Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 17/07/09, 19:41
-
Στο Τζιπουτί με είχες σερβίρει σε άσπρο δίσκο
λάγνο κορμί, ζεστό φιλί, γλυκός μπελάς
στο άλλο μου μπάρκο σε ζητώ μα δεν σε βρίσκω
και μου είπαν σε άλλους ουρανούς φεγγοβολάς
Σε ξαναβρήκα μια βραδιά στον Σηκουάνα
κέντημα έραβες με του έρωτα κλωστές
δεν σε φωνάζανε Σιμόν σε λέγαν Άννα
κι ήτανε τσούρμο στην ποδιά σου οι εραστές
Την άλλη μέρα σε ξεβράσαν οι βοριάδες
σ' ένα γιαλό, μισό κορμί κι αερικό
κι ούτε νοιαστήκανε να βρούνε τους φονιάδες
κανεις δεν έβγαλε μιλιά για φονικό.
Σε λέγαν Άννα και Σιμόν κι αλλοιώς ποιος ξέρει,
κι έψαχνες πάντα ένα καράβι να φανεί
μέχρι που βγήκες σε ουρανούς να 'σαι αστέρι,
μα στ΄ όνειρό μου θα 'σαι πάντα ζωντανή
-
Να 'σαι καλά φίλε μου να μας ταξιδεύεις πάντα με τέτοιους στίχους-ποιήματα
χίλια μπράβο
-
Υπέροχο, σε πηγαίνει μακριά.
-
Φίλε μου χωριάτη
φίλε Δημήτρη
για την επίσκεψη και τα σχόλιά σας 'ενα μεγάλο ευχαριστώ
Να είστε πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
Τρομερό ποίημα, συγκηνιτικό και ταξιδιάρικο..