Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 15/05/09, 11:22
-
Μη μου λυπάσαι
και μη μου βασανίζεσαι .
Μη μου φοβάσαι
στη νύχτα μη δανείζεσαι .
Κλείσε τα μάτια
κι αν είναι δακρυσμένα .
Χρυσά παλάτια
θα χτίσω εγώ για σένα .
Δώσε μου ξανά τ’ άδειο σου χέρι
κι έλα στης καρδιάς μου την κρυψώνα .
Κι αν τέλειωσε για μας το καλοκαίρι
εγώ θα σε ζεστάνω το χειμώνα .
Μη μου θυμώνεις
και μη μου συννεφιάζεις .
Μη με μαλώνεις
στα αστέρια να κοιτάζεις
Κλείσε τα μάτια
κι αν είναι δακρυσμένα .
Χρυσά παλάτια
θα χτίσω εγώ για σένα .
Δώσε μου ξανά τ’ άδειο σου χέρι
κι έλα στης καρδιάς μου την κρυψώνα .
Κι αν τέλειωσε για μας το καλοκαίρι
εγώ θα σε ζεστάνω το χειμώνα .
-
Μιχάλη τι όμορφο..... πολύ τρυφερό ποίημα... :)
-
Ηθελα να σχολιάσω το ποιήμά σου με δυο στίχους αλλά επειδή δεν ξέρω πολλά από στιχουργική...δεοντολογία αν είναι δηλαδή σωστό να το κάνω
θα το πω πεζά : Είναι ό,τι πρέπει για να το ακούει μια γυναίκα από έναν άνδρα, και βγάζει πολλά από μέσα του ένας άνδρας όταν το λέει σε μια γυναίκα!
Ομορφο!!!
-
Κέλλυ να σαι καλά χαίρομαι πάρα πολύ που το βρίσκεις όμορφο .
Crool ελπίζω πράγματι αυτοί οι στίχοι να εκφράζουν αυτό που λες και απεναντείας θα μου άρεσε πάρα πολύ να το σχολίαζες κιόλας με δυο στίχους μιας και δεν ξέρω από τέτοιες δεοντολογίες !
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δύο παιδιά !
-
Μιχάλη δεν είναι τίποτα εξαιρετικοί στίχοι:
Για να το λέει ένας άνδρας σε γυναίκα
και να τ`ακούει μια γυναίκα από`ναν άνδρα
-
Κι όμως έτσι περικλείεις πολύ πιο όμορφα και μελωδικά το νόημα αυτών που θες να πεις ! Σε ευχαριστώ για μία ακόμη φορά !