Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: rakenditos στις 02/05/09, 20:05
-
Στις ακμες σου γλιστραω
και απο ακρη σε ακρη
στο ασπρομαυρο πανω
κυβικο
καυκαλο σου
με τα εξι πηγαδια
και τις πεντε πληγες σου
στις ραφες τριγυρναω
των τεσσαρων ματιων σου.
Και τα τρια ρολογια
που κουρδιζουν τον Κοσμο
και τα δυο σου χερια
που κινανε τις ωρες.
Στο κλουβι σου κλεισμενος
και τις εξι πλευρες σου
μ'ενα στιχο γυρευω
για την μιαν αληθεια.
-
πραγματικα ωραιο!!
το Ζ. να φανταστω ειναι το πρωτο γραμμα απο καποιο ονομα??
-
Ρακένδυτε, έχει τόση δύναμη που θα άξιζε τον κόπο να το ξανακοιτάξεις.. Να το στρογγυλέψεις λίγο ίσως! Είναι πολύ δυνατό πάντως!!!
-
!! που το βρηκατε αυτο?
καταρχην ευχαριστω που το διαβασατε...Neiko χαιρομαι που σε "βέπω" ξανα!!!
χμ.... θα μπορουσα να πω διαφορα για αυτο το ποιηματακι...αλλα δε βαριεστε... μιας και ρωτησες ομως θα σου πω μονο οτι το Ζ.
σημαινει "Ζαρι" και "Ζωη".... νομιζω τωρα οτι μπορει ευκολα να δει κανεις και γιατι μιλαει και γιατι εχει αυτο τον τιτλο...
να στε καλα :)
-
ωραίος εσωτερικός ρυθμός ρακένδυτε! είχα ξεχάσει να στο σχολιάσω