Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: diji grampsas στις 26/03/09, 02:26
-
Ψυχες απο ερειπια φορτωμενες
μυαλα απο σκεψεις και αξιες μολυσμενες
ανθρωποι που χανονται και σβηνουν
στον ερωτα δεν ξερουν πια τι δινουν
και χαραμιζουνε της νιοτης τους το νημα
βλεπουν ξεκαθαρα της μοναξιας το κυμα
βλεπουν καραβια απο μνημες βουλιαγμενα
κορμια απο λαβες και απο σταχτες σκορπισμενα
ρεφραιν
[βλεπω ενα δακρυ που δηλωνει χωρισμο
σαν κατι αποψε να με ριχνει στο κενο
νοιωθω να χανω της αληθειας μου το αιμα
με απλανες και παγωμενο βλεμμα]
για τους ανθρωπους που ολο χανονται στα λαθη
αυτη η ωρα της σιωπης ειναι αγκαθι
αυτη την ωρα που δεν ξερουμε τι κανουμε
σιγα σιγα και το μυαλο μας χανουμε
γιατι η αγαπη τελικα ειναι ενα ψεμα
ομορφο ψεμα που κυλαει σαν το ρεμα
μας ξεστρατιζει απο δρομο λογικης
και γιγαντωνει την αξια της στιγμης
Ζακυνθος 26/03/09 Δημητρης Γραμψας
-
Δημήτρη, οι στίχοι σου αυτοί είναι και ό,τι καλύτερο έχεις στείλει ως τώρα στη στήλη μας!όμορφα
αποδοσμενα νοήματα και ωραία επιλογή λέξεων!
-
gkou σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια.
-
Δημήτρη πιστεύω ακράδαντα πως με την πάροδο του χρόνου θα εξελιχθείς !
Καλή σου μέρα !
-
σε ευχαριστω πολυ φιλε Γιωργο για τα καλα σου λογια
προσπαθω να γινω καλυτερος χρονο με το χρονο