Όταν
'Οταν οι ανθρώπινες καρδιές
τα τείχη τους γκρεμίσουν,
κι αλήθεια κ'ειλικρίνεια
αρχίσουν να σκορπάνε...
'Οταν η σκέψη η ανθρώπινη
βγάλει φτερά κι ανέβει,
κι αιώνια ιδανικά
αρχίσει ξανά να ψάχνει...
'Οταν μ'αγάπη οι ψυχές
γεμίσουν μέχρι πάνω,
κι απλόχερα το περίσσευμα
αρχίσουν να μοιράζουν...
'Οταν η μόνη έγνοια μας
είν'το καλό του άλλου,
και το Εγώ οριστικά
θα το'χουμε πετάξει...
Τότε θα ήμαστε άνθρωποι
άξιοι για να ζούμε,
και κοινωνία ιδανική
θα έχουμε φτιαγμένη.