Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 27/02/09, 17:04
-
Παλιές μου θύμησες.
Που ήσουνα στις δύσκολες στιγμές μου,
την ώρα που σε έψαχνα ο τρελός,
θα έπαιρνα κουράγιο απ΄το παρόν σου
και ίσως να σωνόμουν ο νεκρός.
#
Γαρίφαλα σου έστρωνα στο δρόμο,
μου έστηνες παγίδες για ζημιές,
ο δρόμος ο δικός μου ο γκρεμός σου
και δώσ΄του μια ζωή τρικλοποδιές.
#
Που ήσουνα στα δύσκολα για πες μου,
τί μου ΄λθες εκπροθέσμως να με κλαις,
δεν σβύνουν δυστυχώς οι ενοχές σου
μα ούτε κι οι δικές μου οι πληγές.
#
Χρυσάνθεμα σου έστρωνα στο δρόμο,
μου έσπερνες τριβόλια για ζημιές,
το πέτυχες στ΄αλήθεια το σκοπό σου,
τί ήλθες και μου θύμησες το χτες.
-
Καλημέρα Γιώργο...
Έκπληξη! Πολύ καλή πρωινή, δική σου. Κάτι διαφορετικό, πάλι, απο εσένα. Για να βλέπουμε πάντα το Γιώργο απο μια άλλη πλευρά. Μου άρεσε πολύ... ανάγκη ή αναγκασμός η ανάμνηση? Η ανάμνηση μας τρέφει αν ειναι γλυκιά... μας πληγώνει αν ειναι κακιά.
Την Καλημέρα μου!!! :)
-
Φωτεινή σ΄ευχαριστώ πολύ .
Και την δική μου καλημέρα !