Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 12/08/09, 10:07
-
Βαριά κι ασήκωτη η νυχτιά που ‘χεις χαθεί
ερειπωμένα «σ’ αγαπώ», στη γη καπνίζουν,
γύρω χαλάσματα, το κλάμα μου βαθύ,
για της φυγής σου τους καημούς που αυτοί με ορίζουν
Βουβές κι αδίσταχτες οι ώρες του χιονιά
με τρεις πεντάσφαιρες βολές με σημαδεύουν,
σαν σε άγρια Όστρια καρδιές, που τα πανιά,
σηκώνουν, σε άθλια λιμάνια ν’ αλητεύουν.
Κι εσύ μιας άπαιχτης πενιάς βαρύς ρυθμός
να μου θυμίζεις το βαθύ παράπονό μου
που αντί γι’ αγάπη σου θα είμαι αριθμός,
κελί κλειστό, βαρυποινίτη παρανόμου..
-
Ωραιότατο, φίλε Θανάση!!!Να το ανεβάσετε κι εδώ να το ακούσουν όλοι! :D
-
Γεωργία μου καλημέρα
ένα μεγάλο ευχαριστώ για το σχόλιό σου,
όσο για το ανέβασμα, δεν διαφωνώ, αλλά επειδή δεν έχω ξανανανεβάσει στο kithara μουσική με μελοποιημένο μου στίχο, θα ήθελα τις οδηγίες κάποιου, για το πως γίνετε, γιατί υπάρχουν και κάποια άλλα μελοποιημένα μου που θα ήθελα να ανεβάσω
Σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα!!!!!!!!