Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 17/03/09, 13:07
-
Περπατώ στους γνώριμους δρόμους
και βλέπω πρόσωπα γεμάτα αγωνία .
Άλλοι μιλούν για άγραφους νόμους
κι άλλοι μαθαίνουν τη ζωή στα καφενεία .
Έλα μία Κυριακή
θα με βρεις κάπου εκεί
στην ατέλειωτη λιακάδα .
Να τα πιούμε όλοι μαζί
και να νιώσουμε πως ζει
η αιώνια Ελλάδα .
Περπατώ στα γνώριμα στέκια
ψάχνοντας στη ζωή μου μια πορεία.
Άλλοι κρατούν στα χέρια τα τουφέκια
κι άλλοι μαθαίνουν στα παιδιά τους ιστορία .
Έλα μία Κυριακή
θα με βρεις κάπου εκεί
στην ατέλειωτη λιακάδα .
Να τα πιούμε όλοι μαζί
και να νιώσουμε πως ζει
η αιώνια Ελλάδα .
-
Σε μιά εποχή που οι περισσότεροι από εμάς έχουνε στο στόχαστρο αυτή τη χώρα έρχεται ο Μιχάλης κόντρα στο ρεύμα και της χαρίζει εναν "μίνι" ύμνο. Αυτό δεν είναι διόλου κακό, γιατί όπως ξέρουμε να καταγγέλουμε ότι δεν μας αρέσει, έτσι πρέπει να λέμε και αυτά που μας αρέσουν για να έχει αξία η καταγγελία μας και να μην είναι μιά απλή "γκρίνια". Στιχουργικά επίσης μου αρέσει πολύ το συγκεκριμένο πόνημα του Μιχάλη13 και το μόνο που έχω να του πω είναι ένα μπράβο και μακάρι πάντοτε να μπορεί με τους φίλους του να απολαμβάνει μέσα στη λιακάδα την Ελλάδα... :)
-
Μια "ηλιαχτίδα" στο σκοτάδι της εποχής που βιώνει ο τόπος μας. Επιπλέον πολύ δυνατές ιδέες αναφαίνονται μέσα απο αυτό το κομμάτι.
Άλλοι μιλούν για άγραφους νόμους
κι άλλοι μαθαίνουν τη ζωή στα καφενεία
Άλλοι κρατούν στα χέρια τα τουφέκια
κι άλλοι μαθαίνουν στα παιδιά τους ιστορία
Υπέροχα γράφεις ρε Μιχάλη, υπέροχα! Απλά και όχι απλοϊκά.
Το έχεις, στο έχω ξαναπεί.
-
Φίλε Μάκη χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν αυτοί οι στίχοι . Είναι βασικά μία σφαιρική αντίληψη που έχω για τη χώρα μας με τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων της (στα δύο κουπλέ ) και με την ομορφιά και τη ζεστασιά της στο ρεφραίν ! Δεν είμαι από αυτούς που έχουν να πουν μόνο ένα κακό λόγο για τη χώρα μας αλλά απεναντείας αγαπώ όσα μας προσφέρει αλλά και κριτικάρω όσα κάνουμε λάθος . Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και ανταποδίδω την ευχή σου για τη λιακάδα !
Δημήτρη τι να πω με κάνεις να κοκκινίζω κάθε φορά με τα λόγια σου και μου δίνεις μεγάλη χαρά με αυτά που πιστεύεις φίλε μου για μενα . Μακάρι να σε επιβεβαιώνω κάθε φορά ! Σε ευχαριστώ !