Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: hugegou στις 24/02/09, 08:35
-
Κάπου σε ένα σπίτι μακρινό
υπάρχει ένα κοχύλι μαγικό.
Όποτε αναζητώ τη γλυκιά σου τη φωνή,
ένας ήχος γλυκός μου έρχεται στο αυτί.
Μου ψιθυρίζει λέξεις παλιές, λέξεις απαλές
που θέλω να ακούσω από τις δικές σου τις φωνές.
Σ’ ένα μπαλκόνι ήμασταν και το αιγαίο βλέπαμε αγκαλιά.
Σε κράτησα σφιχτά και σου μίλησα σχεδόν ψιθυριστά
Θα σε περιμένω αγάπη μου κάθε βράδυ να γυρίσεις,
να κάνουμε όνειρα τρελά που ποτέ δεν θα γνωρίσεις.
.
Μια γυναικεία συντροφιά έψαχνα για την νύχτα αυτή,
αλλά η δικιά σου απουσία με βύθιζε σε όνειρα παλιά..
όνειρα γλυκά μέσα στη δικιά σου αγκαλιά…
Κι όμως κοιμάμαι πάλι μόνος στο κρεβάτι που είχαμε μαζί…
Ξέρω ότι μια ξένη αγκαλιά ψάχνει και με αναζητά,
αλλά εγώ θα περιμένω ένα δικό σου νεύμα
να γείρω στα δικά σου φιλιά στη ζεστή σου αγκαλιά…
Η καρδιά μου ζεσταινόταν απ’ τον ήχο της φωνής σου.
μόνο τ’ άρωμα στο μαξιλάρι έμεινε να θυμίζει τη μορφή της ηδονής σου...
-
πως γινεται να βελτιωθω αν δεν ακουσω καμια συμβουλη; ευτυχως η δυστυχωσ παλεψα 2-3 τραγουδακια αλλα καμια συμβουλη η αποψη απο τουσ παλιοτερουσ εδω μεσα...