Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: armagedon στις 02/02/09, 20:48
-
η αρμυρα της θαλασσας θα ταξιδευει το αντιο σου..
ασπρος αφρος κυματων το φιλι σου,
μια αισθηση μισου μεσ την πνοη μου
κενο που πλυμμιριζει και χανεται στο συμπαν
κι εγω, μικρος πολυ μικρος,
το δακρυ μου αφηνω στο κυμα..
Σ εσενα να το φερει που εισαι μακρια,
των αστεριων τη λαμψη ναχει
να φωτιζει τον δρομο σου..
θολα τα φωτα σημερα στην πολη,
καποιοι τρεχουν,φωναζουν βριζουν και βριζονται
η μερα φευγει,το σκοταδι,σκοταδι διαδεχεται.
Το κεφαλι γερνω..την νυχτα να με παρει περιμενω
κι ολα να γινουν ανοιξη μεμιας...
-
Πολύ με άγγιξε ο "αποχωρισμός" σου φίλε μου.
Κι εκείνο το δάκρυ που στο κύμα αφήνεις
σαν απ' τα δικά μου μάτια να κύλησε, έτσι το
ένιωσα...
Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να το αφιερώσω
σε κάποιον...
Να είσαι καλά Άκη,
καλό βράδυ!
-
Φυσικα,καλη μου φιλη Μαντιναδα,μεγαλη τιμη μου κανεις!
Σε ευχαριστω.
Θοδωρας