς τη σάτιρα ως όπλο κι άλλοθι σας.
Κι άστε με να παρεξηγώ (!), την κάθε πρόθεσή σας…..
Τι 'χες Βάγια?
Τι 'χα πάντα!
Μια μολόχα στη βεράντα.
Πάντα χρήσιμη η μολόχα!!
-
Ελεος...απλα ελεος...
-
Πόλεμος μήπως άρχισε, σε δυο … συντονιστές;
Ο ένας λέει έλεος!!!! Κι ο άλλος τι τα θες;;;
Μπράβο σε όσους το μπορούν το νήμα να τραβάνε…
Δόξα στις ‘’μύγες’’ που μπορούν την μπάλα να τσουλάνε!
Μα κάπου είδα τον παππού… κι υπόκλιση του κάνω!!!
Ξέρει η Κρήτη από αυτά, μα πες μου τι να κάνω;;;…
Η gkou ήδη φοβήθηκε και πήγε στη γωνία...
κι η Aganippi με φιλιά, δηλώνει ανησυχία…
Λέω να βάλω τίτλο εδώ την … ‘’Κανενολογία’’
συμπέρασμα των λόγων σας που στάζουνε σοφία…
Ή λέτε φίλοι έτσι απλά, την Βάγια να τιμήσω;;
‘’Χαζομαρούλες’’ να το πω… μολόχες να το ντύσω…
Νομίζετε στα σοβαρά… πως κάτι πίσω κρύβει
το θέμα αυτό που η Σάτιρα με γέλια το τυλίγει;;;
Το άνοιξε διαχειριστής; Κάποιος που να χει αστέρια;
Κάποιος που πήρε φάκελο μέσα στα δυο του χέρια
(κάποιο μεγάλο σκάνδαλο) έτσι να κουκουλώσει!!
(από τα δυο του Αλή... στο ένα να ενδώσει…)
Πραγματικά γελάω πολύ… Τι συνωμοσιολογία!!!
Γελάω ειλικρινά πολύ και έχει σημασία
μέσα από την άμιλλα να δούμε την ουσία…
Ουσία; Ναι αλλά από τι, για ποιόν και ποια οπτική γωνία;
Αυτή που ‘’θύματα’’ όλους σας, θέλουνε να σας λένε…
ή αυτήν που εδώ εντοπίσατε; με γράμματα που καίνε;
-
Είναι το ''χιούμορ'' αρετή
και ας με χαλάει η λέξη
η σάτιρα είναι γιορτή
όλοι έχουμε μπλέξει
είναι τρόπος χαλάρωσης
στο άχαρον της μέρας
μέσο αποσυμφόρησης
σαν δροσερός αέρας
ό,τι ο καθείς βλέπει στραβό
και ό,τι τον ενοχλεί
τα σούρνει με ύφος παλαβό
με ''άδεια ποιητική''
κι αν κάποιοι πάντα θέλουνε
να ξύνουνε πληγές
δεν μας πειράζει, ας έχουνε
το κρίμα στις καρδιές
κόμπλεξ, κακία, εγωισμούς
τα πάντα όλα ξορκίζει
αγάπης βάσανα, καημούς
η σάτιρα ξεσκίζει
όποιος λοιπόν εμπνέεται
ας κλέβει λίγη ώρα
στο ''άνευ αξίας'' να 'ρχεται
να γράφουμε για χρόνια.
-
Ρε 'σεις θαρρείτε ήτανε ως σπόντες ειπωμένα
τα λόγια αυτά που είπαμε στιχάκια που πλαστήκαν
με δόλο που με ποιητή την άδεια σκεπασμένα
περίτεχνα το στόχο τους στο κέντρο του τον βρήκαν;
Αυτά τα συμπεράσματα γρήγορα μην τα βγάζετε
για του έντομου τον κάτοχο μια παροιμία βρήκα
αυτός που το 'χει είναι αυτός που θέλει και μυγιάζεται
αν είναι μύγα.. Ή αλλιώς σφίγγεται αν είναι σφήκα!
;)
-
"Οι καλικάντζαροι μπορεί να είναι και κακοί?"
