Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 14/04/09, 22:42
-
Μεγάλωσα σε τόσο δύσκολους καιρούς
δίχως χαμόγελα,παιχνίδια και κουβέντα
γιατί αν δεν είσαι απ’ τους τυχερούς
δεν ανασαίνεις μέσα στα τσιμέντα .
Έτσι πνιγόμουνα χωρίς αναπνοή
και ήξερα πως είναι αδικία
που δεν αντίκριζα τον ήλιο το πρωί
γιατί τον έκρυβε μια πολυκατοικία .
Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις
κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει .
Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης
κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει .
Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει .
Πέρασαν τα χρόνια κι η ελπίδα πια
χάνεται μες της μοναξιάς τους ήχους
γύρω μας στέκουν λεοφώροι και γιαπιά
και εγώ γυρνώ στους τέσσερις μου τοίχους .
Και μένω εδώ , μα πάντα τριγυρίζω
με τα όνειρά μου σ’ άλλους ξένους τόπους
μα με πονάει πιο πολύ που όλο αντικρίζω
ανθρώπους να φοβούνται τους ανθρώπους .
Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις
κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει .
Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης
κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει .
Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει .
-
πολύ καλό φίλε
ειδικά η πέμπτη στροφή συγκλονίζει με την αλήθεια της...
Καλή Ανάσταση και καλό πάσχα σε σένα και στην οικογενειά σου.
-
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου ! Να ευχηθώ και σε σενα καθώς και σε όλα τα μέλη της σελίδας καλή Ανάσταση !
-
Κατά την άποψη μου πρέπει να κυνηγήσεις να γίνουν τα κομμάτια σου τραγούδια. Ίσως να χτυπήσεις κάποιες πόρτες απο δισκογραφικές.
Εύγε
-
Τι να πω Δημήτρη χαίρομαι με αυτό που πιστεύεις για μένα . Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να ακούσω μελλοποιημένους στίχους μου ακόμα και αν δεν φτάσω ποτέ στις πόρτες μιας δισκογραφικής . Σε ευχαριστώ ειλικρινά φίλε μου . Μου δίνεις πολύ κουράγιο !