Το Στέκι των Κιθαρωδών

Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 16/12/03, 22:36

Τίτλος: Γιαννης Αγγελάκας - Ο Χαμένος τα παίρνει όλα
Αποστολή από: ερεβος στις 16/12/03, 22:36
Το σαουντρακ που κυκλοφορησε για την περσινή ταινία του Ν. Νικολαίδη απο την Hytchhyke. Προκειται για μια εξαιρετική δουλειά που ειναι απο τις λίγες αυτου του ειδους κατα τη γνωμη μου που μπορει να σταθεί επαξίως αυτόνομα (δλδ ως ξεχωριστο μουσικο εργο χωρις την παρακολουθηση της ταινιας απαραιτητη). Εκτος απο τις πολυ ατμοσφαιρικες συνθεσεις του Γιαννη Αγγελάκα και το ομότιτλο τραγούδι στο σιντι υπαρχουν και 2 τραγουδια του Συμεων Νικοαλίδη (γιου του σκηνοθετη). Η ηχογραφηση εγινε στο σπιτι του Αγγελάκα  :o :o παρ όλα αυτα ο ήχος ειναι ικανοποιητικός. Προσωπική γνωμη: είναι το καλύτερο (τουλαχιστον απο τα Ελληνικά) σαουντρακ που εχω ακουσει...Το συστηνω ανεπιφυλακτα...
Τίτλος: Απ: Γιαννης Αγγελάκας - Ο Χαμένος τα παίρνει όλα
Αποστολή από: Modmor στις 24/02/05, 22:56
Όντως :o
Τίτλος: Απ: Γιαννης Αγγελάκας - Ο Χαμένος τα παίρνει όλα
Αποστολή από: guitarlover στις 24/02/05, 23:08
συμφωνώ και επαυξάνω. Ειδικά το wonderful world είναι κομματάρι. Όσοι δεν έχουν δει την ταινία σπεύσατε
Τίτλος: Απ: Γιαννης Αγγελάκας - Ο Χαμένος τα παίρνει όλα
Αποστολή από: bill74 στις 28/02/05, 21:38
το soundtrack ειναι πολυ πολυ καλο πραγματικα,
η ταινια απο την αλλη μεγαλη μουφα
Το μονο ενδιαφερον ειναι η ερμηνεια του Αγγελακα που εχει χαβαλε.
Αυτη και η πολυ ομορφη μουσικη του soundtrack ειναι που δινουν την οποια αξια στην ταινια που ειναι μια προχειροτητα χωρις λογο υπαρξης.
Μου αρεσουν τα βιβλια του Νικολαιδη και ο σουρεαλισμος τους και οταν ακουσα για την ταινια ετρεξα με την πιο θετικη προκαταληψη αλλα οσο και αν προσπαθησα να πεισω τον εαυτο μου να μου αρεσει ηταν αδυνατον.

ισως ειχα μεγαλες προσδοκιες...
Τίτλος: Απ: Γιαννης Αγγελάκας - Ο Χαμένος τα παίρνει όλα
Αποστολή από: Unknown Artist στις 02/06/06, 16:57
Πολύ καλό soundtrack, στο γνώριμο ύφος του Αγγελάκα και με την τόσο πρωτότυπη ενορχήστρωση στο ομώνυμο που ενώνει τις γραμμές της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής με την απόγνωση, τη θλίψη και την ειρωνεία της ροκ μέσω του ίδιου.
Όσο για την ταινία, εμένα προσωπικά μου άρεσε, χωρίς να πραγματεύεται κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δείχνει στον κόσμο τον κάτι που δε φαίνεται και μια πικρή αλήθεια, πως όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις δε σε νοιάζει να αρπάξει ςό,τι μπορείς από τους άλλους. Έχει και κάποιες στιγμές που αφήνει να εννοηθούν πολλά πράγματα για τη ζωή του "άντρα".