Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: armagedon στις 05/09/09, 20:15
-
Περπατω,στη μεση εκει του δρομου
και παραμιλω..
περπατω,κοσμος πολυς τριγυρω μου
μα νιωθω κενος..
κουβαρια οι σκεψεις ξετυλιγονται,
βρογχος γυρω απ το λαιμο,
αλοιμονο δεν ξερω τι να κανω,
αλλο πια δεν μπορω..
Σαν γυρνω το βλεμμα μου στα ψεματα τους
μπαινω και εγω
Προσπαθω,να γινω καποιος αλλος
και να αδιαφορω..
Συναλλαγες τριγυρω μου,
για ολα υπαρχει τιμη,
λογια υποσχεσεις δινονται μα
ξεχνιωνται στη στιγμη
Μελωποιημενοhttp://www.box.net/shared/xpy2uo1ifq (http://www.box.net/shared/xpy2uo1ifq)
-
Πολύ όμορφο φίλε μου όταν διάβασα το περπατώ, κόσμος πολύς τριγύρω μου
μα νιώθω κενός.. θυμήθηκα το Τη μοναξιά σου τη θυμίζουν οι πολλοί κι ότι είσαι μικρός, εκείνοι που δεν ξέρεις από ένα άλλο τραγούδι συγχαρητήρια πολύ μου άρεσε.
-
Πολύ ωραίο
μπράβο φίλε Αρμαγεδόνα
-
το περπατημα απο μονο του αποτελει φυγη του ανθρωπου στην ιδια του την μοναξια. με το περπατημα ο ανθρωπος σκεφτεται, ηρεμει, απομονωνεται, ασχολειται με τον εαυτο του προσπαθει να ξεκαθαρισει αυτα που εχει μεσα του.
οι ανθρωποι εχουν την αναγκη να πιστεψουν, ψαχνουν απεγνωσμενα λογια για να κρεμαστουν πανω τους. καπου να βασιστουν. κ τοτε ειναι που δινονται ψευτικες υποσχεσεις, λογοι που αθετουνται..... οποιος εχει αναγκη να πιστεψει στο τελος πιστευει χωρις να υπαρχει λογος...... κ τοτε ειναι που βρισκεται εκτεθειμενος
καλη η δουλεια σου φιλε armagedon
-
Eυχαριστω πολυ φιλοι μου.. :)
-
Πολύ όμορφο, μπράβο φίλε armagedon
-
Ευχαριστω φιλε crool.. :)