Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Crool στις 03/06/09, 23:44
-
Σαν ξημερώνει η αυγή
και γίνεσαι καθρέφτης
τα πόδια δεν πατάν στη γη
και σου`ρχομαι δραπέτης
Σαν σε φωτίζει ο ουρανός
κι απάνω σου οι βαρκούλες
απ το μυαλό μου ο Θεός
παίρνει τις έγνοιες ούλες
Γαλανομάτα αστραφτερή
που γύρω γύρω σ`έχω
σαν φουρτουνιάζεις δε μπορώ
μακριά σου δεν αντέχω
και σαν αγκίστρι μού πετάς
κυρά μου εσύ πλανεύτρα
μόνος μου αγκιστρώνομαι
σε θέλω να σαι ψεύτρα
Το δόλο που μου δόλωσες
κοντά σου να με σέρνεις
με προθυμιά τον πίστεψα
για να με παρασέρνεις
Από την κάθε ρουτινιά
μέσα σου να βουτάω
στα χάδια σου να ρίχνομαι
πάνω σου να γλιστράω
Μόν` όποιος σ`έχει δίπλα του
ξέρει για τι μιλάω
που αν τύχει μούτρα να κρατάς
μαθές παραμιλάω…
Σα νευριάζεις, μ`αφρουδιές
και κύματα με διώχνεις
μα το ρυθμό σου ακολουθώ
και κάμε όπως νιώθεις...
-
Πολύ όμορφο ποίημα για τη θάλασσα που όλους μας ηρεμεί και όλοι την αγαπάμε
μπράβο φίλε Crool
-
Σ`ευχαριστώ φίλε Χωριάτη! Και επειδή κάθε τι έχει δύο ή και περισσότερες όψεις κατά σύμπτωση την ώρα περίπου που εσύ έγραφες το
σχόλιό σου εγώ αναρτούσα ένα άλλο θέμα που γράφτηκε με αφορμή την άλλη όψη της θάλασσας!!!( Είπαμε, αυτή η νεράιδα μπορεί
να σου πάρει τελείως τα λογικά ακόμα κι όταν πας να...γράψεις γι αυτή!)
Βέβαια δε φταίει εκείνη για τα ναυάγια αλλά σχεδόν πάντα ο άνθρωπος για την κακιά του εκτίμηση την απερισκεψία του
ή η κακιά η "ώρα" που λένε!
Βέβαια στον πόνο και στον χαμό λογική δεν επικρατεί (λογικό!) και άμα χάσει κάποιος δικό του άνθρωπο μπορεί να τη μισήσει!
Τα ξέρεις αυτά φαντάζομαι.
Να σαι καλά...
-
Αν και εκ πεποιθήσεως βουνίσιος , μου άρεσε ιδιαίτερα η περιγραφή της "πικροκυματούσας"...
-
Είναι και το βουνό τρέλλα φίλε ipeas!! Ειδικά άμα έχεις κι άλογο!! Ολη η φύση δηλαδή!
Απλά η θάλασσα είναι και πλανεύτρα!! Μπορεί να σε καταταλαιπωρεί χωρίς αποτέλεσμα και αντί να τη σιχτιρίσεις
και να σηκωθείς να φύγεις, μένεις εκεί και παιδεύεσαι, κι όταν αναγκαστικά έρθει η ώρα να φύγεις το μόνο που
σκέφτεσαι είναι πότε θα...ξανάρθεις κι όχι το χάλι σου το μαύρο και το κακό...ξενύχτι σου!
Πως είναι ο...τζόγος ας πούμε? Το αλκολίκι? Κάτι σαν ψύχωση!!
Ευχαριστώ για το σχόλιο (και για την επαναφορά, για να μη ξεχνιόμαστε κιόλας!!!).
-
Πως φαινεται ο ψαρας!!ψαρευεις φιλε crool?(μονο οταν εχεις δει τη θαλασσα απο ολες τις πλευρες της, μπορεις να γραψεις κατι τοσο ωραιο!
-
Φίλε armagedon, ναι, που να μην πω, ψαρεύω και...πικραίνομαι!!! Που δεν έχω χρόνο τελευταία για ψάρεμα, που
άμα τα καταφέρω και πάω, έχω να παλεύω και τις παραξενιές της και τις αψαρίες, που έχουν αδειάσει τα πέλαγα από
ψάρια, που...που!
Αλλά μόλις βρεθεί λίγος χρόνος παραπάνω αμέσως τρέχω! λες και το ψάρεμα δεν το ανακάλυψε ο άνθρωπος
αλλά αυτή η θάλασσα για να μας τραβάει κοντά της και να μας σκλαβώνει!!
Ευχαριστώ για το σχόλιο!
-
Το χάρηκα, πολύ καλό. Όσο για τη θάλασσα, όποιος έζησε το όνειρο
κάτω από την επιφάνεια της, την ερωτεύτηκε.
-
Καλησπέρα φίλε μου Νίκο,
την αγναντέψαμε κι εμείς μαζί σου... Την κολυμπήσαμε κι εμείς... μια αλμύρα στα χείλη νιώσαμε. Να είσαι καλά, ταξιδιάρη θαλασσόλυκε ;)
-
Φίλε μου kuiper (Γιάννη) όπως και να τη δεις είναι μαγική, άμα κοιτάζεις και μέσα στον κόσμο της
όντως ακόμα πιο πολύ!
πολλές φορές άμα δεν καταφέρνω να αποκοιμηθώ φαντάζομαι πως φοράω τη μάσκα μου
και χαζολογώ το βυθό της με τα χίλια δυό της, μήπως και χαλαρώσω...
Φωτεινή φίλη μου χαίρομαι που την αγνάντεψες και σ` αρμύρισε!! Εκτός του ότι είναι ο απόλυτος τόπος
και τρόπος απόδρασης, είναι και μια μόνιμη πηγή έμπνευσης, και ψυχικής γαλήνης!!!
Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας!!
-
Μπουχου χου...
Πολύ όμορφο.. και μόλις ξανα-αποφάσισα να μην την αποχωριστώ ποτέ.. :)
-
Τι βλέπω; Ενα συννεφάκι στη "θάλασσά" μου;!!
Ευχαριστώ συννεφάκι για την επίσκεψη και να ξέρεις...
Μόλις πήρες την πιο σωστή απόφαση!!!
Και αν μπορείς, μην την αλλάξεις ποτέ!..
Να σαι καλά!!
-
A, μα και βέβαια!
Τα συννεφάκια μοιάζουν πολύ με τα προβατάκια (=κυματάκια) της θάλασσας! :)
Δεν τό 'ξερες..?
Είμαστε ξαδέρφια! :)
-
Εγώ συννεφάκι δεν συμφωνώ ότι είστε ξαδέρφια!!!
Με τα "προβατάκια" (κυματάκια) λέω πως είστε...αδέρφια!!!
Μα από άλλον...πατέρα!!
Γαλανομάτα πονηρή με τρέλες και δυο γάμους
με τον Αγέρα πάνω σου και με ορμή να τρέχει
μποφόρια, να σηκώνονται τα Κύματα "θερία",
και με τον Ηλιο τον καυτό απάνω σου που σβήνει,
και τους γλυκούς σου Υδρατμούς τους αρμυρούς ρουφάει
και στη σειρά τα Σύννεφα απάνω σου τα στρώνει
να ρίχνουνε τον ίσκιο τους, γκριζόασπρη δροσιά τους
κι άμα θυμώνουν κεραυνούς και μπόρες να σου στέλνουν!!!
Συμφωνείς;!!!
Να σαι καλά!!!