Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Crool στις 05/07/09, 20:37
-
Αυτό το μικρό ρυάκι
που δίπλα μας αργοκυλά
και ωδύνες μέσα σέρνει
στα θολά του τα νερά
πότε πότε μεγαλώνει
και ποτάμι γίνεται
δύσoσμη είναι η ροή του
με ορμή αφήνεται
να φουσκώνει από πάθος
εξουσίας κι απειλής
και παράλληλα να τρέχει
της φθηνής μας της ζωής
κι όταν κάπως ξεμυρίσει
τότε ανυποψίαστοι
σκύβουμε ακουμπάμε χείλια
μα στο στομάχι μας ζεστή
χύνεται η βαριά κατάρα
και του δόλου η φθονερή
σκοτεινή φιγούρα τρέχει
με χαρά της να το πει
στον κατέχοντα τη φλέβα
ψηλά στο όρος την πηγή
διαχρονικά που στέκει
να αφανίσει απειλεί
αφού είναι αυτός που έχει
την πηγή εκεί ψηλά
κι εμείς ξεδιψάμε μόνο
στο ρυάκι χαμηλά…
Καμμιά φορά πριν, ανυποψίαστοι, σκύψουμε στο ρυάκι που νωχελικά περνάει δίπλα από τα πόδια μας
ας ρίχνουμε τη ματιά μας εκεί στην κορυφή του λόφου...
Ισως, πριν ο χαμογελαστός θάνατος φωλιάσει στο διψασμένο σώμα μας,
μπορέσουμε να διακρίνουμε το ξεδιάντροπο μειδίαμα της φιγούρας που
απολαμβάνει τη δίψα μας...
-
μου αρέσει πολύ η αίσθηση τρόμου και η σκιά θανάτου που διαχέει το όλο ποίημα
μπράβο φίλε crool
-
Σ` ευχαριστώ φίλε Παναγιώτη (να συστηθούμε κιόλας!)
Στα σκιερά, και στα προβληματισμένα, για ψυχή, άνθρωπο, κοινωνία, μα και στους δρόμους του ενστίκτου,
των φόβων η της αίσθησης, και όλων των απροσδιόριστων, ασαφών, μα τόσο αληθινών,
πάντα για μένα θα έχει ιδιαίτερη σημασία, και θα είναι τιμή μου
η ανάγνωση και ο σχολιασμός.
Να είσαι καλά.Χάρηκα
Νίκος.
-
Μου άρεσε πολύ όλο! Αλλά αυτό:
το ξεδιάντροπο μειδίαμα της φιγούρας που
απολαμβάνει τη δίψα μας...
με έβαλε σε σκέψεις! Και πολύ το χάρηκα!
Ευχαριστώ!
-
Σ` ευχαριστώ argentina,
και ισχύει για την επίσκεψή σου και το σχόλιό σου ό,τι ανέφερα στο
αμέσως προηγούμενο δικό μου.
Χαίρομαι που σου άρεσε και...καλά κάνεις και μπαίνεις σε σκέψεις!
Φαντάσου ένα μικρό παιδάκι που έχουμε πχ. Ο,τι λαμβάνει εξαρτάται αποκλειστικά
και μόνο από τις δικές μας...επιλογές! Εμείς "κρατάμε" τις πηγές των πάντων του!!
Το θέμα είναι κατά πόσο η φιγούρα εκέι ψηλά, μας βλέπει σαν...παιδιά της!!!
Να σαι καλά! Ευχαριστώ.