Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: x-versous στις 06/09/09, 20:03
-
Δώσε μου μέρος να σταθώ, τον πλανήτη να κουνήσω.
Μια αγκαλιά να ονειρευτώ, μια πατρίδα να αγαπήσω.
Δώσε μου χώμα και νερό, λίγους σπόρους να φυτέψω.
Στην ψυχή μου να πιστέψω και να μην την ξανά μπλέξω,
Σε ταξίδια δίχως αύριο, με οδηγό την θλίψη.
Ένα μπράβο μου έχει λείψει, και ένα σκέτο σ αγαπώ.
Δώσε μου μάνα να με κλάψει και πεθαίνω στο λεπτό.
Δώσε μου δρόμους μακρινούς, ξυπόλυτος να περπατήσω.
Δώσε μου κάποια να με νοιώσει κι ίσως να ξανά αγαπήσω.
δώσε μου ψέματα πολλά μην τυχόν και ξεθαρρέψω,
μην μου κάτσει και πιστέψω πως ακόμα εκεί έξω,
υπάρχουν άνθρωποι σταράτοι δίχως ειρωνεία στο μάτι,
Δώσε μου κάτι επιτέλους δώσε μου κάτι.
Ρεφρέν
Δώσε μου κάτι να αξίζει
Δώσε μου κάτι να χαθώ
Δώσε μου κάτι να αγαπήσω
Δώσε μου κάτι να σωθώ
Δώσε μου κάτι που να αξίζει την ζωή μου να χαρίσω
Δώσε μου κάτι να ελπίζω
Δώσε μου κάτι να ελπίζω
-
Πολυ καλο Αντρεα..μεγαλα νοηματα,σκληρη κριτικη,μια κραυγη.Μου αρεσει πολυ.θαθελα να κανω μια προσπαθεια μελλωποιησης(αν συμφωνεις). ;)
-
θαθελα να κανω μια προσπαθεια μελλωποιησης(αν συμφωνεις). ;)
p\πάντα ;)
-
Χμ.... εσύ όμως πάντα μου δίνεις κάτι για να ελπίζω!
-
Παππού σ ευχαριστώ που ασχολείσαι ακόμα με την αφεντομουτσουνάρα μου !!