Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: KgSoloman5000 στις 22/04/09, 12:47
-
Eξώπορτα λευκή, ξεφλουδισμένη
Με τη σκουριά στο σιδερένιο πόμολο
Εγώ εμπρός της να χαζεύω σα το μόμολο
Και η φθορά του χρόνου παραμένει…
Και να την αντιστρέψω πως μπορώ ;
Μες στην αυλή κλωτσούσαμε μια μπάλα.
Νερατζοπόλεμοι που σπάνια κερδίζαμε.
Σε βρύση πέτρινη τη δίψα μας δροσίζαμε
Τώρα δε τρέχει απ’ τη βρύση ούτε στάλα.
Την κάνουλα ν’ ανοίξω προσπαθώ…
Στη σκάλα πλέον σάπισε το ξύλο
Εκεί και αν φωλιάζουν αναμνήσεις…
Μια ουλή κάθε σκαλί που’ χα κουτρουβαλήσει
Άτσαλα όπως έτρεχα παρέα με το σκύλο.
Ένα ολόλευκο Τεριέ αρσενικό…
Στ’ αρχοντικό σαλόνι πολυθρόνες
Πιο δίπλα ένα πιάνο σιωπηλό
Στον τοίχο κάποιο αντίγραφο Βαν Γκω
Μα τώρα πια ξεθώριασαν εκείνες οι εικόνες.
Υπεύθυνος εν μέρει είμαι κι εγώ.
Και στη σοφίτα όπου κάποτε σε έφερα
Να δούμε τ’ άστρα πριν να σε πρωτοφιλήσω
Τώρα υπάρχουνε ιστοί και λίγο παραπίσω
Τα λάφυρα μιας εποχής που δείχνανε όλα ελεύθερα.
Λες και σκλαβώθηκαν μετά στου κέρδους το βωμό.
Και κάπως έτσι,
Το όνειρο της αναπαλαίωσης
Με οδηγεί
Στην αναπαλαίωση των ονείρων.
-
Ένα μεγάλο μπράβο από εμένα!Υπέροχες εικόνες και νοσταλγικά συναισθήματα!
-
μου αρεσε η δομη του!!! ο στιχος αναμεσα στις στροφες αλλα κυριως το "χαλασμα" στο τελος!
αν δεν το εβλεπα δεν θα καταλαβαινα οτι ειναι δικο σου kg!!
μπραβο!
συνεχισε να δοκιμαζεις...
-
Μου άρεσε πολύ
Λόγια γραφή, ενδιαφέρουσα πλοκή, όμορφες εικόνες και συναίσθημα, ωραίο δέσιμο.
Είσαι ποιητική ''δύναμη''
μπράβο και από μένα
-
Μια όμορφη σταυροβελονιά από ανεξίτηλες κλωστές,στην όμορφη ποιητική σου εταμίνα!
Μπράβο !
-
Όμορφη σύνθεση για περασμένα μεγαλεία...