Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 27/01/09, 17:52
-
Είναι μέρες που σκέφτομαι ν’ αλλάξω ετικέτα
κι από σκληρός κι αδάμαστος να γίνω μαριονέτα…
Το ψεύτικο χαμόγελο ποτέ να μη μου λείπει,
να το φοράω πάντοτε, ακόμα και στη λύπη.
Άλλοι να με καθοδηγούν, άλλοι να με ορίζουν…
ίσως και να με πουν σωστό, να πάψουν να με βρίζουν.
Δε θα’ χω μέσα μου καρδιά για να μου την πληγώσουν,
ούτε όνειρο για να το βρουν, να μου το τσαλακώσουν.
Στα χρόνια μας είναι κακό, θεωρείται αμαρτία
δικό σου δρόμο να τραβάς, να είσαι αυθεντία…
μα αυτό το τάλαντο κανείς, ή το ‘χει ή δεν το ‘χει…
τώρα που προλαβαίνω ας πω ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ!!!
Ούτε να με καθοδηγούν, ούτε να με ορίζουν…
Ποτέ ας μη με πουν σωστό, για πάντα να με βρίζουν.
Κι αν έχω μέσα μου καρδιά για να μου την πληγώσουν,
το όνειρο που ίσως βρουν, ΔΕ θα το τσαλακώσουν…
-
Έϊ! πολύ rock το νιώθω αυτό! Μπράβο σου Γεωργία, μου βγάζει θυμό και μιας και είμαι ζορισμένος απ αυτά και άλλα τόσα μ εκφράζει! Νομίζω ότι τραγουδιέται φωναχτά!
-
Ένα μεγάλο μπράβο από μένα
εκφράζεις την αλήθεια της ψυχής σου
να 'σαι καλά και να στολίζεις την περιοχή μας
με καταθέσεις ψυχής.
-
Βασίλη, χαίρομαι που εκφράζει κι εσένα!
Παναγιώτη, τι να πω, με χαροποιεί το γεγονός ότι ξέρεις πως γράφω βιωματικά!Να είσαι καλά!!!
-
Μπράβο γεωργία μου άρεσε πάρα πολύ!
-
Γλυκιά μου Γωγώ, έστω και καθυστερημενα.... θέλω να σου πω... πολλές φορές αυτό το αδάμαστος να γίνει μαριονέτα το έχω νιώσει κι εγώ...μόνο που δεν τα κατάφερα γιατί απλά δεν μπόρεσα να χαμογέλασω ψεύτικα ΠΟΤΕ. είμαι σίγουρη όπως κι εσύ. Αυτοι οι καθοδήγητες που τάχα μας ορίζουν όσο και να βρίζουν μένουν πίσω... Γι' αυτό στο φινάλε σου στοχάζεσαι το ΟΧΙ!!!...Κι εγώ μαζί σου. Μου άρεσε πολύ! Φιλάκια
-
Γεια σου Γεωργια!!!μπραβο!!να εισαι ετσι παντα..(γιατι δεν μπορεις και να εισαι αλλιως...) ;)
-
Δυνατό...πετυχημένο...έτσι χώσε χώσε
-
Μαριονέτες…
Κάπως έτσι αισθανόμαστε όλοι, όταν η καταχνιά μας τυλίγει.. Αυτή της καθημερινότητας, της ρουτίνας που λεν, αυτή η αίσθηση πως μόνοι μέσα σε μοναχικές ψυχές, το δικό μας μονοπάτι στα τυφλά αναζητούμε..
Μα ο δρόμος θολός και σε λεωφόρους εμείς εγκλωβισμένοι..
Με μπάρες όρια, ταμπέλες και στολές την πορεία να προδιαγράφουν.. Σαν άλλοι τα νήματα να κινούν.. Που ονόματα επίχρυσα τους δίνουν.. Σαν νόμους που ηθικοί και δίκαιοι τάχατες είναι αφού έτσι βαφτιστήκαν.. Σαν ταμπελίτσες, όπου ο ένας είναι ο καλός, ο άλλος ο δυνατός, άλλος ο αφέντης.. Και μεις οι υπηρέτες των απαιτήσεων των τάχατες του κόσμου δυνατών..
