Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: x-versous στις 06/09/09, 20:00
-
Βλέπω τα δάχτυλα μου να κιτρινίζουν απ το τσιγάρο,
τις παλάμες να σκληραίνουν γεμίζοντας φουσκάλες.
Τα πόδια μου με το ζόρι με βαστάνε, κάτι ξημερώματα παρασκευής.
Βλέπω τα νεύρα μου να σπάνε.
Βλέπω στίβος απλήρωτους λογαριασμούς,
Ένα άδειο πορτοφόλι στην τσέπη κι ένα το ίδιο άδειο πρόσωπο στον καθρέφτη.
Βλέπω χαρτάκια με πράγματα που σημείωνα και γελώ,
τελευταία ούτε να σημειώνω τα όνειρα μου δεν προφταίνω.
Βλέπω την γυναίκα μου να μου λέει ψέματα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.
Και κάπου στο βάθος του μυαλού μου βλέπω την γιαγιά μου να μου λέει:
Φάε το όλο να μεγαλώσεις, και να γίνεις άντρας.
Να που έγινα...
-
Γιατι,βλεπω τον εαυτο μου διαβαζοντας αυτες τις οργισμενες σκεψεις?κανεις δεν μπορει να καταλαβει αν δεν βρεθει σε αυτη την θεση..ειναι η μονη και γυμνη αληθεια..δεν θα παραδοθω ομως..δεν παραδινομαι..
-
πολύ καλό..νομίζω ότι υπάρχει μια μετατόπιση του κέντρου ενδιαφέροντος ανά 4 στίχους. Εγώ θα πρότεινα ως προς την παρουσίαση το εξής :
Βλέπω τα δάχτυλα μου να κιτρινίζουν απ το τσιγάρο,
τις παλάμες να σκληραίνουν γεμίζοντας φουσκάλες.
Τα πόδια μου με το ζόρι με βαστάνε, κάτι ξημερώματα παρασκευής.
Βλέπω τα νεύρα μου να σπάνε.
Βλέπω στίβος απλήρωτους λογαριασμούς,
Ένα άδειο πορτοφόλι στην τσέπη κι ένα το ίδιο άδειο πρόσωπο στον καθρέφτη.
Βλέπω χαρτάκια με πράγματα που σημείωνα και γελώ,
τελευταία ούτε να σημειώνω τα όνειρα μου δεν προφταίνω.
Βλέπω την γυναίκα μου να μου λέει ψέματα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.
Και κάπου στο βάθος του μυαλού μου βλέπω την γιαγιά μου να μου λέει:
Φάε το όλο να μεγαλώσεις, και να γίνεις άντρας.
Να που έγινα...
Νομίζω εξυπηρετεί καλύτερα αυτό που θες να πεις.
-
armagedon Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου φίλε και καλή συνέχεα στον αγώνα σου, ελπίζω μην παραδοθείς ποτέ.
KgSoloman5000 Ευχαριστώ πολύ για Την υπόδειξη, έχεις δίκιο .
-
και να που μεγαλωσαμε και το βαρος του σωματος μας επεσε στις πλατες μας...
και να που τα ποδια μας θα μαθουν να αντεχουν...
-
και να που μεγαλωσαμε και το βαρος του σωματος μας επεσε στις πλατες μας...
και να που τα ποδια μας θα μαθουν να αντεχουν...
Και να που ξανά βρεθήκαμε δυσνόητε μου φίλε ! σ ευχαριστώ για τον χρόνο σου φίλε μου.