ρωτήσανέν με σήμερα τα έξυπνα παιδία
Θέλει παιδιάστικο μυαλό συγχρόνως και παιδεία
ώστε να έχ' η σάτιρα χρειά πολιτική.
Πρέπει να δεις τα πράγματα απ' όλες τις απόψεις
και να τα παίρνεις από μπρος μαζί και από πίσω
σαν του καπέλου το κοντό ή το μακρύ το γείσο
και τις προκαταλήψεις σου ως βούτυρο να κόψεις.
Μ' αν ψάχνετε ολημερίς να βρείτε την ουσία
σ' όλα τα τεκτενόμενα στα μυστικά τα τόσα
δεν ξέρω άμα φτάσουνε του κόσμου όλα τα γρόσα
για ν' αγοράσουν την ζωή που βάζει απουσία.
-
Έτσι τσουλήσανε λοιπόν τρεις μέρες, μες στο Στέκι…
‘’Άνευ αξίας’’ το θέμα μας… μαχαίρι και ντουφέκι
γκρίνιες, πυροτεχνήματα, κακίες, ζήλια, πόνος…
μολόχες και γαρύφαλλα, ε! και λιγάκι φθόνος…
Έτσι διαλέξαν οι σοφοί, να εξελιχθεί το θέμα…
δολοπλοκίες βλέποντας με ένα μονάχα βλέμμα…
Δεν το μπορεί δε γίνετε για πλάκα απλά, να ανοίξει!
Δόλιους εξυπηρετεί σκοπούς και… θα το δείξει!!!
Είναι αποκαρδιωτικό …δεν λέω τίποτε άλλο…
Κάποιοι να δείχνουν πρόβλημα πως έχουν και μεγάλο!!!
Αν κάποιον αυτοσαρκασμό μπορούν να διακρίνουν…
ή έχουν μάθει αφ υψηλού τα πάντα να τα κρίνουν…
μια συμβουλή έχω γι αυτούς … τα αυτιά τους ας τεντώσουν…
στον πειρασμό ξανά ποτέ, δεν πρέπει να ενδώσουν
στ’ ‘’άνευ αξίας’’ κι αφορμής, γραπτό μην παραδώσουν…
(ωχ) μοιάζει να ναι απειλή! Ε..και ; Ας το χρεώσουν!!!
Το θέμα αν άνοιξε καλώς ; κακώς; εγώ δεν κρίνω…
Τα αστέρια τα πολέμησα πρώτος και δεν το κρύβω…
Τώρα τα αυτοκόλλητα μπροστά μου τα θαυμάζω!!!
Κι άμα λίγα μου φαίνονται… όσα γουστάρω βάζω!!!
Όσοι λοιπόν στα σοβαρά ’’αστέρια’’ διεκδικούνε…
σε χύμα αυτοκόλλητα, στα ‘’ τζάμπο’’ θα τα βρούνε!!
Επίσης όσοι δεν μπορούν την σάτιρα να αντέξουν…
Την πλάτη τους ας δείξουνε…μπορούν να επιλέξουν…
Εγώ φίλους απέκτησα… δεν τρέφω ψευδαισθήσεις!!!
Μα αν θα ‘ρθουν κάμερες του star, για θέμα στις ειδήσεις…
θα ψάξω για εκπρόσωπο Τύπου, να τους μιλήσει
όποιος αντέξει σάτιρα, πειράγματα και κρίση…
Παππού!!! ζητώ συγγνώμη… όμως, να... θέλω να εξηγήσεις…
σε αυτό το θέμα εδώ που αντέχει επικρίσεις…
σ’ αυτό το πίσω… μπρός… που λες…έχω μια απορία
κάποιες που έχουνε κύριο.. θα ψάξουν και κυρία;
Είναι λιγάκι έτσι, θολό… Δεν το καταλαβαίνουν!!
Πες μου και για το βούτυρο.. πρέπει να το ζεσταίνουν;;;
Επίσης ξεκαθάρισε το γείσο; Πόσο να ναι;
Για όλα τα άλλα δεν ρωτώ…(νομίζω πως θυμάμαι)!
