Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 27/06/09, 07:14
-
Μετρώντας
Μετρώντας τ’ άσπρα σύννεφα στο γέρμα,
θωρώ να τους αλλάζει ο βοριάς σχηματισμούς,
κι’ εγώ στ’ ανοίγματα τους ψάχνω περασμένα,
χρησμούς κι’ ανέρωτους ωκεανούς.
Μ’ ένα φτερό στον άνεμο ανερευνώ,
φθαρτούς του λογισμού μου υπνοβάτες,
αγλύκαντος ορτσάροντας συγκυβερνώ,
σκαρί μπαταριστό, μ’ άυλους επιβάτες.
Εικόνα της κιτρινισμένη του καιρού,
σ’ αστερισμούς τη βρίσκω λαξεμένη,
σημάδι αέναο καιρού αλλοτινού,
στ’ ακροθαλάσσι μου γυμνή ερωτευμένη.
Σκουριά την άγκυρα αλλοιώνει,
στο μεσοπέλαγο ξωκείλει αμαχητί,
μια ζωγραφιά εφηβική, κισσός που απλώνει,
σ’ ένα κατάρτι μιας ανάμνησης να κρατηθεί.
Τα ασπροσύννεφα αγέρηδες τα διαφεντεύουν,
σε μπάρκα που ο χρόνος κυβερνά,
κυκλώνες ύπουλοι που τ’ αναδεύουν,
να μη σαλπάρουν τα όνειρά μου τα στερνά.
Κι’ εσύ αχιβάδα στου μυαλού μου το γιαλό,
ιδεογράμματα στα κύματα του χρόνου,
το άλικο το άληστο φιλί σου αναπολώ,
απολιθώματα στα πέλαγα του πόνου.
-
Καλημέρα! Γιάννη μου, σαν την ταξιδιάρα την θάλασσα, ταξιδεύεις και ο βοριάς σε πάει πίσω - μπρος, μα κυρίως πίσω. Αναπολείς στις αναμνήσεις σου με τον πιο τρυφερό τρόπο... κι αυτός ο τρόπος είναι που τις κρατάει ζωντανές.
Πως μια εικόνα κιτρινισμένη σαν φθινοπωρινό φύλλο δεν την έχει φθείρει ο καιρός στην ουσία και στέκεται εκεί στην ακροθαλασσιά γυμνή και ερωτευμένη. Οι ζωγραφιές οι εφηβικές έχουν τόσο χρώμα απ' το πάθος για ζωή... κι εσύ τις απλώνεις τόσο όμορφα. Αυτή η αχιβάδα σε κάνει γλυκό άνθρωπο και νιώθεις ζωντανός... μια αχιβάδα κι ας τα απολιθώματα του πελάγους φουρτουνιάζει ο πόνος... ο πόνος της ανάμνησης και η καρτερικότητα των στερνών ονείρων.
Καλέ μου φίλε Γιάννη να είσαι καλά... να με ταξιδεύεις...να με μαθαίνεις.
-
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου...έτσι όπως γράφεις...Μη βάζεις καν το nickname σου...Το καταλαβαίνουμε από χιλιόμετρα ότι είναι δικοί σου στίχοι!!!Συγχαρητήρια Γιάννη!
-
δεν εχει αδικο η γιωργια!!
απο χιλιομετρα θα το ξεχωριζε καποιος!!
πολυ ωραιο το εργο σου... αν και οι καποιες εικονες μου φαινονται φορτωμενες λιγο παραπανω...
ωστοσο πιστευ πως τερειαζει απολυτα στην γραφη σου...
το λεξιλογιο που χρησιμοποιεις παντα με ενθουσιαζε!
ετσι και τωρα!
-
'Οποτε αυτές οι ΓΙΓΑΝΤΙΕΣ φτερούγες της ΠΟΙΗΣΗΣ ακουμπούν στη γη ( κι είστε κάμποσοι εδω μέσα που τις έχετε)
είναι ευκαιρία για όλους μας να σκαρφαλωνουμε πάνω τους και ν` απολαύσουμε μια πτήση στους αιθέρες των αισθησεων!
Πανέφορφο, Πλήρες, kuiper!!
-
όσο κι αν οι αναμνήσεις είναι ταξίδια στο παρελθόν διαβάζοντάς σε με ταξιδεύεις στο μέλλον...
Πως;
μια τα σύννεφα που τρέχουν πάντα μπροστά και ποτέ πίσω μια που κυβερνάς ορτσάροντας σκαρί έστω μπαταριστό μια που τα όνειρα πάντα έχουν περίοπτη θέση στους στίχους σου... ε να ταξιδεύω στο μέλλον, στο αύριο που δεν εγκλωβίζεται στο μυαλό σου στις παγίδες - μνήμες των καιρών...
-
Πλήθος όμορφων εικόνων, ταξιδιάρικη διάθεση, ρομαντισμός, φαντασία, ζωή
μπράβο φίλε Γιάννη
-
των εικόνων τη διάβα μετρώ
και μου βγαίνουν των λόγων στολίδια
μες στων στίχων θα μπω το μετρό
να με βγάλει σε ονείρου ταξίδια
ΕΞΟΧΟ...με υπέροχες εικόνες!!!! και υπέροχο ταξίδεμα στο παρελθόν!!!
Να είσαι πάντα καλά και να γράφεις!!!!!!!
-
Φωτεινή :-*
Γεωργία :-*
Νίκο :up
Νίκο (crool) :)
Κατερίνa :-*
Παναγιώτη :)
Θανάση :)
Για τα όμορφα σας λόγια, για την αγάπη σας, σας ευχαριστώ πολύ.
Ίσως σας δω το βράδυ στον ΙΑΝΟ.
Καλή σας μέρα.