Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 27/07/09, 12:01
-
Σε τρομάζει το πολύ,μα το λίγο δε σου αρκεί...
ειναι ο έρωτας φωτιά κι η αγάπη φυλακή.
Σε παγώνει η μοναξιά όμως χάνεσαι στο φως...
Σε σκοτώνει η σιωπή μα είναι ο διάλογος ρηχός.
Με αντίφαση η ζωή μοιάζει για σένα τελικά,
στα κενά να ακροβατείς και να σκάβεις μυστικά.
Δυό ψυχές και δύο μυαλά, σε ένα κορμί κοινό...
ο πίνακας χρωματιστός μα το φόντο σκοτεινό.
Δεν πιστεύεις στις στιγμές αλλά και πάντα τις ζητάς,
σα μαγνήτης σε τραβούν και στα μάταια τριγυρνάς.
Το αύριο τρέμεις που θα 'ρθει ,γαντζώνεσαι στο χτες
μα είναι τα όνειρα πολλά ,πολλές κι οι προσμονές.
Με αντίφαση η ζωή μοιάζει για σένα τελικά,
στα κενά να ακροβατείς και να σκάβεις μυστικά.
Δυό ψυχές και δυό μυαλά, σ΄ένα κορμί κοινό...
ο πίνακας χρωματιστός μα το φόντο σκοτεινό.
-
Γωγώ μου, πολύ ψυχή ξεχειλίζει απ' αυτό το έργο σου. Και πολλές αλήθειες γιατί άλλωστε τι να την κάνουμε την ποίηση χωρίς ψυχή κι αλήθεια... Το περιτύλιγμα χρωματιστό και το μέσα σκοτεινό. Πολύ ωραία το έθεσες Γωγώ μου. Πάντα τέτοια. Να είσαι καλά φιλάκια
-
Σε ευχαριστώ Φωτεινή μου,για όλα ;)
-
ειναι δυσκολο τουτο εδω αυτην την φορα.θελει πολυ μελετη. :hmm
-
Πολύ καλό, μπράβο Γεωργία! Αντιφάσεις και διχασμοί, και συμπεριφορές που αυτά προκαλούν.
-
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, που με διαβάζετε!