Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 06/08/09, 21:01
-
Μιλάνε έντεχνα και πάντοτε προσεκτικά,
μεγαλωμένοι μες σε πρότυπα ευρωπαϊκά.
Σε σφάζουν μόνο με το γάντι και χαμογελούν,
την αξιοπρέπειά σου στα δυο μέτρα εκτελούν…
Στήνουνε βρώμικα παιχνίδια και βραβεύονται,
και μεταξύ τους όλη μέρα ερωτεύονται!
Πίσω τους βρίζονται, μπροστά τους είναι κολλητοί
και κολακεύονται με ευγένεια προσποιητή.
Όποιος δεν απατάει, λένε, είναι ανέραστος
κι όποιος πατάει επί πτωμάτων αξεπέραστος.
Ούτε που τους αγγίζουν πια οι παλιές αξίες,
για αυτούς υπάρχουν μόνο οι λυκοφιλίες.
Στήνουνε βρώμικα παιχνίδια και βραβεύονται
κι από το πάθος για εξουσία όλοι καίγονται.
Προτάσσουν πάντα το εγώ τους σ’ ό,τι κάνουνε,
τους ταπεινούς κι αδικημένους παριστάνουνε.
Αφιερωμένο σε όλες τις κοινωνικοπολιτικές κλίκες που βασανίζουν την κοινωνία μας ...
-
\m/
-
Πολύ ενδιαφέρον! Εγώ θα άλλαζα μερικές λέξεις που μου ακούγονται λίγο πιο πεζές από άλλες, αλλά κατά τα άλλα πολύ καλό και πηγαίο. Έχω ξαναπεί πως το φόρουμ χρειάζεται λίγο παραπάνω καλλιτεχνικό μίσος (γιατί από μίσος επί προσωπικού να φαν και οι κότες).
-
Ξεχωριστό κι ασυνήθιστο θέμα για στίχους, αλλά όχι τόσο ασυνήθιστο δυστυχώς φαινόμενο στις κοινωνίες.
Πολύ καλό Γεωργία.
-
Γειά σου Γεωργία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :clap :clap :clap
-
Γωγώ μου καλησπέρα!
Το έχω διαβάσει στην προσωπική σου σελίδα πριν λίγες μέρες. Θέμα που πλήττει την κάθε κοινωνία και το έθεσες πολύ καλά. Συγχαρητήρια κι απο εμένα :)
Φιλάκια
-
Σας ευχαριστώ πολύ όλους παιδάκια!!! :)
-
Μας την έπεσε η κλίκα των αστεριών πάλι μου φαίνετε...
-
Μας την έπεσε η κλίκα των αστεριών πάλι μου φαίνετε...
Όπως τη βρίσκει ο καθένας Μάκη μου ;).Άλλωστε σε λίγο καιρό θα αλλάξουν τα πράγματα :)
-
.....κι όποιος πατάει επί πτωμάτων αξεπέραστος...
Ωραίο κομμάτι και με αφιέρωση . Αξίζει να βρεθεί ξανά στην πρώτη σελίδα .
-
Θα σου απαντησω οπως ενιωσα πριν λιγο καιρό για κάποιον αδεφο μου και του εγραψα τα παρακάτω:
Μποναμά σου στέλνω βρε γειτόνι, μια σοκολάτα γλυκόπικρη γιατί έτσι είναι η ζωή σου.
Πάρε και κόψε κομμάτια και στους συγγενείς δώσε, ξέρεις από κείνα που μοιάζουν στην ψυχή σου.
Μαντάτο θα σου στείλω βρε γειτόνι απ την ξενιτιά.Tι κι αν ήμουν δίπλα σου ,μακριά σου νιώθω, αφού το χέρι σου ποτέ δεν άγγιξα,
ούτε την δόλια σου καρδιά αγκάλιασα ποτέ μου.
Ραντεβού σου δίνω βρε γειτόνι .Mε μια σοκολάτα να σμίξουμε τις γλυκόπικρες ,αβάντες της ζωής.
Μιας τώρα που ένιωσα τους χτύπους σου, απ τον δικό σου τοίχο ένιωσα πως ήταν οι δικοί μου.
Αδέρφι σε νιώθω πια γειτόνι κι ας είμαστε από άλλη μήτρα.Tο αίμα σου ,το αίμα μου σε ίδιους διαδρόμους χύθηκε, στους ίδιους τους αγώνες ,οι φλέβες μας τσάκισαν κι έδειξε η ζωή πως μοιάζουμε οι δυό μας,
Δίδυμοι θαρρώ πως είμαστε αδέρφι
δες πως μοιάζουν οι καημοί
οι φόβοι ίδιοι στο φως φαντάζουν
ίδιοι οι πόνοι σφαδάζουν το κορμί.
Το ίδιο ψέμα μας ποτίζουν
την ίδια μοίρα, κόκαλο πετούν μικρό
κι όλα τα ίδια μας μυρίζουν
στο ίδιο ζούμε οχετό.
Σαν δίδυμοι πέφτουμε αδέρφι
μέσα σ απύθμενο κενό
κι όλα στη ζωή φαντάζουν
όνειρο με εφιάλτη να χει για αδερφό.
-
\m/
Παρακολουθώ πάντα τη προσεγμένη γραφή σου .Λίγο ή πολύ καυστική .
-
Ipeas, σε ευχαριστώ πολύ!
γέροντα, όμορφη ανάλυση...
Γιώργο, πολύ με τιμά το σχόλιό σου.
-
Θεία ίσως το καλύτερο σου.......με ανάγκασες να ξανασχολιάσω σ'αυτό το πράμα που το αποκαλούμε και ξεχωριστό πίνακα.....μπράβο σου....
λίγη αυτογνωσία εδώ μέσα δεν υπάρχει.................? ::) :P
-
Σε ευχαριστώ βρε ανιψάκι, να 'σαι καλά :)
-
Πολύ ωραίο κομμάτι. Έστω κι αυτό αποτελεί μια επανάσταση απέναντι στο σάπιο σύστημα. Συγχαρητήρια. VENCEREMOS (θα νικήσουμε)
-
υπαρχουν και ζουν αναμεσα μας ;)
-
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!Διαχρονικό θέμα οι κλίκες... ;)