-
Ωχου!!! Δυό ώρες περίμενα απάντηση να γράψεις
στόχο το είχεις φίλε μου την νύχτα μου να κάψεις
και όσο εγώ έγραφα για "αλήθεια" στο Λιλάκι
είχες εσύ μου φαίνεται τον νου σου στο... πουλάκι.
Τρυγόνια δυό επιζητάς να πιάσεις μ' ένα σμπάρο
μα δε σου κάνω την χαρά, εγώ απαιτώ καπάρο
κι αν διακαώς επιθυμείς σελίδες να γεμίσεις
δεν μπαίνω σ' αυτό το κουπί με τις παρεξηγήσεις.
-
Μιας κι εχει ημίχρονο ο ΠΑΟΚ με τον ΑΡΗ...
Ταρατατζουμ ταρατατζουμ…ποια κάμερα θα κάνει ζουμ?
να ζουμ’ ωρε για να μη ζουμ? Ταρατατζουμ ταρατατζουμ!
Τεντώσαμε τ’ αυτάκια μας, κουνάμε τα χεράκια μας
μα σ’ άλλη ακροθαλασσιά δεν παν τα κουβαδάκια μας.
Μα για ποιες πίκρες μας μιλούν? Για χρέη, για καταστροφές?
Ρε μπας και φάγατε σουπιές ξεπαγωμένες από χθες?
Λάμπρο κακώς στοχάζεσαι πως το άνευ ουσίας σου
έγινε και αυτοσκοπός…είναι της φαντασίας σου!
Απλά λιγάκι πρόσεχε, θα ‘ναι του χαρακτήρα σου
κι όσα να αποφεύγεις θες ... μόνος σου κάθεσαι και λες.
(πρόσεχέ το αυτό ;D ;D )
Και πάμε όλοι μαζί τώρα που γυρίζει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ταρατατζουμ ταρατατζουμ…ποια κάμερα θα κάνει ζουμ?
να ζουμ’ ωρε για να μη ζουμ? Ταρατατζουμ ταρατατζουμ!
ΥΓ1. Δώστε χρόνο παιδιά στο κάθε τι. Ούτε να βιάζεστε, ούτε βεβαίως και να καθυστερείτε. Κάποιοι αλληλοδιαβαζόμαστε αρκετά χρόνια εδώ μεσα και γνωριζόμαστε πλεον πάρα πολύ καλά. Κι έτσι και δεν παρεξηγούμεστε. Για κάποιους νεότερους φίλους, χρείαζεται χρόνος. Τοσο γι' αυτούς όσο και για 'μας. Δυστυχώς.
Αυτά...και μην τολμήσεις Λάμπρο να συμπεριλάβεις αυτό το υστερόγραφο σε κάνα στίχο γιατί θα σφαχτούμε, το λέω και το εννοώ ;D
ΥΓ2. Το εννοώ είπα!
-
Μιας κι εχει ημίχρονο ο ΠΑΟΚ με τον ΑΡΗ...
Ταρατατζουμ ταρατατζουμ…ποια κάμερα θα κάνει ζουμ?
να ζουμ’ ωρε για να μη ζουμ? Ταρατατζουμ ταρατατζουμ!
Μα για ποιες πίκρες μας μιλούν? Για χρέη, για καταστροφές?
Ρε μπας και φάγατε σουπιές ξεπαγωμένες από χθες?
Λάμπρο κακώς στοχάζεσαι πως το άνευ ουσίας σου
έγινε και αυτοσκοπός…είναι της φαντασίας σου!
