Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 26/06/09, 23:16
-
Η αρραβωνιαστικιά μου η νύχτα.
Για μία νύχτα αλήτισσα
στα δύχτια της ξενύχτησα
και έγινα αλήτης.
&
Εμένανε τον άσημο
με έκανε διάσημο,
με μάθανε κι οι πέτρες.
&
Στην μέγκενη της μ΄έσφιξε,
τα νειάτα μου με έστιψε,
περνώ κακές ημέρες.
&
Μου έδωσε παράσημο,
εμένα το παράσιτο,
φορέσαμε και βέρες.
&
Τη νύχτα αρραβωνιάστηκα,
στα δόκανα της πιάστηκα,
αρκούσαν δυο κουβέντες.
&
Για μία νύχτα αγύρτισσα,
για κοίτα πως κατήντησα,
εγώ ο νοικοκύρης.
&
Του κόσμου το παράσιτο,
ένα μιλέτι κάλπικο,
είναι να με οικτίρεις.
&
Τα βράδυα στα Λαδάδικα,
θαμώνας στα νταλκάδικα
και το πρωί μπατίρης.
-
Με έφτιαξες, πολυ ωραίο φίλε Γιώργο
μακάρι να μπορέσεις να το μελλοποιήσεις
-
Θαμώνας στα νταλκάδικα και πάντα ανεβασμένα τα τραγούδια σου.
-
Παναγιώτη και Γιώργο,ευχαριστίες !
-
Μια δυνατή πένα...αναδεικνύεται ακόμα μια φορά, χωρίς επιτήδευση, μέσα απο τις ιδέες που υπηρετεί.
μια νύχτα...μια γυναίκα...μια ιστορία...
Τη νύχτα αρραβωνιάστηκα,
στα δόκανα της πιάστηκα,
αρκούσαν δυο κουβέντες.
λίγα τα λόγια που μπορώ να πω για τόσο ωραίους στίχους.
-
Δημήτρη τα λόγια σου με κολακεύουν.
Σ΄ευχαριστώ.