Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 13/04/09, 14:31
-
Θυμάσαι Γιάννη ;
Θυμάσαι φίλε Γιάννη μου,
που παίζαμε το γιάντες
και μια ζωή με κέρδιζες
και μου ΄παιρνες δεκάρες ;
&
Πουγγί,πουγγί τα μάζευες
σαν να ΄ταν κατομμύρια,
μα εγώ κρυφά σου τα ΄κλεβα
κι αγόραζα μολύβια.
&
Για να σκαρώνω στο χαρτί
στρατηγικές και πλάνα,
σου τα ΄παιρνα αλλιώτικα
και έκανα αεροπλάνα.
&
Μια μέρα στο γυμνάσιο
σε είχα κοροϊδέψει
κι ο λυκειάρχης μ΄έδειρε,
με είχε σακατέψει.
&
Για σένα κι αν δεν έφαγα,
το ξύλο της χρονιάς μου,
για ΄να φιλί που έδωσα
στην συμμαθήτρια μου.
&
Ήσουνα ένας κάρφαρος,
Θεός να σε φυλλάξει,
Ιούδα σε φωνάζαμε
όλοι μαζί στη τάξη.
&
Όλα στη επιφάνεια
τα έβγαζες βρε Γιάννη,
στο Ρώιτερ να ήσουνα,
τόσα δεν θα ΄χες κάνει.
&
Ο μίστερ " Εχεμύθεια "
σε λέγαμε στη τάξη,
κι οι δάσκαλοι σε είχανε,
μη βρέξει και μη στάξει.
&
Θυμάσαι Γιάννη ;
-
Αχ, Γιώργο, αν σου πω ότι μου ήρθε ραπ ρυθμός στο μυαλό μου με το που το διάβασα;Μου αρέσει πολύ η αμεσότητα των στίχων σου, είσαι απίθανος!
-
Γεωργία χαίρομαι πολύ για τα καλά σου λόγια,χαίρομαι ακόμη περισσότερο που με διαβάζεις ανελλειπώς !
Καλή μέρα να έχεις !
-
Καλησπέρα Γιώργο,
Σε θαυμάζω και σε χειροκροτώ. Μου θύμισες και δικές μου σχολικές αναμνήσεις. Να είσαι καλά!