Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 18/03/09, 11:20
-
Γεννημένος ατίθασος ξεκινάς τη ζωή σου,
έμβρυο που επιβίωσες… η πρώτη επανάστασή σου!
Ένα μέλλον αβέβαιο έξω σε περιμένει
και η πόρτα για τ’ αύριο στο δάκρυ σκουριασμένη…
Τα κενά που κουκούλωσες βρίσκεις τώρα μπροστά σου,
τη στολή του ρακένδυτου φόρεσες στο όραμά σου…
Στης νυχτιάς το αντάμωμα ανοίγεις την καρδιά σου,
σαν έρθει ημέρα κρύβεσαι, μη δουν τα μυστικά σου…
Μεγαλώνεις ..και φίλη σου την αντίρρηση κάνεις,
να φλερτάρεις τον κίνδυνο ,ευκαιρία δε χάνεις…
Δε σ΄ αγγίζουν οι έρωτες, λες πως είν’ ουτοπία.
Χάνεσαι μέσα στου μυαλού τα θολά σου τοπία.
Τα κενά που κουκούλωσες βρίσκεις τώρα μπροστά σου,
τη στολή του ρακένδυτου φόρεσες στο όραμά σου…
Στης νυχτιάς το αντάμωμα ανοίγεις την καρδιά σου,
σαν έρθει ημέρα κρύβεσαι, μη δουν τα μυστικά σου…
-
Πανέζυπνος τίτλος,πανέμορφη γραφή !
Με την πάροδο του χρόνου όλο και καλύτερα !
Γεωργία την καλημέρα μου !
-
Γιώργο, σε ευχαριστώ πολύ!
-
χμμμμμμ.... ::)
μ αρεσει..... ;)
-
μπράβο ανήσυχη Γεωργία
-
Chimaira, Παναγιώτη, σας ευχαριστώ πολύ!
-
τη στολή του ρακένδυτου φόρεσες στο όραμά σου…
ωραιος τυπος!!!!!!!
-
Μπράβο Γεωργία!!
Την καλημέρα μου...
-
Ρακένδυτε ;)
Μαράκι σε ευχαριστώ πάρα πολύ!