Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 15/03/10, 16:43
-
Σε γοητεύει το άγριο κύμα
της κυριακής η μοναξιά
είσαι ο θύτης και το θύμα
μέσα στο φως και στη σκιά
οικείο φως που αντιφεγγίζει
μες τον καθρέπτη τ' ουρανού
και η ψυχή να φτερουγίζει
μες τους παράδεισους του νου
σε συντροφεύει η ανάσα
από τον ήχο του νερού
όλα τα πρίμα και τα μπάσα
της μουσικής και του χορού
όλη η ζωή σαν μια εικόνα
θάλασσα απλώνεται γυμνή
μια χαραμάδα στο χειμώνα
και μένει η ελπίδα ζωντανή
όλη η ζωή σαν άγριο κύμα
φουρτουνιασμένη, αληθινή
χαράζει η μέρα, πρώτο βήμα
ταξίδι με λευκό πανί
σε ακολουθάει ένας γλάρος
μ' ένα φτερούγισμα ψυχής
και πάντα υπάρχει ένας φάρος
για μια εκπλήρωση ευχής
σε γοητεύει το άγριο κύμα
η μοναξιά της κυριακής
εφτά τετράστιχα σε ρίμα
του σούρουπου και της αυγής.
-
Σε γοητεύει το άγριο κύμα
της κυριακής η μοναξιά
Άγρια και μελαγχολική ταυτόχρονα η εικόνα που φέρνει στο μυαλό αυτός ο στοίχος, η Κυριακή πολλές φορές θυμίσει Σεπτέμβριο .
μου άρεσε φίλε χωριάτη ο τρόπος που έχεις δέσει το ποίημα σου.
-
πολυ καλο φιλε οπως ονομασαν και οι πυξ λαξ ενα αλμπουμ τους ο ηλιος του χειμωνα με μελαγχολει..... αυτες οι κυριακες απογευμα μοιαζουν απροσπελαστες.... κοιταζοντας τον ηλιο κοκκινισμενο να βουτα στην ηρεμη θαλασσα....