Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 26/04/09, 10:31
-
Ανυπόταχτες οι μοίρες στις φραγές σου
σ’ ενός έρωτα λουσμένος τις πηγές σου
αφορίζεις κάθε τι, το ιδεατό,
βουτηγμένος στο ποτάμι το βαθύ σου
δεν ανέχεσαι πια μύγα στο σπαθί σου
και μεθάς με της αγάπης το ποτό
Οι καημοί ξεπλένουν τ’ όνειρο στην δύση
και λιμάρεις ότι σ’ έχει συγκλονίσει
κι όσα κάρφωνε της νύχτας ο χαφιές,
θύμα πέφτεις στης αγάπης τους αγώνες
μα ποιας μπόρας περιμένεις τις σταγόνες,
με ουρανό καθάριο δίχως συννεφιές
Απλωμένος μες στις νύχτες σου τις κρύες
μπερδεμένος στης αγάπης τις φατρίες
κάποιοι θέλουν σε βραδιές ν’ αποκλειστείς.
Οι στρατιές τους να πορεύονται μονάχες
όσο μαίνονται του έρωτα οι μάχες
μα αν το κάνεις, δυστυχώς θ’ αφοπλιστείς
Απαράλλαχτες αυγές ξεσυντονίσαν
των πηγών σου τις ροές, κι ανέμους λύσαν
να φυσήξουνε στου κόσμου τ’ ανοιχτά,
κι ως να δεις πως το «Αντίο» ήταν λάθος
ακουγόταν στου ορίζοντα το βάθος
το σκυλί της λησμονιάς σου ν’ αλυχτά
Με «βρεχτούρες » σ’ αγαπώ, με ομίχλης χάδι,
με ανέραστων καημούς σε άδειο πηγάδι
ξεκινάς την απορρύθμιση του χτες,
ας μας δείχνεις το σπασμένο σου το βέλος,
ας μας λες πάντα αρχή, το κάθε τέλος,
τις Κερκόπορτες αφήνεις ανοιχτές
Κι όσα ειπώθηκαν στο φύσημα του ανέμου
λόγια ήτανε ακήρυχτου πολέμου
και αγχόνες νυχτωμένων πολιτών,
οι αλήθειες που φανήκαν στα νυχτέρια
παραμένουν σ’ επτασφράγιστα τεφτέρια
και σε στίχους ξεχασμένων ποιητών
16.12.08
-
Δεν θέλω και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιους σίχους μιας και όλοι έχουν το δικό τους ειδικό βάρος!
Μ' αρέσει πολύ αυτό που διάβασα Invikos!
Να 'σαι καλά!
-
Καλή μου Βάγια
κάθε φορά που με σχολιάζεις, έχεις έναν καλό λόγο και οφείλω να σ' ευχαριστήσω γι' αυτό....
Να 'σαι πάντα καλά, και να ξέρεις ότι κι εγώ...λίγο σπάνια μεν....παρακολουθώ αρκετά φιλαράκια,
όπως και την δική σου όμορφη γραφή
Τα λέμε!!!!!!!!!!!!!