Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 20/02/09, 22:42
-
Παρατημένη από «πως» κι από «γιατί»
σε διχασμένες εποχές, καημού πελάτες,
φευγάτος έρωτας, καμένο μου χαρτί
κι η καταδίκη μου, να ζω με αυταπάτες.
Σε αντροκρατούμενη νυχτιά ο οβολός
πως να κρατήσει της ζωής την κατρακύλα,
της ξεχασμένης σου Ιθάκης ο γιαλός
ζωσμένος είναι από Χάρυβδη, και Σκύλλα.
Και να το βλέπω το φεγγάρι μου λειψό
και να το βάφω με της νύχτας τους χρωστήρες
τέρμινα χίλια στο νησί, στην Καλυψώ
ποια Πηνελόπη σε ακουμπά, και ποιοι μνηστήρες.
Από την καύτρα του «αγαπώ» είχα καεί
και είχα όνειρο τα μάτια τα γλυκά σου,
μα λειτουργούσαν της αγάπης σου οι ναοί
μ’ έρωτες ξένους, παρτεναίρ η Ναυσικά σου.
Παρατημένη απ’ ονείρου πινελιές
βορά θηρίου ,μες στο κέντρο της αρένας,
από του Κύκλωπα θα φύγω τις σπηλιές
και θα φωνάξω: «Με αγαπούσε ο Κανένας»
9.02.09
-
Πολύ όμορφο, από κάθε άποψη!Καλώς μας ήρθες! :)
-
Μέσα από τους στίχους σου, περιγράφεις μια κατάσταση ίσως δική σου και επομένως δεν το σχολιάζω σαν θέμα.
Θα πω μόνο πως μου άρεσε.
Το διάβασα δυο, τρεις φορές και το βρίσκω εξαιρετικό.
-
Δεν θα κάτσω να το αναλύσω. Είναι φορές που πρέπει απλά να απολαμβάνουμε αυτό που διαβάζουμε. Κάτι τέτοιο έκανα κι εδώ και απόλαυσα την εξωτερίκευση των Ομηρικών σου επιρροών.
-
Συμφωνώ με τον Γιάννη, πολύ όμορφο και όσο το διαβάζεις σου αρέσει περισσότερο , ΕΥΓΕ και καλώς ήρθες.
-
πολύ μου άρεσε
μπράβο και από μένα
-
Το καλύτερο από αυτά που δημοσίευσες. Θα έλεγα, ότι η είσοδος στο φόρουμ είναι "θριαμβευτική"... Καλώς όρισες !