Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: elsint στις 02/07/09, 00:51
-
Κάθε μέρα σαν και τούτη
σκέφτομαι πως θα'θελα να ήμουν Θεός,
να'χα δύναμη και πλούτη
κι όσα δεν μ'αρέσουνε να έφτιαχνα αλλιώς.
Να έβαζα τον ήλιο να'ρθει
για μια μέρα μόνο από τον Βορρά,
κι όσα εγω νομίζω λάθη
θα τα έσβηνα όλα με μια πινελιά.
Θα έκανα πουλιά να τρέχουν
και στα ψάρια θα έδινα φτερά να πετούν,
θα έφτιαχνα πόδια για να έχουν
τα φυτά κι εκείνα πλέον να περπατούν.
Θα άλλαζα και τους πλανήτες
θα τους έβαζα να είναι όλοι κοντά,
με τα αστέρια, τους κομήτες
και το σύμπαν θα κανα μικρή γειτονιά.
Θ'άλλαζα και τους ανθρώπους
και θα φρόντιζα πιό συχνά να γελούν,
σκέφτηκα ήδη χίλιους τρόπους
να τους μάθω απ'την αρχή πώς να τραγουδούν.
Και θα με δοξάζαν όλοι
με τραγούδια ροκ και με κιθάρας πενιά
κάθε σπίτι κάθε πόλη
θα'χε αγάλματα δικά μου να προσκυνά.
Κάνω συνεχώς νέες σκέψεις
για όλα αυτά που θέλω αλλιώς να τα δω,
εφευρίσκω νέες λέξεις
για να αλλάξω εκείνες που δεν κατανοώ.
Κάτι μέρες σαν και τούτη
σκέφτομαι πως θα'θελα να ήμουν Θεός,
μα τη δύναμη, τα πλούτη
δεν τα έχω εγώ, για τον κόσμο ευτυχώς.
-
Καλημέρα Γιάννη
Έχω καιρό να σε δω εδώ.
Εξαιρετικός στίχος, μα δεν ξέρω γιατί είπα να σου θυμίσω το παρακάτω.
''Αν ήμουν πλούσιος''
http://www.youtube.com/watch?v=7akZoEQv6jI
-
Καλημέρα, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Είναι σύνηθες να ονειρευόμαστε πώς θα ήταν αν είχαμε την ευκαιρία να γίνουμε παντοδύναμοι ή πάμπλουτοι. Πάντως αν ήμουν Θεός ή πλούσιος, δε νομίζω να είχα την ανάγκη να γράψω ούτε λέξη και ίσως να μην είχα ούτε την ανάγκη να ονειρευτώ.