Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ιππαρχος στις 15/06/09, 23:54
-
Πάντα απορούσα
με την τόση σου λύπη
και αναζητούσα
το δάκρυ που λείπει
Σε κάθε πίκρα
μάζευες κι ένα
ποτέ δε βρήκα
πού τα' χες κρυμμένα
Τα είχες δέσει
να φτιάξεις αστέρι
να το αφήσεις να πέσει
η ανάγκη αν το φέρει
Το είχες φορτώσει
με ευχή και ελπίδα
σε ελεύθερη πτώση
μια νύχτα το είδα
-
Ίππαρχε...
Απ`αυτά που συμπαθώ, τα μικρά, που λένε (η εννοούν) αρκετά με λίγους στίχους...
Πολύ όμορφο.