:roll πολυ-πολυ καλο!!!! ;D ;D
-
Κάνατε τα ματάκια μου για λίγο να βουρκώσουν
μα σε δολοπλόκων στοχασμούς άλλο δε θα ενδώσουν
Δεν επιτρέπω, φίλτατοι, τάχα αθώα να περπατάτε
και με πόδια βρώμικα στο νου μου να πατάτε
Ίντριγκες, δολιοφθορές κι άλλα του Βυζαντίου
φέρατε μες στο σπίτι μας κι έγινε του "γελοίου"
Ξεκίνησε ένας χορός να ξεφαντώνουμε ούλοι
κι εσείς το καταντήσατε γκρέμισμα απ' το Σούλι
Βότανα , χόρτα και φυτά βουνού μα και του λόγγου
σπείρατε εντέχνως στην αυλή κι έγινε του Ζαλόγγου
Έλεος, ήμαρτον κι αλί και τρισαλί αντάμα
για χαλαρώστε βρε παιδιά να μη μας πάρει η μπάλα
Μέσα απ' το γέλιο βγαίνουνε τα σοβαρά στη φόρα
μα γιατί τόσος σαρκασμός; μας πήρε η κατηφόρα
Κι αν θέλετε μπλεξίματα και κατινιές στη ζούλα
βάλτε ειδήσεις φίλοι μου στο Star, έχει και την Πετρούλα
Εγώ δεν κάνω ανακωχή μηδέ και παραιτήσεις
δεν ήμουν άλλωστε ποτέ της εύκολης της λύσης
Στιχάκια εγώ κερνώ ξανά, γεμίζω τα ποτήρια
κοπιάστε όσοι θέλετε μα...ξέρετε...δεν κάνουμε χατήρια...
Για τα πάντα φίλοι μου δεν είν' σοφό να μιλούμε
άμα δεν τα γνωρίζουμε κάλλιο να σιωπούμε
Κι αμα δεν βρίσκουμε σκόπιμο εδώ να χαλαρώνουμε
τρόπους ας βρούμε αλλού παρά εδώ να φασκελώνουμε
Εκκληση κάνω ύστατη στο ευφυές μυαλό σας
κουλάρετε και χαλαρά θα είναι για καλό σας
-
Μην φτάνετε τον κόσμο στο να φωνάζει "έλεος!"
Μήτε να χασμουριέται λέγοντας "σιγά, ο πολυέλαιος!"
Μαγειρέψτε τις λέξεις όμορφα, σαν νόστιμο στιφάδο
Αν πίκρα και χολή προσθέτετε, πάει σύντομα στον Κάδο!
(Μιλάω σοβαρά. Προσέξτε τι γράφετε. Η ανοχή έχει τα όριά της)
-
Μα αν μονάχα ζάχαρη τρατάρουμε στο σπίτι
τότε οι καλεσμένοι μας θα πάθουνε διαβήτη.
Γι αυτό φίλοι συνδημιουργοί ύψιστη σημασία,
έχει να έχει ο στίχος μας θάρρος κι ελευθερία.
Το ίδιο όμως κι οι κρίσεις μας ελεύθερα κι αυτές
πρέπει εδώ να εκφράζονται για να'ναι και "σωστές".
Θάρρος αν θέλει μια φορά, να πεις τον εχθρό σου σκύλο,
ακόμα θέλει πιο πολύ για να το πεις στον φίλο.
-
Σύντεκνοι μη φωνάζετε,
στα χέρια μην πιαστείτε,
φωνάζει ο διαχειριστής,
μη μου τον ενοχλείτε,
γιατί θωρώ το σύντομα
το κίτρινο ανθρωπάκι
από τα νεύρα τα πολλά
να βγάζει και δοντάκι... :)
Κι εμείς εδώ που χάσαμε
για λίγο το μπαλάκι
δαγκωματίτσες θα 'χουμε
από το Βραζιλάκι...
Μάζωξη φίλων και χαράς,
ταλέντων μα και γνώσης
στο Στέκι σας συνάντησα
κι όλες μου οι εντυπώσεις
υπήρξαν οι καλύτερες,
κι αυτές θέλω να έχω
κι αν θα θελήσω ίντριγκες
να πάω αλλού κατέχω...
Λάμπρο, για κοίτα, επέστρεψα
απ' την Ονειροχώρα,
για λίγο αφήνω τη ρακή,
τσίπουρο θέλω τώρα...
Ετοίμασε μου και μεζέ,
βατράχια κι αμανίτους,
εγώ θα φέρω τσι χοχλιούς
κάλεσ' αν θες και τρίτους...
