Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ιππέας στις 19/10/09, 22:51
-
Επιστροφή
Όταν το σκάνε οι κοτούλες
ψάχνοντας περιπετειούλες
μελαγχολούνε τα κοκόρια
- τα ατίθασα αγόρια -
σφόδρα δε καταθλίπτονται
και του θανάτου ρίπτονται…
Μα σαν τις δούνε να επιστρέφουν
πουλάδες τρυφερές κι αφράτες
- είτε γραίες σιτεμένες -
τις λυπούνται τις καημένες
και μ’ αγέρωχο το ύφος
σηκώνουνε « ένα λειρί »
που με ανοιχτό το στόμα
το θαυμάζει όποια το ιδεί…
και χωρίς δεύτερη σκέψη
ξαναμπαίνουν στο κοτέτσι
η πουλάδα η τρυφερή
μα και η παλιά η κότα
που λένε έχει το ζουμί…
Έτσι συμφιλιωμένοι
κεραυνοβόλα ερωτευμένοι
περνάνε πιο καλά από πρώτα
δηλαδή « ζωή και κότα »…
Ιππέας 18 – 10 – 2009