Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: augo στις 13/02/09, 10:56
-
Αυτής της γης τα βάσανα
περίσσιοι τρυγητάδες
ξυλώνουν και φορτώνουνε
στα κάρα τους οκάδες.
Χαμένοι γυροφέρνουνε
στον άνεμο λυγάνε
και όταν ανταμώνουνε
ποτέ δεν χαιρετάνε.
Κρυφά πλαγιάζουν όπου βρουν
αμίλητοι τα βράδια
στην τσέπη παραχώνουνε
τ΄ ασήκωτα μοιράδια.
Μα σαν στα όνειρα περνούν
ο κόσμος τους μικραίνει
κι όλα τα βάσανα μαζί
τριχούλες σ΄ ένα χτένι.
-
Εσύ αν δεν έχεις πτυχίο σε θεωρητική επιστήμη εγω θα ξαναπάω φαντάρος.
-
Σ΄ευχαριστώ πολύ Ωρίωνα, χαχαχα αν σ΄άρεσε το στρατιωτικό μπορείς να ξαναπάς, οικονομικά έχω σπουδάσει...!
-
M' έχεις εντυπωσιάσει γενικώς, τόσα πολλά νοήματα συμπυκνωμένα σε τόσες λίγες λέξεις, δωσμένα τόσο ανάλαφρα χωρίς στόμφο, πραγματική ποίηση. Θα μπορούσα να διαβάζω τα γραμμένα σου για ώρες!
Κάτι όμως δεν κατάλαβα:
"Όταν στα όνειρα περνούν ο κόσμος τους μικραίνει" ή φαρδαίνει?
-
-Στρατιώτης τεθωρακισμένων Ωρίωνας 95Δ ΕΣΣΟ!
Παρουσιάζομαι ενώπιόν σας αυτοβούλως κύριε Επίλαρχε προκειμένου να τηρήσω δημόσια δέσμευση απέναντι στον augo που έλαβε χώρα στο φόρουμ του kithara.gr
-Ημίιιιιιιιιιιανάς.... :angry
-
Για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια συμφωνώ απόλυτα με τα λόγια του papous
απίστευτα ''δεμένο'' κομμάτι, δυνατά νοήματα
πραγματική ποίηση
μπράβο και από μένα [τελικά επανέλαβα τα ίδια αλλά δεν πειράζει].