Θα έχουμε και μουσικές,
λύρα μα και κλαρίνο,
θα μας ζηλέψουν φίλε μου
ίσαμε το Πεκίνο...
Με θέα την Παμβώτιδα
και με τρελό το κέφι
ποιος άλλος δε θα το 'θελε
παρέα να μας έχει;
Ώρα να φεύγω πάλι εγώ
σ' άλλους ν' αφήσω χώρο
ρίμες για να σκαρώσουνε
να σου τις κάνουν δώρο...
Κι αν φίλοι μου σας κούρασα
να μην ανησυχείτε,
μέρες πολλές θα κάνετε
για να με ξαναδείτε...
Μια καληνύχτα λέγω σας
τώρα και σας αφήνω
αν και μου άρεσε πολύ
το τσίπουρο που πίνω...
-
Σφάξιμο ηλεκτρονικό;;; βρε Βάγια πως θα κάνεις;;;
Μήπως κανά καινούργιο ιό; έξυπνα μου σουτάρεις!!!
Κάτσε να σώσω σε σκληρό…ετούτο το αρχείο
κάτι για να χω να κλαφτώ στο Ειρηνοδικείο…
Να σε παρεξηγήσω εγώ Παππού;;; πες μου πως θα μπορούσα;
μα θόλωσα απ’ τα κείμενα… δεν τα κατανοούσα!!!
Έτσι ‘’σεμνά και ταπεινά’’ με ύφος ευπρεπείας…
μια εξηγησούλα ζήτησα …ποιητικής αδείας… (ή αηδίας;;)
Για τον χορό στο Ζάλογγο, είπε η Pinelopi…
Σε εμένα είναι εδώ…κοντά…θα κάνεις βήμα πρώτη;
Ταρατατζουμ ταρατατζουμ armagedon τον δίνεις…
(το ρυθμό στα σίγουρα!)…μην τρέξεις να με κρίνεις!!
Σκύλε!...( φίλε) MACMISIAS πες μου βρε, τι φταίνε τώρα οι σκύλοι;
Αταίριαστοι μου φαίνονται σε τούτη εδώ την ύλη….
Βλέπεις κανέναν γύρω σου; ακούς το γάβγισμα του;
Θάρρος να βρω και ζάχαρη να δώσω κέρασμα του…
Μα των ορίων τα όρια, όποιος δεν τα γνωρίζει
καλά τα λες Βραζίλη μου, τα ‘’έλεος’’ θα αρχίζει…
Έλεος, ζήτησα κι εγώ... ανακωχή να κάνω…
μα δεν το θελαν οι ‘’καιροί’’… Προσωπικά; ΝΑΙ χάνω!!!
Μα δεν με νοιάζει και πολύ…άκουσα του ΧΩΡΙΑΤΗ
την έκκληση που έκανε, κλείνοντας και το μάτι…
κάθε πρωί το λαπτοπ του σαν φέρνει στο κρεβάτι
με γέλιο η μέρα να αρχινά… και ΟΧΙ με γινάτι!!!
Αχ τσι χοχλιούς νοστάλγησα…μα όχι όποιους κι όποιους
κι εδώ κάποιοι σερβίρουνε και τους βαφτίζουν ντόπιους…
βρε mantinada… δε μπορεί πάλι να πας για ύπνο!!!
Δοδίσαν βρε οι βάτραχοι!!! το χασμουρητό σου πνίχτο…
Τώρα που μου το θύμισες, να πω για το Πεκίνο…
Ζηλιάρηδες δε λέγεται!!! Να πω μονάχα εκείνο
κι όλοι θα συμφωνήσετε!!!…Μπορείτε με ξυλάκια;;;
μεζέδες να τσιμπήσετε… εκτός από σουβλάκια;
Κι αν τούτο βρείτε εύκολο… πείτε μου ποιος μπορεί;
Καλάμι τρισδιάστατο… με τέχνη να δεχθεί
πως ίσως και να ορέχτηκε… κι αν πει πως ΝΑΙ μπορεί…
βατράχια… έστω ψηφιακά εδώ, να τα γευτεί!!!