Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ααρών Μνησιβιάδης στις 26/08/09, 18:40
-
ΚΡΕΜΑΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Όχι δα κήπους κρεμαστούς της Βαβυλώνος πλέον
του κόσμου αυτού οι ράθυμοι αφέντες δεν εγείρουν,
έργα σαθρά, μικρόψυχα με φώτα από νέον
για χιλιοστή ξανά φορά στο έδαφος θα σπείρουν.
Κι αφού πια κήποι κρεμαστοί ή άλλο αντάξιο κάτι
από ‘να τέτοιο θαύμασμα δεν έχει απομείνει
εμπρός για να σηκώσουμε της θάλασσας τα πλάτη
εκεί ψηλά που στέκεται απόμακρη η Σελήνη.
Όχι πια κήποι ανθιστοί, μα θάλασσες με ψάρια
θα κρέμoνται ολοκάθαρα κυματιστά σεντόνια
έτσι που θα ‘χει ο ουρανός αμέτρητα φεγγάρια-
καθρεφτισμούς να φέγγουνε της γης την καταφρόνια.
-
Εγώ θα ήθελα να μάθω, αν το συγκεκριμένο σου ποίημα γράφτηκε τώρα.
Αν το έχεις γράψει πιο παλιά, ή το έχεις μεταφέρει από κάποιο παλιό σου αρχείο.
-
Ἀυτό το ποίημα γράφτηκε στις 4 Αυγούστου 2009 μ.Χ.
-
Το μ.χ. δεν χρειαζόταν να μου το θυμίσεις.
Η ερώτηση μου ήταν ξεκάθαρη, κανένα υπονοούμενο. Έριξα μια ματιά στο ιστολόγιο σου γι’ αυτό και ρώτησα αν το έχεις μεταφέρει από κάποιο παλιό σου αρχείο.
-
Καμία παρεξήγηση! :) Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε σήμερα και σκοπεύω να ανεβάζω με αργούς πλην σταθερούς -ευελπιστώ- ρυθμούς τα ποιήματά μου. Νομίζω ότι η ταυτόχρονη ανάρτηση σε δύο ή τρεις ιστοτόπους σημαίνει και πληρέστερη τρόπον τινά κατοχύρωση.
-
Η σύλληψη , ο τρόπος γραφής...και το θέμα με ενθουσίασαν...
Μπράβο και πάλι Μπράβο!!!!!!!!!