Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ισκιος στις 07/03/10, 02:04
-
Ξεπροβάλλουν οι ψυχές απ' το βορρά,
σαν σκλάβες αλυσοδεμένες,
να σε τούτα τα κάτεργα .
κουβαλώντας πάνω τους την αγνωσία.
φορώντας στην παγωνιά της σάρκας,
τις λήθης μόνο τον χιτώνα .
Μοριακές αλχημείες έπειτα,
προγραμματίσουν χαρακτήρες και τύπους.
Παρθενικές υποστάσεις ,άθρησκες ,ακοινώνητες ,
ελεύθερες και δέσμιες συνάμα.
Έχοντας μπροστά τους μικρά η μεγάλα
βιοτικά μονοπάτια να διανύσουν .
Και εκεί της περιμένει ο χρόνος ,
αγέρωχος και πεισματάρης ,
από τα σπλάχνα της αρπάζει,
και ερωμένες του της κάνει .
Και αυτές ανήμπορες παραδίδονται ,
στις λάγνες αχόρταγες ορέξεις του.
Η ύπαρξη παίρνει το δρόμο της .
-
Δοκίμασε, χωρίς να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις το παραμικρό, ν' αλλάξεις θέσεις ανάμεσα σε ρήματα και υποκείμενα,
ουσιαστικά και μετοχές και κάνε συνδυασμούς. Άλλαξε θέσεις στα επίθετα που είναι συνεχόμενα μεταξύ τους.
Ξεκίνα κάποιες προτάσεις με τη δεύτερη λέξη σου. Μέτρα, την ώρα που θα το κάνεις, τις συλλαβές και τόνιζε την κάθε λέξη.
Μην εντυπωσιαστείς από το αριστούργημα που θα προκύψει.
-
φίλε αναγνώστη σε ευχαριστώ πολύ για τις παρατηρήσεις και τις υποδείξεις σου,θα ήθελα πολύ να το διαβάσω γραμμένο με τον δικό σου τρόπω,και αν προκύψει αριστούργημα καιρός να σταματήσεις να είσαι αναγνώστης ,και να μας δόσης την χαρά να σε διαβάσουμε όσο συχνότερα γίνεται, το περιμένω το συντομότερο ,σε ευχαριστώ