Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Malezyanni στις 04/04/09, 21:13

Τίτλος: Το στριφτάρι
Αποστολή από: Malezyanni στις 04/04/09, 21:13

Έστριψα τη ζωή μου
σε παραισθησιογόνα δίφυλλα
και τρίφυλλα
προγράμματα.
- Κερνάς;
- Όχι, είναι το τελευταίο.
- Μια τζούρα;
- Είμαι άρρωστος και θα σε κολλήσω. Άστο.

Τίτλος: Απ: Το στριφτάρι
Αποστολή από: papous στις 05/04/09, 19:50

Είχες καιρό να γράψεις αλλά μας τρέλλανες με την επανεμφάνισή σου.

Τόσα εκτεταμένα νοήματα, τόσες σκέψεις, σε κάτι τόσο σύντομο! Πραγματικά αναδεικνύεις την απόλυτη διάσταση της λέξης ποίημα!

Τίτλος: Απ: Το στριφτάρι
Αποστολή από: Malezyanni στις 08/04/09, 17:25

Ευχαριστώ papou. Αν και νομίζω ο πληθυντικός που χρησιμοποίησες είναι πιο κοντά στον ενικό.
Όντως έχω καιρό να γράψω. Πήρα την απόφαση πως δεν μπορώ να γράψω ποίηση και το γύρισα στο πεζό (με επιτυχία όπως δείχνουν τα πράγματα)

Τίτλος: Απ: Το στριφτάρι
Αποστολή από: papous στις 08/04/09, 21:38

Μ' ευχαριστείς? Με ποιόν τρόπο? Γράφοντας μάλλον. Ναι, μ' ευχαριστείς αλλά δεν είναι ανάγκη να το λες, άσε να το λέω εγώ. Ευχαριστιέμαι.

Μην αμφιβάλεις, η ευχαρίστηση είναι για όλους άσχετα αν δεν το λένε. Αν γράφεις τόσο ποιητικά πεζά, όντως, καλύτερα να μην ξαναασχοληθείς με την ποίηση. Θα ασχολείται αυτή μαζί σου! Αφαίρεση, στόχευση, έξαρση: το τρίπτυχο της ποίησης είτε σε έμμετρο είτε σε πεζό λόγο.