Αυτών που το ρυθμό να δίνουν θέλουν.. Και μεις να ακολουθούμε..
Μόνο που…
Να, σαν το σκεφτεί κανείς καλά, σαν το Λόγο αφήσει μέσα του να μιλήσει, τότες θα δει.. Πως τα νήματα, μέσα του είναι, πως εκείνος τα αποδέχεται, μια και στ’ αλήθεια δεν υπάρχουν…
Σαν τις προσβολές, και τις επικρίσεις…
Το είχε πει ο Βούδας θαρρώ σε κάποιους μαθητές του.. Όταν τους έβριζαν σε ένα χωριό από όπου είχαν περάσει, μα εκείνος ήρεμος και πράος όπως πάντα.. Και τον ρώτησαν «Καλά δάσκαλε, δεν δυσανασχετείς με το άδικο που σου γίνεται..;». Και είπε Εκείνος..:
«Οι προσβολές μπορεί να με αγγίξουν, μόνο αν τις αποδεχτώ.. Μα τις αντιγυρίζω σε κείνους που μου τις πρόσφεραν.. Και στα σπίτια τους ξανά θα τις πάρουν. Το τι θα κάνουν μ’ αυτές εκεί, δικό τους θέμα είναι…»
Το ίδιο με τα νήματα θαρρώ και με τις μαριονέτες…
Σαν αποδεχτούμε στο σκοπό που μας βάζουν να χορέψουμε, τότε μονάχα αληθινά τα σχοινιά τους θα γενούν..
Αν όχι…
Στο δρόμο μας ξανά θα πορευτούμε, τα μονοπάτια της καρδιάς θ αναζητούμε..
Καλό ξημέρωμα Γεωργία.
-
Μιχάλη σε ευχαριστώ πολύ!
Φωτεινή, να κι άλλο ένα κοινό σημείο μας!!!
Armagedon, ;)
Δημήτρη, χαίρομαι που σου άρεσε!
Νεφελοβάτη , πολύ με τιμάς με την τόσο υπέροχη ανάλυσή σου!
-
αχαααααα! Αυτά είναι!πολύ power!!μπραβο ρε gkou!! :clap
-
Σε ευχαριστώ φίλε μου! :)
-
Δυναμη εισαι ρε gkoy!!! Δυναμη!!!!!
Ετσι μπραβο! Ενα μεγαααλο! ΟΧΙ!!!!
-
μπράβο Γεωργία ... πολύ όμορφο
-
Κατερίνα ,αυτό μας έλειπε δα, να τους λέμε πάντα ναι! ;)Χαίρομαι που συμφωνείς!!!
Στάθη σε ευχαριστώ πολύ!
-
...πολύ καλό κι εύστοχα διατυπωμένο!!!
-
Σ΄ευχαριστώ πολύ augo! :)Οι στίχοι δώθηκαν για μελλοποίηση στον Blacksheepio και περιμένω με αγωνία το αποτέλεσμα!
-
μπραβο Γεωργια! ανυπομονω να το ακουσω μελοποιημενο! ;)
-
Στην εποχή μας λίγο πολύ όλοι είμαστε μαριονέτες, η διάφορα όμως είναι πως κόπιες φόρες ξυπνάμε και έστω και για λίγο προσπαθούμε να αποδράσουμε από το κουκλόσπιτο μας, βάζοντας φωτιά στο σπίτι του άτιμου θιασάρχη .
Σήμερα τον έκαψες τον άλυτη μπράβο !!
-
Κέλλυ, κι εγώ ανυπομονώ!
x-versus σε ευχαριστώ πολύ, με τιμάς με το σχόλιό σου :)