Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: augo στις 30/06/09, 12:55
-
Ένα μαντήλι μουσκεμένο μ΄ αναμνήσεις
κι ένα τσιγάρο τελειωμένο από χθες
ότι απέμεινε πριν φύγεις, πριν να σβήσεις
κάτι στιγμές σαν σπίθες λιγοστές.
Μοίρασες την τράπουλα
τράβηξα και κάηκα
απ΄ την αρχή δικό σου το παιχνίδι.
Βλέπω το μαντήλι σου
σκέφτομαι τα χείλη σου
μ΄ αλλού τα δίνεις ήδη.
Ένα μαντήλι ποτισμένο με φαρμάκι
κι ένα φιλί σου που με πρόδωσε νωρίς
έχω κρυμένο και με τρώει σαν σαράκι
μέχρι βαθειά, ως το μεδούλι της ψυχής.