Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 27/02/09, 11:59
-
Σοβατεπιά του Αύγουστου, κι αρμοί από Δευτέρες
θολό μνημούρι φτιάχνανε στο αδιάντροπο το χτες μου
σκιές πορτραίτα στήνανε στων ουρανών τις φτέρες
που τις νυχτιές λικνίζανε παλιοί συμμαθητές μου
Θυμάμαι, που χανόμαστε στων φεγγαριών τα δάση,
τον Άκη που είχε ερωτευτεί, των Δαναών τον λόγο,
τον Φυσικό, που ανέβαινε στην έδρα να εξετάσει,
την Αντιγόνη την ξανθή, την απουσιολόγο.
Το αγνότερο απ’ τα σύννεφα δεν έβγαινε τα βράδια
μη κρύψει τ’ άστρα που έφεγγαν της θύμησης το δρόμο,
κάποια παιδιά που χάθηκαν στης νύχτας τα πηγάδια
σε μιας στροφής το γλίστριμα, σε αγάπης λαιμητόμο.
Καθώς τα κοντοζύγωνα τα ίχνη ενός Σαββάτου
που θερισμένα απλώναμε του έρωτα τα λινάρια
στο γκρέμισμα του ονείρου μου, μια λάμια του θανάτου
μου ’πε οι παλιοί συμμαθητές, χάνονται ανάρια-ανάρια.
Θυμάμαι εκείνες τις χρονιές, που στ’ άδολα τοπία
και στους ουράνιους χορούς, βαράγανε τα ντέφια
Αχ! Της χρονιάς το πέρασμα να ήταν ουτοπία
και πάλι να ξανάσμιγα, με τα χαμένα αδέρφια
7. 8. 07
-
Εξαιρετικός χειρισμός του λόγου. Εντυπωσιακή τεχνική, πλέριο συναίσθημα.
-
Τι να πω; Συγκροτημένος ποιητικός λόγος που ξεχωρίζει...! "Του έρωτα τα λινάρια.." , "στων φεγγαριών τα δάση.." ,
"στων ουρανών τις φτέρες.." ! ! !
Αγκαζέ με την έμπνευση εσείς, παραλήπτες εικόνων και νοημάτων εμείς! Επιμένω να χαρακτηρίζω την "είσοδό" σας στο στέκι, ως εντυπωσιακή!
-
Συγχαρητήρια υπέροχο , με άψογη τεχνική !
-
Είμαι πλέον πεπεισμένη πως δεν είναι τυχαίο.
Διαβάζω το "...κέρμα", το "Θυμάμαι", το "..Μυστρά".
Τελευταία, μου ήταν δυσεύρετα τα αξιόλογα. Αυτά που φωνάζουν πως ναι, είχαν την προσοχή, τη γνώση, το μεράκι, το ταλέντο, τη θέληση όταν φτιάχτηκαν και δεν κατέληξαν έρμαια μιας άχαρης, έμμετρης μονοκοντυλιάς.
Να ‘σαι καλά.
-
δε μπορω παρα να συμφωνησω με ολους τους παραπανω συμforoumιτες!