Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 23/03/09, 12:42
-
Σου το 'χω πει.
Πάνω στο λάγνο σου κορμί πως θα παλεύω,
κι' αν της παλίρροιας το κύμα απλωθεί,
σε παραγάδια με δολώματα τα (θέλω) θα ψαρεύω,
ώσπου το νήμα σπάσει, λιώσει, αλωθεί.
Κανόνες στα σεντόνια σου θα βάλω,
να μη μου κρύβουν εσοχές, προεξοχές,
όπου μ' αρέσει να εισβάλω να εκβάλω
ανεξερεύνητες να μην υπάρχουνε περιοχές.
Το σώμα σου στις αποδράσεις μου θα περιπλέω,
με το ολόγραμμα μου θα σε ζω, θα σε μεθώ,
θα ψηλαφίζω όλα μου τα θέλω και θα επιπλέω,
στα παιχνιδίσματα της θάλασσας σου ν' αφεθώ.
Τα διάπυρα στο σώμα σου σημάδια θα αλώσω,
τα λάφυρα να μείνουν αποδεικτικά,
να γράψω γράμματα στα σύννεφα ν' απλώσω,
να καταργήσω διόδια και τέλη αναδρομικά.
Σου το 'χω πει
Στ' απόκρυφα περάσματα σου πως θα σεργιανίσω
θ’ ανοίξω περιφράγματα και ρεύματα τριφασικά,
μονόγραμμα άλικο στα στήθη σου θ’ αφήσω
να καταγράψει σύνορα, στοιχεία περιουσιακά...
-
:clap
Πάντα μένω άφωνη με το οίστρο σου, την καταπληκτική γραφή σου, την σωστή τοποθέτηση πανέμορφων λέξεων, τις σκέψεις σου...
Μου άρεσε πάρα πολύ και είναι το λιγότερο που μπορώ να πω για το ταλέντο σας κύριε Γιάννη.
Να είστε καλά!
-
Πολύ όμορφο το "πικάντικό" σου Γιάννη,
ένα μπράβο κι από εμένα!
Καλό μεσημέρι...
-
Πονηρούλη με τα σεντόνια....
Όμως όπως πάντα ωραίος !
Γιάννη την καλημέρα μου !
-
Ο Πειρασμός.
Στης πολυκατοικίας μου το διπλανό μπαλκόνι
πρωί τινάζει όπως πάντα η Ελένη ένα σεντόνι
μάτια βαμμένα, ξέπλεκα κόκκινα μαλλιά
για φίλημα στο στήθος της η ψεύτικη ελιά.
Κι’ αυτή το ξέρει πως θα βγω δήθεν για λίγο αέρα
φτάνει στο χώρισμα μου λέει όλο γλύκα καλημέρα
έχει φορέσει άρωμα μεθυστικό που με ζαλίζει
να σπάσω σκέφτομαι αυτό που μας χωρίζει.
Κερνάω καφέ μου λέει κι’ είμαι μόνη
κι’ από τα χέρια της περίτεχνα αφήνει το σεντόνι
σκύβει στα μάτια με κοιτάζει όλο νάζι
και το ξεκούμπωτο μπλουζάκι της ταιριάζει.
Της λέω μ’ άναψες φωτιά που τελειωμό δεν έχει
κι’ είναι μεγάλη η πυρκαγιά και ο θεός δε βρέχει
της λέω είσαι πειρασμός μέσα μου γίνεται σεισμός
είσαι της λέω μεταδοτικός ακράτητος ερωτισμός.
Ένας μεγάλος είσαι μα γλυκός μπελάς
κι’ ο πυρετός του έρωτα με καίει
μα εγώ είμαι μάτια μου ο γιατρός, με τσαχπινιά μου λέει.
-
Πικάντικο αλλά ποιοτικό! ;)Πολύ όμορφο Γιάννη, άργησα να το δω λίγο αλλά το βρήκα...
-
"πρωί τινάζει όπως πάντα η Ελένη ένα σεντόνι - μάτια βαμμένα, ξέπλεκα κόκκινα μαλλιά - για φίλημα στο στήθος της η ψεύτικη ελιά"
Ο Πειρασμός σε όλο του το μεγαλείο. Κύριε Γιάννη επειγόντως τη διεύθυνση και το τηλέφωνο της Ελένης